
Konrad Hermann Josef Adenauer – niemiecki polityk, mąż stanu, działacz i długoletni przywódca Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), kanclerz RFN w latach 1949–1963. Z zawodu prawnik.

Timothy Garton Ash – brytyjski historyk, zajmuje się głównie historią Europy po 1945.

Beatrycze, właśc. Beatrix Wilhelmina Armgard van Oranje-Nassau, z rodu Oranje-Nassau – królowa Niderlandów od 1980 do 2013. Tron po niej przejął jej syn Wilhelm Aleksander, który jest pierwszym królem Holandii od 123 lat. Po abdykacji była królowa nosi ponownie tytuł Księżniczki Niderlandów.

Joseph Bech – luksemburski polityk piastujący najwyższe stanowiska państwowe w swoim kraju zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.

Tony Blair, właśc. Anthony Charles Lynton Blair – brytyjski polityk, w latach 1983–2007 członek Izby Gmin, w latach 1994–2007 przywódca Partii Pracy, w latach 1997–2007 premier Wielkiej Brytanii.

Hendrik Brugmans – holenderski naukowiec, polityk socjalistyczny, pisarz, lobbysta na rzecz integracji europejskiej, założyciel i pierwszy rektor Kolegium Europejskiego w Brugii. Laureat Nagrody Karola Wielkiego za 1951 rok.

Gro Harlem Brundtland – norweska polityk i lekarka, działaczka Partii Pracy i jej przewodnicząca w latach 1982–1991, parlamentarzystka i minister, trzykrotnie premier Norwegii, w latach 1998–2003 dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia.

Karl Carstens – profesor prawa i politologii, polityk CDU, prezydent Niemiec w latach 1979–1984.

Winston Leonard Spencer Churchill – brytyjski polityk, mąż stanu, mówca, strateg, pisarz i historyk, malarz, dwukrotny premier Zjednoczonego Królestwa, laureat literackiej Nagrody Nobla, honorowy obywatel Stanów Zjednoczonych. W 2002 w plebiscycie organizowanym przez BBC został uznany za najwybitniejszego Brytyjczyka wszech czasów.

Carlo Azeglio Ciampi – włoski bankowiec i polityk, w latach 1979–1993 prezes Banku Włoch, następnie do 1994 premier, od 1996 do 1999 minister skarbu, w latach 1999–2006 prezydent Włoch.

Bill Clinton, właśc. William Jefferson Blythe III Clinton – amerykański polityk, 42. prezydent Stanów Zjednoczonych, w latach 1976–1978 prokurator generalny stanu Arkansas, w latach 1978–1980 i następnie w okresie 1982–1992 gubernator stanu Arkansas, baptysta, mąż Hillary Rodham Clinton – byłej sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych.

Emilio Colombo – włoski polityk, działacz Chrześcijańskiej Demokracji, premier Włoch w latach 1970–1972, przewodniczący Parlamentu Europejskiego od 1977 do 1979. Przez ponad 45 lat nieprzerwanie parlamentarzysta krajowy. Wiceminister i minister w około trzydziestu rządach. Od 2003 dożywotni członek Senatu.

Richard Nikolaus hrabia Coudenhove-Kalergi – polityk austriacki, twórca paneuropeizmu.

Pat Cox, irl. Pádraig Cox – irlandzki polityk, dziennikarz i prezenter telewizyjny, eurodeputowany w latach 1989–2004, od 2002 do 2004 przewodniczący Parlamentu Europejskiego V kadencji.

Alcide De Gasperi – włoski polityk, od 12 grudnia 1944 do 2 czerwca 1946 ostatni minister spraw zagranicznych Zjednoczonego Królestwa Włoch, a od 13 lipca do 18 października 1946 pierwszy minister tego resortu Republiki Włoch, w latach 1945–1953 premier Włoch, od 13 lipca 1946 do 28 stycznia 1947 minister spraw wewnętrznych.

Jacques Delors – francuski ekonomista i polityk, eurodeputowany I kadencji, w latach 1981–1984 minister, od 1985 do 1995 przewodniczący trzech kolejnych Komisji Europejskich.

Euro – nazwa waluty wprowadzonej w większości państw Unii Europejskiej, a także innych, w miejsce walut krajowych. W formie gotówkowej walutę euro wprowadzono do obiegu dnia 1 stycznia 2002 roku.

Franciszek – argentyński duchowny rzymskokatolicki, jezuita, arcybiskup metropolita Buenos Aires i tym samym prymas Argentyny w latach 1998–2013, kardynał prezbiter w latach 2001–2013, 266. papież i 8. Suweren Państwa Watykańskiego od 13 marca 2013.

Bronisław Geremek – polski historyk i polityk, profesor nauk humanistycznych.

Valéry Marie René Georges Giscard d’Estaing – francuski polityk i samorządowiec. Długoletni minister, deputowany krajowy i europejski, założyciel i przywódca Unii na rzecz Demokracji Francuskiej (UDF). Prezydent Francji w latach 1974–1981.

Felipe González Márquez – hiszpański polityk i prawnik, sekretarz generalny Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE) w latach 1974–1997, wieloletni parlamentarzysta, od 1982 do 1996 premier Hiszpanii.

Dalia Grybauskaitė – litewska polityk i ekonomistka. Minister finansów (2001–2004) oraz komisarz ds. budżetu i programowania finansowego w Komisji Europejskiej (2004–2009). W latach 2009–2019 prezydent Litwy, będąca pierwszą kobietą na tym stanowisku.

António Manuel de Oliveira Guterres – portugalski polityk i inżynier, parlamentarzysta, w latach 1992–2002 sekretarz generalny Partii Socjalistycznej, od 1995 do 2002 premier Portugalii, w latach 2005–2015 wysoki komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw uchodźców, od 2017 sekretarz generalny ONZ.

Walter Hallstein – niemiecki polityk, profesor prawa, pierwszy przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 1958–1967.

Václav Havel – czeski pisarz i dramaturg, działacz antykomunistyczny. Dziewiąty i ostatni prezydent Czechosłowacji (1989–1992) oraz pierwszy prezydent Czech (1993–2003).

Edward Richard Heath KG, MBE – brytyjski polityk, premier w latach 1970–1974 i przewodniczący Partii Konserwatywnej 1965-1975.
Roman Herzog – niemiecki prawnik, nauczyciel akademicki i polityk, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), minister w rządzie krajowym Badenii-Wirtembergii, w latach 1987–1994 prezes Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, w latach 1994–1999 prezydent Republiki Federalnej Niemiec.

Gyula Horn – węgierski polityk, urzędnik państwowy, dyplomata i działacz komunistyczny, minister spraw zagranicznych (1989–1990), parlamentarzysta, od 1990 do 1998 przewodniczący Przewodniczący Węgierskiej Partii Socjalistycznej (MSZP), premier Węgier w latach 1994–1998.

Klaus Werner Iohannis – rumuński polityk, samorządowiec i nauczyciel narodowości niemieckiej, w latach 2000−2014 burmistrz Sybina, długoletni lider Demokratycznego Forum Niemców w Rumunii, w 2014 przewodniczący Partii Narodowo-Liberalnej. Od 21 grudnia 2014 prezydent Rumunii.

Jan Paweł II – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy krakowski (1958–1964), a następnie arcybiskup metropolita krakowski (1964–1978), kardynał (1967–1978), zastępca Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski (1969–1978), 264. papież i 6. Suweren Państwa Watykańskiego w latach 1978–2005. Święty Kościoła katolickiego.

Roy Harris Jenkins, baron Jenkins of Hillhead – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, Partii Socjaldemokratycznej i Liberalnych Demokratów, przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 1977–1981, minister w rządach Harolda Wilsona i Jamesa Callaghana.

Jean-Claude Juncker – luksemburski polityk i prawnik, w latach 1995–2013 premier Luksemburga, w latach 1984–2013 członek rządu luksemburskiego. Przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 2014–2019.

Konstandinos Karamanlis, gr. Κωνσταντίνος Καραμανλής – grecki polityk i prawnik, wieloletni parlamentarzysta i minister, lider Narodowej Unii Radykalnej oraz Nowej Demokracji, premier w latach 1955–1958, 1958–1961, 1961–1963 oraz 1974–1980. W latach 1980–1985 i 1990–1995 prezydent Grecji. Główna postać procesu demokratyzacji w okresie powojennym.

Henry Kissinger, właśc. Heinz Alfred Kissinger – amerykański polityk i dyplomata, profesor nauk politycznych Uniwersytetu Harvarda. Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego i sekretarz stanu podczas prezydentury Richarda Nixona oraz Geralda Forda. Za swój wkład podczas negocjacji w czasie konfliktu w Wietnamie otrzymał w 1973 Pokojową Nagrodę Nobla. Człowiek Roku tygodnika „Time” w 1972.

Helmut Josef Michael Kohl – niemiecki polityk i mąż stanu. Związany z CDU, w latach 1969–1976 premier rządu Nadrenii-Palatynatu, 1982–1998 kanclerz Republiki Federalnej Niemiec. Kształtował proces zjednoczenia Niemiec i znacząco wpłynął na proces jednoczenia się Europy.

Komisja Europejska, KE – organ wykonawczy Unii Europejskiej, odpowiedzialny za bieżącą politykę Unii, nadzorujący prace wszystkich jej agencji i zarządzający jej funduszami. Komisja posiada wyłączną inicjatywę legislacyjną w zakresie prawa unijnego oraz jest uprawniona do wydawania rozporządzeń wykonawczych. Jej główną siedzibą jest Bruksela.

György Konrád [] – węgierski pisarz.

Jens Otto Krag – duński polityk, działacz Socialdemokraterne i jej lider w latach 1962–1972, poseł do Folketingetu, minister, od 1962 do 1968 oraz od 1971 do 1972 premier Danii.

Joseph Antoine Marie Hubert Luns – holenderski polityk, sekretarz generalny NATO.

Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron – francuski polityk, urzędnik państwowy i bankowiec. Minister gospodarki, przemysłu i cyfryzacji w latach 2014–2016, prezydent Republiki Francuskiej i z urzędu współksiążę Andory od 14 maja 2017.
Salvador de Madariaga – hiszpański dyplomata, historyk, pisarz i pacyfista. Laureat Nagrody Karola Wielkiego w 1973 roku.
George Catlett Marshall – amerykański dowódca wojskowy, generał armii United States Army, uczestnik I i II wojny światowej, polityk, 50. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych (1947–1949), sekretarz obrony USA (1950–1951), przewodniczący Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1953).

Angela Dorothea Merkel z domu Kasner – niemiecka fizyk, polityk, w latach 2000–2018 przewodnicząca Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej, od 2005 kanclerz Niemiec. Posłanka do niemieckiego parlamentu (Bundestagu) z powiatu Vorpommern-Rügen w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie.

François Maurice Adrien Marie Mitterrand – francuski polityk, w latach 1981–1995 prezydent Francji i współksiążę Andory.

Jean Omer Marie Gabriel Monnet – francuski polityk i ekonomista, architekt wspólnot europejskich.

Andrea Riccardi – włoski historyk, wykładowca akademicki, założyciel Wspólnoty Sant’Egidio. Od 2011 do 2013 minister współpracy społecznej krajowej i międzynarodowej w rządzie Mario Montiego.

Wolfgang Schäuble – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU) i jej przewodniczący w latach 1998–2000, długoletni poseł do Bundestagu, w rządach Helmuta Kohla szef Urzędu Kanclerza Federalnego (1984–1989) i minister spraw wewnętrznych (1989–1991), w gabinetach Angeli Merkel minister spraw wewnętrznych (2005–2009) oraz minister finansów (2009–2017), od 2017 przewodniczący Bundestagu.

Walter Scheel – niemiecki polityk związany z FDP. W latach 1961–1966 minister współpracy gospodarczej, od 1969 do 1974 minister spraw zagranicznych i zastępcą kanclerza, od 1974 do 1979 prezydent Republiki Federalnej Niemiec.

Martin Schulz – niemiecki polityk, eurodeputowany, przewodniczący socjalistów w Parlamencie Europejskim. Od 17 stycznia 2012 do 18 czerwca 2014 i od 1 lipca 2014 do 17 stycznia 2017 przewodniczący Parlamentu Europejskiego. W latach 2017–2018 przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD). Deputowany do Bundestagu.

Robert Schuman – francuski polityk, mąż stanu, dwukrotny premier Francji, reformatorski minister finansów oraz minister spraw zagranicznych, będący jedną z kluczowych postaci w kształtowaniu powojennej Europy i stosunków transatlantyckich, uznawany za jednego z ojców Unii Europejskiej, Rady Europy i NATO. Sługa Boży Kościoła rzymskokatolickiego.

Brat Roger Schütz, właśc. Roger Louis Schütz-Marsauche – ewangelicki duchowny, założyciel wspólnoty z Taizé.

Antonio Segni – włoski prawnik i polityk, minister w różnych rządach, dwukrotny premier Włoch, prezydent tego kraju w latach 1962–1964, działacz i jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, senator dożywotni. Ojciec Mariotta Segniego.

Francisco Javier Solana Madariaga – hiszpański polityk, fizyk i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta, minister w różnych resortach od 1982 do 1995, w latach 1995–1999 sekretarz generalny NATO, w latach 1999–2009 wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i sekretarz generalny Rady Unii Europejskiej.

Paul-Henri Spaak posłuchaj, – belgijski polityk socjalistyczny, mąż stanu.

Leonard Clemence „Leo” Tindemans – belgijski i flamandzki polityk, w latach 1974–1978 premier Belgii, działacz Chrześcijańskiej Partii Ludowej, wieloletni minister i parlamentarzysta krajowy oraz europejski, pierwszy przewodniczący Europejskiej Partii Ludowej.

Jean-Claude Trichet – francuski ekonomista i bankowiec, w latach 1993–2003 prezes Banku Francji, od 2003 do 2011 prezes Europejskiego Banku Centralnego.

Donald Franciszek Tusk – polski polityk. Współzałożyciel Kongresu Liberalno-Demokratycznego (1990) oraz Platformy Obywatelskiej (2001) i jej przewodniczący w latach 2003–2014, w latach 2007–2014 prezes Rady Ministrów. W latach 2014–2019 przewodniczący Rady Europejskiej, od 2019 przewodniczący Europejskiej Partii Ludowej.

Herman Achille graaf Van Rompuy – belgijski i flamandzki polityk. Były przewodniczący Chrześcijańskiej Partii Ludowej, wicepremier i minister budżetu w latach 1993–1999, przewodniczący Izby Reprezentantów od 2007 do 2008. Premier Belgii od 30 grudnia 2008 do 25 listopada 2009. Pierwszy stały przewodniczący Rady Europejskiej od 1 grudnia 2009 do 30 listopada 2014.

Simone Veil – francuska polityk i prawniczka, w latach 1974–1979 i 1993–1995 minister zdrowia, eurodeputowana I, II i III kadencji, od 1979 do 1982 przewodnicząca Parlamentu Europejskiego, członkini Rady Konstytucyjnej i Akademii Francuskiej.

Franz Vranitzky − austriacki ekonomista i polityk, parlamentarzysta, od 1984 do 1986 minister finansów, w latach 1988–1997 przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Austrii (SPÖ), kanclerz federalny Austrii w latach 1986–1997.