WJean Le Rond d’Alembert – francuski filozof, fizyk i matematyk. Przedstawiciel epoki oświecenia.
WRaymond Aron – francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny.
WGaston Bachelard – francuski filozof nauki i poezji, który mimo niskiego pochodzenia i samouctwa osiągnął największe zaszczyty w Akademii Francuskiej. Miał wpływ na wielu późniejszych filozofów francuskich takich jak Michel Foucault, Louis Althusser, Dominique Lecourt i Jacques Derrida.
WLouis Eugene Maria Bautain – francuski teolog i filozof. Główny przedstawiciel fideizmu.
WSimone de Beauvoir, właśc. Simone Lucie Ernestine Marie Bertrand de Beauvoir – francuska pisarka, filozofka i feministka.
WMarie-François-Pierre-Gonthier Maine de Biran – francuski filozof, znany jako Maine de Biran.
WLouis Gabriel Ambroise de Bonald – francuski filozof i publicysta, teoretyk nauki o państwie, zwolennik monarchii teokratycznej. Jeden z głównych przedstawicieli tradycjonalizmu, rojalista i przeciwnik filozofii oświecenia.
WOscar Brenifier – francuski doktor filozofii i wykładowca, pisarz.
WAlbert Camus // – francuski pisarz, dramaturg, eseista i reżyser teatralny. Urodzony w Algierii francuskiej, tworzył swoje dzieła głównie we Francji europejskiej. Jest omylnie uważany za czołowego reprezentantanta egzystencjalizmu w literaturze i uważa się go za jednego z najwybitniejszych intelektualistów Europy w II połowie XX wieku. Był laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1957.
WSébastien-Roch Nicolas, zw. de Chamfort – francuski literat, aforysta, wolnomularz, uważany przez współczesnych za następcę Woltera, członek Akademii Francuskiej,
WEmil Cioran – rumuński filozof, mizantrop. Przez większość życia związany z Francją. Wielokrotnie nominowany do literackiej Nagrody Nobla. Przedstawiciel pokolenia wybitnych rumuńskich intelektualistów, do którego należeli m.in. Mircea Eliade, Eugène Ionesco czy Constantin Noica.
WHélène Cixous fr. /elɛn siɡzu/ – francuska filozofka feministyczna, teoretyczka i krytyczka literatury, pisarka, poetka i dramatopisarka, profesor na Sorbonie. We Francji zasłynęła esejem o twórczości Jamesa Joyce’a z 1968 roku oraz wydaną w roku kolejnym autobiograficzną powieścią Dedans. Jedna z propagatorek idei écriture féminine.
WAuguste Comte, Izydor Maria August Franciszek Ksawery Comte – francuski filozof i pozytywista, twórca terminu socjologia.
WÉtienne Bonnot de Condillac – francuski filozof i duchowny epoki oświecenia, młodszy brat Gabriela Mably.
WJean Antoine Nicolas Caritat markiz de Condorcet – francuski filozof-racjonalista, matematyk, ekonomista i polityk. Jako jeden z pierwszych w historii głosił liberalizm w ekonomii, powszechną i bezpłatną edukację, konstytucjonalizm, równouprawnienie kobiet i ludzi wszystkich ras.
W
WJacques Derrida – francuski filozof, uważany za przedstawiciela postmodernizmu.
WRené Descartes, forma spolszczona Kartezjusz, forma zlatynizowana Renatus Cartesius – francuski filozof, matematyk i fizyk, jeden z najwybitniejszych uczonych XVII wieku, uznawany również za ojca filozofii nowożytnej.
WDenis Diderot – francuski pisarz, krytyk literatury i sztuki, filozof i encyklopedysta okresu Oświecenia.
WGeorges Didi-Huberman – francuski filozof i historyk sztuki.
WÉmile Durkheim – francuski filozof, socjolog i pedagog.
WBernard le Bovier de Fontenelle – francuski filozof, religioznawca, pisarz i poeta.
WCharles Fourier – francuski socjalista utopijny. Uważany za twórcę terminu feminizm, którego użył po raz pierwszy w 1837 roku, a już na początku 1808 twierdził, iż rozszerzenie praw kobiet jest jedną z głównych zasad postępu społecznego. Fourier zainspirował utworzenie utopijnej wspólnoty nazywanej La Reunion, znajdującej się w okolicach dzisiejszego Dallas (Teksas), jak również kilku innych znajdujących się na terenie USA, takich jak North American Phalanx (NAP).
WPierre Gassendi, Pierre Gassend – francuski filozof.
WJean-Marie Guyau – filozof francuski, etyk i pisarz.
WFrançoise Héritier – francuska antropolożka.
WPaul Henry Thiry, baron d’Holbach – oświeceniowy filozof francuski, ateista, encyklopedysta Wielkiej Encyklopedii Francuskiej.
WJulia Kristeva – bułgarsko-francuska językoznawczyni, psychoanalityczka i filozofka.
WJulien Offray de La Mettrie – francuski lekarz i filozof-naturalista.
WClaude Lévi-Strauss – francuski antropolog. Twórca strukturalizmu w antropologii kulturowej.
WEmmanuel Levinas, czasem Lévinas, przed zaadaptowaniem do francuskiej gramatyki: Emanuelis Levinas – filozof francuski oraz komentator Talmudu.
WBernard-Henri Lévy – francuski filozof, pisarz i scenarzysta filmowy.
WGilles Lipovetsky – francuski socjolog i filozof, badacz współczesnych przemian społecznych.
WJean-François Lyotard − francuski filozof, przedstawiciel postmodernizmu. Uznawany za ojca tego kierunku i często określany mianem „papieża” postmodernizmu.
WNicolas Malebranche – francuski filozof wywodzący się ze szkoły kartezjańskiej.
WPierre Sylvain Maréchal – francuski filozof, pisarz i publicysta, autor Kalendarza dzielnych ludzi i współautor Manifestu równych. Był ateistą i krytykiem religii. Brał udział w Sprzysiężeniu Równych. Bronił sprawy niepodległości Polski, krytykował Napoleona Bonapartego.
WJacques Maritain IPFI – francuski filozof, teolog i myśliciel polityczny, zakonnik.
WRaïssa Maritain z domu Umancewa – francuska poetka katolicka i mistyczka, żona filozofa Jacques'a Maritaina, nazywana przez niego połową swojej duszy.
WAchille Mbembe właśc. Joseph Achille Mbembe – kameruński filozof, teoretyk polityki, historyk i pisarz. Tematyka jego książek dotyczy głównie afrykańskiej historii i polityki.
WMaurice Merleau-Ponty – francuski filozof, przedstawiciel fenomenologii i egzystencjalizmu.
WMarin Mersenne – francuski minimita, teolog, filozof, matematyk i teoretyk muzyki.
WJules Michelet – historyk, pisarz i filozof francuski okresu romantyzmu.
WMichel Eyquem de Montaigne [], również Michał de Montaigne – francuski pisarz i filozof-humanista; jeden z głównych przedstawicieli renesansu; 1557–1570 radca parlamentu (sądu) w Bordeaux, 1581–1585 burmistrz tamże, szlachcic. Główne dzieło: Essais (Próby) wydane w 1580 r. we Francji, w 1676 r. trafiło na indeks ksiąg zakazanych. Montaigne uważany jest za twórcę eseju, jako nowego gatunku literackiego.
WMonteskiusz, właśc. Charles Louis de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu – francuski filozof, prawnik, wolnomularz i pisarz doby Oświecenia, członek zagraniczny Akademii Stanisława w Nancy od 1751 roku.
WÉtienne-Gabriel Morelly – francuski filozof, przedstawiciel komunizmu utopijnego.
WEdgar Morin, właściwie Edgar Nahoum – francuski filozof, socjolog i politolog, pochodzenia żydowskiego obrządku sefardyjskiego z Azji Środkowej o dalekim pochodzeniu włoskim.
WJacqueline Pascal – cysterka z Port-Royal, siostra Blaise’a Pascala.
WJules Henri Poincaré – francuski matematyk, fizyk, astronom i filozof nauki.
WGuillaume Raynal, właściwie Guillaume-Thomas Raynal (1713-1796) – francuski prezbiter, historyk, pisarz i filozof, przedstawiciel oświecenia.
WErnest Renan – francuski pisarz, historyk, filolog i filozof, orientalista, znany semitolog i badacz historii religii, zwłaszcza chrześcijaństwa.
WFrançois de La Rochefoucauld, Franciszek VI książę de la Rochefoucauld – francuski pisarz, pamiętnikarz i filozof.
WJean-Jacques Rousseau – genewski pisarz tworzący w języku francuskim, filozof, pedagog, teoretyk muzyki.
WHenri de Saint-Simon – francuski historyk, filozof, ekonomista, wolnomularz, industrialista i socjalista utopijny.
WJean-Paul Charles Aymard Sartre – powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski. Przedstawiciel egzystencjalizmu.Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1964.
WMadame de Staël, właściwie Anne-Louise Germaine Necker, baronowa de Staël von Holstein, znana również jako Germaine de Staël – powieściopisarka, filozofka genewska i publicystka francuska pochodząca z francuskojęzycznej części Szwajcarii. Jej zawdzięcza się rozpowszechnienie pojęcia romantyzmu . W czasie banicji przez Napoleona skupiła wokół siebie w szwajcarskim pałacu Coppet nad Jeziorem Genewskim krąg międzynarodowy intelektualistów, określany obecnie mianem „Grupy z Coppet", któremu przewodziła przez 15 lat, (1803-1817). Grupa ta była jednym z najważniejszych ośrodków wymiany myśli i tworzenia idei w ówczesnej Europie. Jest uważana za proto-feministkę.
WBernard Stiegler – francuski filozof, był dyrektorem Instytutu Badań i Innowacji, który założył w 2006 przy Centre Georges-Pompidou. Stał również na czele stowarzyszenia Ars Industrialis, międzynarodowej grupy refleksji, którą powołał w 2005. Jeden z najważniejszych przedstawicieli nowej filozofii francuskiej, który w centrum swojej refleksji umieścił technikę. Jego najbardziej znaną pracą jest tryptyk La technique et le temps [Technika i czas], składający się z tomów: La Faute d’Épiméthée [Wina Epimeteusza], La Désorientation [Dezorientacja] oraz Le Temps du cinéma et la question du mal-être [Czas kina a kwestia nieszczęśliwości]
WHippolyte Adolphe Taine – francuski filozof, psycholog, historyk sztuki i literatury oraz krytyk literacki. Od 1864 profesor École nationale supérieure des beaux-arts.
WPierre Teilhard de Chardin SJ – francuski teolog, filozof, antropolog i paleontolog, jezuita.
WDenis Vernant –francuski filozof i logik, profesor filozofii na uniwersytecie Pierre Mendès France w Grenoble.
WVoltaire, pol. Wolter, właśc. François-Marie Arouet – francuski pisarz epoki oświecenia, filozof, historyk i publicysta. Tworzył satyry, powieści, dramaty oraz „Listy”.