WFranciszek Bohomolec SJ, herbu Bogoria, ps. i krypt.: Daniel Bobinson, Dzisiejkiewicz, F. B., F. B. S. J., Galantecki, J. U. P. Z., Jeden Zakonnik S. J., Jeden Zakonnik Societatis Jesu, Lubożoński, Ludziolubski, M. Z. S. W., Murmiłowski, N. N., N** N***, Ochotnicki, Odziański, Pokutnicki, Pośrzednicki, Poznajewski, Prożniak nie Tęskniący, Staroświat, Śmiałecki, Szkolnicki, Theosebes, Ucziwski – polski jezuita, nauczyciel, redaktor, komediopisarz, poeta, publicysta, tłumacz, wydawca, jeden ze współtwórców polskiego oświecenia, wykładowca wymowy w Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie w 1753 roku.
WMikołaj Krzysztof Chalecki herbu Chalecki, wojewoda nowogródzki od 1650, miecznik wielki litewski od 1615, starosta olkienicki, lejpuński i olicki.
WJan Karol Chodkiewicz herbu własnego – hetman wielki litewski od 1605, hetman polny litewski od 1600, wojewoda wileński od 1616, starosta generalny żmudzki od 1599, w 1596 mianowany podczaszym litewskim, hrabia na Szkłowie, Nowej Myszy i Bychowie, pan na Mielcu i Kraśniku. Jeden z najwybitniejszych europejskich dowódców wojskowych początku XVII w.
WJan Mikołaj Chodkiewicz herbu własnego – starosta generalny żmudzki od 1764 roku, hrabia na Szkłowie i Nowej Myszy, pułkownik województwa wileńskiego, starosta wieloński.
WJoachim Litawor Chreptowicz herbu Odrowąż, pseud.: Jeden z współziomków, – kanclerz wielki litewski w 1793 roku, podkanclerzy litewski w 1773 roku, minister spraw zagranicznych Straży Praw, starosta starodubowski w 1767 roku, sekretarz wielki litewski w 1764 roku, stolnik nowogródzki w 1752 roku, pułkownik roty petyhorskiej Buławy Wielkiej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku, starosta orszański i zośleński w 1775 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773-1781, publicysta, poeta i tłumacz.
WKasper Cichocki – kanonik krakowski, kanonik sandomierski, kanonik prebendy mydłowskiej, współtwórca kolegium jezuitów w Sandomierzu, proboszcz kościoła św. Piotra w Sandomierzu, profesor na wydziale filozoficznym Akademii Krakowskiej, obok Piotra Skargi jeden z najwybitniejszych pisarzy kontrreformacji sandomierskiej. Teolog i polemista katolicki.
WJakub Ignacy Dederko herbu własnego – biskup miński w latach 1798–1816.
WWincenty Aleksander Korwin Gosiewski herbu Ślepowron – marszałek drugiego sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1650 roku, hetman polny litewski od 1654, podskarbi wielki litewski i pisarz wielki litewski od 1652, generał artylerii litewskiej od 1651, stolnik wielki litewski od 1646.
WAdam Adamandy Kochański herbu Lubicz, inna forma imienia: Adam Adamandus Kochański, – polski duchowny (jezuita), matematyk i mechanik, a także filozof i fizyk.
WJózef Kazimierz Kossakowski herbu Ślepowron – biskup inflancko-piltyński od 1781, kustosz wileńskiej kapituły katedralnej w 1789, działacz polityczny, konsyliarz z Senatu w konfederacji targowickiej, członek konfederacji grodzieńskiej w 1793, publicysta, powieściopisarz, komediopisarz i tłumacz.
WJozafat Kuncewicz OSBM, imię świeckie Jan Kunczyc lub Kuncewicz herbu Róża – unicki arcybiskup połocki, bazylianin, święty Kościoła katolickiego.
WMarcin Laterna, inne formy nazwiska: Lanterna/Latarnia – polski pisarz, kaznodzieja królewski, teolog, działacz kontrreformacji, jezuita.
WAdam Ignacy Naramowski herbu Łodzia – jezuita, pisarz historyczny.
WPiotr Pac herbu Gozdawa – podskarbi nadworny litewski, wojewoda trocki.
WPiotr Parczewski herbu Nałęcz – biskup żmudzki od 9 grudnia 1649 i smoleński od 1636, sekretarz królewski.
WAleksander Hilary Połubiński herbu własnego – książę, marszałek wielki litewski w 1669 roku, pisarz polny litewski w 1654 roku, podstoli litewski w 1654 roku, nominat na starostwo generalne żmudzkie w 1669 roku, podkomorzy słonimski w 1650 roku, starosta wołkowyski w 1670 roku, starosta słonimski w latach 1657-1665, starosta oszmiański w latach 1665-1668, starosta bobrujski, jezierski, wielatycki w 1674 roku.
WAntoni Tadeusz Przezdziecki herbu Roch III – podkanclerzy litewski od 1764, referendarz wielki litewski od 1752, podczaszy wielki litewski od 1750, pisarz wielki litewski od 1739, wójt miński w 1752 roku, regimentarz partii białoruskiej armii litewskiej w 1764 roku, starosta piński, miński i błudeński, dyrektor wileńskiego sejmiku elekcyjnego w 1747 roku.
WAndrzej Rudomina SJ – jezuita, misjonarz; uważany za pierwszego litewskiego misjonarza w Chinach lub pierwszego z czterech polskich misjonarzy w Chinach dynastii Ming/Qing.
WJan Mikołaj Rudomina-Dusiacki – starosta uświacki, poseł na sejm.
WJan Rudomina-Dusiacki – rotmistrz husarski, poseł na sejmy, chorąży i kasztelan nowogródzki.
WPiotr Rudomina-Dusiacki – kasztelan dorpacki (1639-1643) i smoleński (1643—1649), starosta uświacki (1623-1640).
WAleksander Kazimierz Sapieha herbu Lis – biskup wileński i żmudzki, duchowny referendarz wielki litewski w 1657 roku, sekretarz Jego Królewskiej Mości, kanonik wileński i warszawski.
WFryderyk Mikołajewicz Sapieha herbu Lis – wojewoda mścisławski w latach 1647-1650, podkomorzy witebski od 1620 roku, starosta grodzieński w 1636 roku, dworzanin Jeko Królewskiej Mości.
WJan Piotr Sapieha herbu Lis – hetman Dymitra Samozwańca II, uczestnik Dymitriad, rotmistrz królewski od 1605, starosta uświacki od 1606, dowódca polskiej załogi na Kremlu, nazywany „«hetmanem» Maryny Mniszchówny i Dymitra Samozwańca II”.
WJan Stanisław Sapieha herbu Lis – marszałek wielki litewski od 1621, marszałek nadworny litewski od 1617, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1612 roku, starosta słonimski.
WKazimierz Leon Sapieha herbu Lis – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1637 roku, podkanclerzy litewski od 1645, marszałek nadworny litewski od 1637, pisarz wielki litewski i sekretarz królewski od 1631.
WKrzysztof Michał Sapieha – pisarz wielki litewski.
WLeon Bazyli Sapieha herbu Lis – podskarbi nadworny litewski, generał Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego.
WPaweł Stefan Sapieha herbu Lis – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1598 roku, koniuszy wielki litewski, podkanclerzy litewski.
WMaciej Kazimierz Sarbiewski SJ herbu Prawdzic łac. Mathias Casimirus Sarbievius – światowej sławy polski poeta neołaciński i teoretyk literatury epoki baroku, kaznodzieja nadworny Władysława IV, jezuita.
WMelchior Stanisław Sawicki herbu Cholewa – kasztelan brzeski (1652-1666), wojewoda brzeski (1666-1668), sekretarz królewski, uczony i poeta.
WKazimierz Siemienowicz herbu Ostoja – inżynier wojskowy, teoretyk artylerii.
WKonstanty Szyrwid także Širvydas, Szyrwidas – litewski jezuita, kaznodzieja i teolog katolicki, leksykograf oraz autor słownika i gramatyki języka litewskiego.
WJerzy Tyszkiewicz herbu Leliwa, biskup żmudzki i wileński
WLudwik Wejher herbu Skarzyna – syn Ernesta i Anny Mortęskiej, brat Melchiora.
WJan Paweł Woronicz herbu Pawęża, pseud. i krypt.: I. W.; J. W.; Jeden z Synów Ojczyzny, – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, jezuita do 1772, poeta, mówca, dziekan warszawskiej kapituły katedralnej, radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812, opat komendatoryjny lądzki w 1812, biskup diecezjalny krakowski w latach 1816–1829, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1828–1829.
WKarol Wyrwicz, krypt.: K. W., – polski geograf, historyk, publicysta, kaznodzieja i jezuita, opat komendatoryjny hebdowski w 1782 roku, regens Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie, wykładowca etyki i historii na tej uczelni w 1757 roku.
WMarcin Załuski herbu Junosza – polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy płocki, opat komendatoryjny sulejowski w 1760 roku, kantor krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1747-1763, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Rosiewska od 1692 roku, jezuita.