
Ahmad al-Mansur – sułtan Maroka z dynastii Sadytów, syn sułtana Muhammada asz-Szajcha.

Barnim X (XII) Młodszy, zwany Pobożnym, Dobrym, Wielkim, Rycerskim – w latach 1569-1600 książę na Darłowie, 1573-1600 na Bytowie i Bukowie. Książę szczeciński od 1600, syn Filipa I z dynastii Gryfitów.

Szaraf ad-Din Chan Bedlisi – kurdyjski emir, pisarz, historyk oraz polityk pochodzący z księstwa Bitlis. Znany przede wszystkim jako autor wydanego w 1597 roku eposu Szarafnama, stanowiącego opis historii narodu kurdyjskiego.
Bernard z Wąbrzeźna – Sługa Boży, duchowny rzymskokatolicki, mnich z opactwa benedyktyńskiego w Lubiniu.

Andrea Cesalpino – włoski naturalista, lekarz, botanik i filozof.

Pierre Charron – francuski teolog rzymskokatolicki i filozof katolicki; główny twórca nowej myśli XVII wieku. Przedstawiał kontrowersyjne formy sceptycyzmu i oddzielania etyki od religii jako niezależnej dyscypliny filozoficznej.

Martin de Vos także Marten lub Maarten – flamandzki malarz rysownik i rytownik okresu manieryzmu. W młodości naśladował Fransa Florisa, podczas pobytu we Włoszech wzorował się na twórczości Jacopo Tintoretto. Po powrocie do Antwerpii został mistrzem cechowym w gildii św. Łukasza (1558). Później pracował pod wyraźnym wpływem Pietera Aertsena.

Elżbieta I – królowa Anglii i Irlandii, córka Henryka VIII i jego drugiej żony Anny Boleyn. Ostatnia z rodu Tudorów. Nazywana Glorianą lub Królową-Dziewicą.

Alfonso Gesualdo – włoski duchowny, kardynał.

William Gilbert – angielski fizyk i lekarz, europejski odkrywca zjawiska magnetyzmu ziemskiego, indukcji magnetycznej i elektryzowania się ciał na skutek tarcia.

Erazm Gliczner Skrzetuski, znany też jako Glicner, Glitzner, Glitznerus, Gliczner Znenensis, Znanius – polski pisarz, reformator religijny, teolog-polemista, pedagog, tłumacz, przywódca luteran wielkopolskich, brat działacza luterańskiego Mikołaja Glicznera. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.

Łukasz Górnicki herbu Ogończyk – polski humanista renesansowy, poeta, pisarz polityczny, tłumacz, sekretarz królewski Zygmunta Augusta (1559) i jego bibliotekarz, starosta niegrodowy tykociński (1571), starosta wasilkowski (1576), prebendarz dóbr duchownych, wójt wasilkowski.

Irena (Irina) Godunowa – siostra Borysa Godunowa, od 1580 synowa Iwana Groźnego, żona jego drugiego syna Fiodora, który w 1584 objął tron jako Fiodor I.

Jean de Monluc de Balagny – syn Jeana de Monluca, marszałek Francji.

Jerzy Fryderyk Hohenzollern – margrabia Ansbach i Bayreuth, książę karniowski, książę opolsko-raciborski potem żagański, wolny pan Bytomia, Tarnowskich Gór i Bogumina, od 1578 opiekun księcia Prus.

Stanisław Karnkowski herbu Junosza – biskup kujawski od 1567, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1581, sekretarz wielki koronny od 1563 roku, sekretarz królewski, pisarz polityczny i religijny, mówca.

Konstanty Korniakt herbu Krucina – grecki kupiec związany ze Lwowem, dzierżawca ceł ruskich na terenie województwa ruskiego Rzeczypospolitej, hurtowy handlarz bawełny i małmazji, założyciel rodu Korniakt.

Łukasz Kretkowski herbu Dołęga – kasztelan brzeskokujawski.

Mikołaj Ligęza herbu Półkozic – kasztelan wiślicki w 1577 roku, kasztelan zawichojski w 1566 roku, kasztelan czechowski w 1561 roku, chorąży koronny w 1560 roku, starosta chełmski w 1557 roku, starosta żydaczowski w latach 1561-1591, starosta biecki w latach 1561–1603.

Maria Habsburg – cesarzowa, królowa Czech i Węgier, infantka hiszpańska; drugie dziecko i najstarsza córka króla Hiszpanii i cesarza Karola V i Izabeli Aviz, córki króla Portugalii Manuela I Szczęśliwego.

Mehmed III – sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów panujący w latach 1595–1603. Syn sułtana Murada III i pochodzącej z Republiki Weneckiej sułtanki Safiye. Ojciec sułtanów Ahmeda I i Mustafy I Szalonego. Mehmed III urodził się w 1566, w ostatnich miesiącach panowania Sulejmana Wspaniałego. Obdarzono go przydomkami „Adli” i „Egri Fatihi”.

Philippe de Monte, także Filippo di Monte, Philippus de Monte – franko-flamandzki kompozytor.

Mikołaj Mikołajewicz Naruszewicz herbu Wadwicz – kasztelan żmudzki, prowizor ewangelicki w 1599 roku.

Aleksander Konstantynowicz Ostrogski herbu Ostrogski − książę, wojewoda wołyński, starosta perejasławski.
Krzysztof Mikołaj Radziwiłł zw. Piorunem herbu Trąby – hetman wielki litewski od 1589, wojewoda wileński od 1584, kasztelan trocki i podkanclerzy litewski od 1579, hetman polny litewski od 1572, podczaszy wielki litewski od 1569, krajczy wielki litewski od 1566, starosta kokenhauski, solecki, żyżmorski, urzędowski, aiński, borysowski, nowomyski.

Girolamo Rusticucci – włoski kardynał.
Bohdan Fedorowicz Sapieha – dworzanin królewski, sędzia ziemski trocki; wnuk Bohdana, syn Fiodora, brat Dymitra. Stryjeczny brat kasztelana kijowskiego Pawła Sapiehy.

Jan Dymitr Solikowski herbu Bończa, inne formy nazwiska: Solicovius, Sulicovius, krypt.: J. S. S. K. – arcybiskup lwowski w latach 1583–1603, sekretarz królewski, legat papieża Klemensa VIII, dyplomata, pisarz polityczny i poeta, publicysta, polemista religijny, kanonik włocławski, sandomierski i łęczycki.

Hendrik van Steenwijck Starszy, znany również jako Hendrik van Steenwijck I lub Steenwyck – flamandzki malarz barokowy.
Mojżesz Székely lub Székly – książę Siedmiogrodu panujący w roku 1603. Był drugim z książąt unitarian na tym tronie. Syn Jana (Janosza) Székely, dawnego dowódcy, służącego pod Zygmuntem Batorym, uzyskał tron dzięki pomocy sułtana i swoich oddziałów wojskowych 8 maja 1603. Został pokonany i zabity w wojnie przeciwko Wołochom w Braszowie 17 lipca tego samego roku.
Santi di Tito – włoski malarz i architekt.

Johann Twenger – niemiecki malarz i rytownik aktywny we Wrocławiu.

Ulryk – książę Meklemburgii-Güstrow od 1555 r.

François Viète – francuski matematyk i astronom.

Jan Zborowski herbu Jastrzębiec – hetman nadworny koronny, sekretarz królewski, dworzanin królewski, rotmistrz królewski, kasztelan gnieźnieński, starosta odolanowski, starosta grudziądzki.