WGuwernantka – nauczycielka domowa, czasem pełniąca również rolę ochmistrzyni. W Polsce guwernantkom powierzano zazwyczaj naukę i wychowanie młodszych dzieci, w wieku przedszkolnym. Najważniejszym przedmiotem nauczanym przez guwernantki i guwernantów były podstawy języka francuskiego. Stanowisko guwernantki było często jedynym sposobem zarobkowania dla niezamożnych a wykształconych niezamężnych kobiet.
WDaisy Bates CBE – australijska dziennikarka i antropolożka pochodząca z Irlandii.
WStanisław Józef Bieżanowski – profesor i historiograf Uniwersytetu Krakowskiego, autor ok. 150 panegiryków, głównie w języku łacińskim. Specjalizował się w układaniu anagramów. W utworze Echo e Polonia Romam tendens (1670) z liter imienia Elżbiety złożył 100 anagramów.
WMikołaj Chopin, właśc. Nicolas Chopin – nauczyciel języka francuskiego i guwerner, ojciec pianisty, pedagoga i kompozytora Fryderyka Chopina (1810–1849), syn kołodzieja i syndyka François Chopina i jego pierwszej żony Marguerite.
WGeorges Cuvier – francuski zoolog, twórca paleontologii.
WIgnacy Ewaryst Daszyński – polski polityk socjalistyczny, poseł do Izby Posłów Reichsratu Przedlitawii, premier rządu lubelskiego w 1918 r., publicysta, współzałożyciel PPSD, później PPS, w 1929 jeden z założycieli Centrolewu. W czasie przewrotu majowego w 1926 poparł Józefa Piłsudskiego, później jednak przeszedł do opozycji. Marszałek Sejmu w latach 1928–1930.
WAdolf Dygasiński – polski powieściopisarz, publicysta, pedagog, encyklopedysta, jeden z głównych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej.
WRita Gorgonowa, właśc. Emilia Margerita (Małgorzata) Gorgon, z domu Ilić – guwernantka, skazana w jednym z najgłośniejszych procesów Polski międzywojennej XX w. za zabójstwo 30 grudnia 1931 Elżbiety (Lusi) Zaremby, córki lwowskiego architekta Henryka Zaremby, któremu prowadziła dom. Zabójstwo, a następnie proces poszlakowy były szeroko komentowane i uznane za „najgłośniejszy proces sądowy II Rzeczypospolitej”. W latach 1932–1934 sprawą żyła cała opinia publiczna. Rita Gorgonowa miała syna oraz córki Romanę i Ewę – urodzona 20 września 1932 jako druga córka.
WRafał Kalinowski, właśc. Józef Kalinowski – polski duchowny rzymskokatolicki, karmelita bosy, przeor karmelickich klasztorów w Czernej i Wadowicach; inżynier, oficer armii Imperium Rosyjskiego w stopniu porucznika, powstaniec styczniowy, sybirak, nauczyciel, wychowawca, święty Kościoła katolickiego.
WFranciszek Karpiński herbu Korab, ps. i krypt.: Autor „Zabawek wierszem i prozą”; F.K. – polski poeta epoki oświecenia, pamiętnikarz, dramatopisarz, tłumacz, publicysta, moralista, twórca i główny przedstawiciel nurtu sentymentalnego w polskiej liryce.
WIwan Kotlarewski – ukraiński poeta i dramaturg, jako pierwszy wprowadził żywy język ludowy do literatury ukraińskiej.
WLouise Lehzen – guwernantka Wiktorii, królowej Wielkiej Brytanii.
WEduard Limonow – rosyjski pisarz, poeta, dziennikarz, polityk, przewodniczący Partii Narodowo-Bolszewickiej, redaktor naczelny gazety partyjnej „Limonka”.
WMarie-Antoinette Lix – francuska guwernantka, bohaterka powstania styczniowego, która później walczyła w wojnie francusko-pruskiej. Doskonale jeździła konno i władała szablą. Była guwernantką uczącą dzieci hrabiego Andrzeja Adama Łubieńskiego w majątku w Szycach.
WJózef Piotr Lompa – polski działacz, poeta, tłumacz, publicysta – współpracownik wielu ówczesnych pism, prozaik, pionier oświaty ludowej oraz etnografii na Śląsku. Prekursor procesu polskiego odrodzenia narodowego na Górnym Śląsku oraz autor polskich podręczników szkolnych.
WFranciszek Ksawery Matejko – ojciec Jana Matejki – guwerner i nauczyciel muzyki.
WJan Baptysta Motty – przyrodnik, pedagog, spolonizowany Francuz, protoplasta znanej rodziny wielkopolskiej.
WDaniel Kazimierz Narbutt lub Kazimierz Daniel Narbutt herbu Trąby – polski pijar, filozof, nauczyciel, tłumacz, profesor filozofii Collegium Nobilium pijarów w Warszawie.
WAntoni Pietkiewicz, ps. Adam Pług – polski pisarz, biograf, publicysta i tłumacz.
WBolesław Prus, właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus – polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej. Jeden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w historii literatury polskiej.
WMarija Grigorjewna Rasputina – artystka cyrkowa i kabaretowa, córka Grigorija Rasputina i Praskowii Dubrowiny.
WJean-Jacques Rousseau – genewski pisarz tworzący w języku francuskim, filozof, pedagog, teoretyk muzyki.
WJacob Christian Schäffer – niemiecki duchowny protestancki (superintendent), profesor teologii, doktor filozofii, entomolog, botanik, mykolog, ornitolog i wynalazca.
WHenryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, kryptonim „Litwos”, „Musagetes”, pseudonim „Juliusz Polkowski”, „K. Dobrzyński” – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.
WMaria Salomea Skłodowska-Curie – polska fizyk i chemik, dwukrotna laureatka Nagrody Nobla.
WJan Strożecki a. Stróżecki, ps. Janek, Gałecki, Gromadzki, Marcin, Mikłaszewski, Stefan, Stefan Gromada, Stróżyński, Wysocki, Zagozda J. – działacz socjalistyczny i niepodległościowy, pierwszy redaktor pisma PPS „Robotnik”.
WAnne Sullivan Macy – amerykańska nauczycielka, mentorka i towarzyszka Helen Keller przez prawie 50 lat. Przeszła do historii dzięki autorskiemu sposobowi nauczania dzieci z niepełnosprawnymi narządami słuchu i wzroku. Otworzyła ona tym samym drogę do wykształcenia wielu spisanym dotąd „na straty” osobom.
WSzymon Syreński – profesor Akademii Krakowskiej, lekarz, botanik, badacz leczniczych właściwości ziół, jeden z najwybitniejszych polskich zielnikarzy, twórca ilustrowanego Zielnika o roślinach użytkowych, klasycznego dzieła botanicznego polskiego renesansu.
WJoaquina Téllez-Girón y Alfonso-Pimentel, hrabina Osilo, markiza Santa Cruz – hiszpańska arystokratka związana z dworem Burbonów.
WÁrmin Vámbéry, właściwie Hermann Wamberger – węgierski orientalista, nauczyciel akademicki, członek rzeczywisty Węgierskiej Akademii Nauk.
WMihály Vörösmarty [] – węgierski poeta, pisarz i tłumacz.
WHenryk Wernic – polski pedagog, pisarz, tłumacz, autor podręczników szkolnych, poradników dla nauczycieli i książek dla dzieci i młodzieży; przed powstaniem styczniowym zwolennik idei Bronisława Trentowskiego, po upadku powstania – sympatyk pozytywistów warszawskich; popularyzator zagadnień wychowania domowego i kształcenia rzemieślniczego, autor m.in. książek: Przewodnik wychowania, 1868, Nauka o rzeczach, 1874, Praktyczny przewodnik wychowania, 1891.
WMary Wollstonecraft – angielska pisarka, propagująca równouprawnienie kobiet, prekursorka feminizmu, guwernantka i tłumaczka.
WStefan Żeromski herbu Jelita – polski prozaik, publicysta, dramaturg; pierwszy prezes polskiego PEN Clubu. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich w historii.
WNarcyza Żmichowska, ps. Gabryella – powieściopisarka i poetka, autorka Poganki. Uważana za jedną z prekursorek feminizmu w Polsce.