WAdil Girej – chan krymski 1666-1671. W 1666 obrany chanem, prowadził politykę przyjazną Rzeczypospolitej. W 1669 kandydat na tron polski.
WElias Ashmole był angielskim antykwariuszem, politykiem, wolnomularzem i wojskowym. Studiował astrologię i alchemię. Sprzyjał rojalistom podczas Angielskiej Wojny Domowej i restauracji Karola II; udzielał mu porad astrologicznych. Był członkiem Royal Society; nigdy jednak nie był w nim aktywny. Opublikował m.in. Fasciculus Chemicus.
WPietro Basadonna – włoski kardynał.
WEvaristo Baschenis – włoski malarz barokowy.
WFederico Borromeo – włoski kardynał.
WAmbrosius Brueghel także Ambrose Brueghel - flamandzki malarz barokowy, syn Jana Brueghla starszego i wnuk Pietera Bruegla starszego.
WTytus Liwiusz Burattini – polski wynalazca włoskiego pochodzenia, fizyk, architekt, geograf, egiptolog, mincerz, dyplomata, meteorolog, twórca miary powszechnej, administrator olbory olkuskiej w latach 1658–1664, burgrabia krakowski w 1668, prekursor awiacji, starosta osiecki od 1664 roku.
WGiannicolò Conti – włoski kardynał.
WGiovanni Delfino – włoski kardynał.
WFryderyk VI – margrabia Badenii-Durlach, uczestnik wojny trzydziestoletniej i potopu szwedzkiego
WSimon Grundel-Helmfelt – baron, feldmarszałek szwedzki.
WKarol Ludwik Wittelsbach – elektor Palatynatu Reńskiego w latach 1648–1680.
WStefan Koryciński herbu Topór – kanclerz wielki koronny i podkanclerzy koronny od 1652, stolnik krakowski od 1643, starosta wolbromski, oświęcimski, warszawski, kowalski, starosta ojcowski w 1651 roku, starosta rabsztyński w 1656 roku.
WAleksander Teodor Lacki herbu Smok – marszałek nadworny litewski w latach 1654-1683, podstoli Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1653 roku, ciwun birżyniański od 1649 roku, polski pisarz religijny epoki baroku.
WGuillaume de Lamoignon - markiz de Basville, francuski prawnik, sędzia parlamentu paryskiego, autor prac zmierzających do kodyfikacji zwyczajowego prawa francuskiego.
WEustache Lesueur lub Le Sueur – francuski malarz barokowy, jeden z założycieli Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby.
WDawid Lewis, David Lewis alias Charles Baker – walijski prezbiter, jezuita, święty Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich.
WNgałang Lobsang Gjaco V Dalajlama – przedstawiciel szkoły gelug buddyzmu tybetańskiego, kolejny w linii reinkarnujących się dalajlamów. Od 1642 faktyczny zwierzchnik Tybetu, budowniczy pałacu Potala.
WŁazarz, imię świeckie Łuka Baranowicz – ruski poeta, pisarz, w epoce baroku szerzący konceptyzm, duchowny prawosławny. Gorliwy obrońca swego Kościoła przeciwko dążeniom jezuitów. Nazwany „filarem swego kościoła”.
WLeopoldo de’ Medici – włoski kardynał.
WBartolomé Esteban Pérez Murillo – hiszpański malarz barokowy.
WPaolo Porpora – włoski malarz martwych natur.
WMikołaj Jan Prażmowski herbu Belina – interreks 1668–1669, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1666, biskup łucki od 1659, biskup warmiński od 1664, w latach 1658–1666 kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny od 1658, sekretarz wielki koronny, referendarz wielki koronny od 1652 roku.
WJohannes Andreas Quenstedt – niemiecki teolog luterański, dogmatyk.
WMichael Radau – niemiecki teolog, jezuita, rektor kolegium w Królewcu i w Collegium Hosianum w Braniewie.
WGerard ter Borch lub Terborch – holenderski malarz i rysownik okresu baroku, przedstawiciel malarstwa rodzajowego.
WCristoforo Vidman – włoski kardynał.
WFederico Visconti – włoski kardynał, arcybiskup Mediolanu w latach 1681–1693.
WWilderich Reichsfreiherr von Walderdorff – austriacki duchowny rzymskokatolicki, w latach 1669-1680 książę biskup Wiednia.
WEmanuel de Witte – holenderski malarz barokowy, znany głównie z przedstawień wnętrz kościołów, które ukazywał w odmiennym aspekcie w porównaniu z innymi przedstawicielami tego samego nurtu – w precyzyjnie namalowanych wnętrzach umieszczał oświetlone światłem słonecznym postacie ludzkie, którym często towarzyszył pies. Jego prace są często porównywane z obrazami Pietera Saenredama, który również przedstawiał wnętrza kościołów.