
Matthäus Apelt, właściwie Matthäus Apelles von Löwenstern – niemiecki kompozytor.

Cezar de Bourbon-Vendôme, fr. César de Bourbon-Vendôme – nieślubny syn króla Francji Henryka IV i jego metresy Gabrielle d’Estrées. Książę de Vendôme, de Beaufort i d'Étampes.

Wouter Pietersz. Crabeth (młodszy) – holenderski malarz okresu baroku, caravaggionista.

Marin Cureau de La Chambre – francuski fizyk oraz filozof.

Gerard Douffet – flamandzki malarz okresu baroku, caravaggionista.

Stefano Durazzo – włoski kardynał.
Fryderyk V – margrabia Badenii-Durlach od 1622 r. z dynastii Zähringen.

Wincenty II Gonzaga – włoski kardynał, książę Mantui w latach 1626-1627.

Gustaw II Adolf, Lew Północy – król Szwecji w latach 1611–1632, dowódca, strateg, reformator armii i polityk. Po objęciu przez niego rządów kraj stał się mocarstwem i poszerzył swoje terytorium. Poprowadzona osobiście przez niego szwedzka interwencja w wojnę trzydziestoletnią uratowała niemiecki protestantyzm.

Willem Claesz Heda − holenderski malarz, twórca licznych martwych natur. Był aktywny w Haarlemie, gdzie prowadził duży warsztat malarski.

Jingorō Hidari – japoński rzeźbiarz, założyciel istniejącej do dzisiaj rodziny artystów.

Jan Ernest I – książę Saksonii w księstwie Saksonii-Weimar od 1605 z dynastii Wettinów, oficer w dobie wojny trzydziestoletniej.

Magnus Wirtemberski-Neuenbürg – książę Wirtembergii-Neuenbürg.

Pierre de Marca – francuski biskup i historyk.

Cesare Monti – włoski kardynał.

Charlotta Małgorzata de Montmorency – francuska szlachcianka, dziedziczka jednej z najbogatszych francuskich rodzin książęcych i żona Henryka, księcia Condé. Ostatnia miłość króla Francji i Nawarry Henryka IV, oraz niemal jego kochanka - uciekła wraz z mężem wkrótce po ślubie i wróciła dopiero po śmierci króla.

Szabdrung Ngawang Namgyal – buddyjski lama i twórca państwa Bhutan. Krzewiciel odrębności kulturowej Bhutańczyków. Pierwszy Wielki Lama (szabdrung) Bhutanu.

Jan Kazimierz Pac herbu Gozdawa, pisarz wielki litewski, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1633 roku, dworzanin Jego Królewskiej Mości.

Giovanni Battista Maria Pallotta – włoski kardynał.

Gottfried Heinrich Graf zu Pappenheim – marszałek polny Świętego Cesarstwa Rzymskiego, wódz z czasów wojny trzydziestoletniej.

Clara Peeters – flamandzka malarka, jedna z pierwszych kobiet w historii sztuki specjalizująca się w temacie martwych natur. Tworzyła głównie martwe natury śniadaniowe i bankietowe.

Cornelis van Poelenburgh – holenderski malarz barokowy.

Nicolas Poussin – francuski malarz epoki baroku, działający głównie w Rzymie. Najwybitniejszy przedstawiciel nurtu klasycznego we francuskim malarstwie XVII wieku.

Książę Aleksander Ludwik Radziwiłł herbu Trąby – marszałek wielki litewski w latach 1637–1654, marszałek nadworny litewski od 1635, wojewoda połocki, wojewoda brzeskolitewski od 1631, krajczy wielki litewski od 1630, stolnik wielki litewski od 1626, starosta słonimski, lipicki, szadowski, nowowolski, jurborski i olicki, V ordynat nieświeski, hrabia szydłowiecki.

Bernardino Spada – włoski kardynał.

Henryk Fryderyk Stuart KG – najstarszy syn króla Szkocji Jakuba VI Stuarta i jego żony Anny, córki króla Danii Fryderyka II.
Tomasz Zamoyski herbu Jelita – kanclerz wielki koronny od 1635, podkanclerzy koronny od 1628, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1622 roku, wojewoda kijowski od 1619, wojewoda podolski od 1618, starosta generalny krakowski w latach 1628-1638, starosta knyszyński, nowotarski, kałuski, goniądzki, rzeczycki, starosta sokalski w 1631 roku, starosta rabsztyński w 1631 roku.

Łukasz Żółkiewski herbu Lubicz – wojewoda bracławski w 1636 roku, starosta kałuski w 1623 roku, starosta perejasławski w 1629 roku, starosta chmielnicki.