WTheodor W. Adorno, właściwie Theodor Ludwig Wiesengrund – niemiecki filozof, socjolog, teoretyk muzyki i kompozytor. Był jednym z czołowych przedstawicieli „szkoły frankfurckiej” i współpracownikiem Institut für Sozialforschung, współtwórca teorii krytycznej.
WHans Albert – niemiecki filozof i socjolog.
WWalter Bendix Schönflies Benjamin – niemiecko-żydowski filozof, teolog, teoretyk kultury, tłumacz, marksistowski krytyk literacki i eseista.
WRalf Gustav Dahrendorf – niemiecko-brytyjski socjolog, politolog i polityk.
WNorbert Elias – niemiecki filozof i socjolog pochodzenia żydowskiego, twórca socjologii procesu i socjologii figuracyjnej.
WFriedrich Engels – niemiecki filozof i socjolog. Był jednym z głównych ideologów socjalizmu, a także jednym z organizatorów i przywódców I i II Międzynarodówki. Do historii przeszedł jako jeden z najbliższych współpracowników Karla Marxa oraz współtwórca marksizmu, materializmu historycznego i socjalizmu naukowego. Współautor „Manifestu komunistycznego".
WErich Fromm – niemiecki filozof, socjolog, psycholog i psychoanalityk pochodzenia żydowskiego.
WPeter Glotz – niemiecki socjolog i działacz Związku Wypędzonych.
WJürgen Habermas – niemiecki filozof, socjolog i publicysta polityczny. Współcześnie najbardziej znany przedstawiciel teorii krytycznej. Największe uznanie przyniosła mu oparta na pragmatyce aktów mowy teoria racjonalności komunikacyjnej, którą przeciwstawia zarówno modernistycznej filozofii podmiotu, jak i postmodernistycznej filozofii dekonstrukcji i destrukcji podmiotu. Jego dorobek skupia się na podstawach teorii społecznej i epistemologii, analizie demokracji, sfery publicznej i społeczeństw zaawansowanego kapitalizmu. System teoretyczny Habermasa skupia się na ujawnianiu możliwości rozumu i emancypacji ukrytych we współczesnych instytucjach oraz na zdolności człowieka do dochodzenia swoich racjonalnych interesów. Habermas znany jest ze swojej pracy dotyczącej koncepcji współczesności, szczególnie w kontekście dyskusji nad „racjonalizacją”, rozpoczętej przez Maxa Webera.
Axel Honneth – niemiecki filozof, socjolog, profesor i dyrektor Instytutu Badań Społecznych przy Uniwersytecie J.W. Goethego we Frankfurcie nad Menem, wykładowca tegoż uniwersytetu.
WMax Horkheimer – niemiecki filozof i socjolog.
WBasil Kerski – niemiecko-polski menadżer kultury, redaktor, politolog i eseista pochodzenia iracko-polskiego, od 2011 dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.
WGabriele Kuby – niemiecka socjolożka oraz publicystka. Z pozycji katolickich podejmuje krytykę rewolucji seksualnej oraz nowych ruchów religijnych.
WNiklas Luhmann – niemiecki socjolog i teoretyk społeczny. Jest uważany za najważniejszego niemieckojęzycznego przedstawiciela socjologicznej teorii systemów i cybernetyki społecznej oraz zaliczany do najwybitniejszych klasyków nauk socjologicznych XX wieku.
WKarl Mannheim – węgierski socjolog pochodzenia żydowskiego.
WHerbert Marcuse – niemiecko-amerykański filozof pochodzenia żydowskiego, ideolog rewolty studenckiej roku 68 i socjolog marksistowski, przedstawiciel szkoły frankfurckiej.
Hartmut Rosa – niemiecki socjolog i politolog, badacz społecznych wymiarów czasu i jego współczesnych przemian. Wykładowca Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie oraz dyrektor Kolegium Maxa-Webera na Uniwersytecie w Erfurcie.
WAlfred Schmidt – niemiecki filozof i socjolog, przedstawiciel młodszego pokolenia szkoły frankfurckiej, emerytowany profesor filozofii społecznej w Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem.
WGeorg Simmel – niemiecki filozof, teoretyk kultury, jeden z pierwszych niemieckich socjologów.
WWerner Sombart – niemiecki socjolog i ekonomista, głowa młodszej „szkoły historycznej”, myśliciel społeczny.
WLorenz von Stein – niemiecki ekonomista, socjolog i naukowiec, zajmujący się zagadnieniami administracji publicznej.
WRita Süssmuth z domu Kickuth – niemiecka polityk, pedagog i nauczyciel akademicki, w latach 1985–1988 minister zdrowia, w latach 1988–1998 przewodnicząca Bundestagu.
WFerdinand Tönnies – niemiecki socjolog i filozof.
WAlfred Weber – niemiecki socjolog i teoretyk kultury, przedstawiciel tzw. socjologii historycznej, twórca teorii lokalizacji przemysłu.
WMarianne Weber, z domu Schnitger, niemiecka działaczka praw kobiet, socjolog, historyczka prawa, żona Maxa Webera i autorka jego biografii.
WKarl Emil Maximilian „Max” Weber – niemiecki socjolog, filozof, prawnik i ekonomista, którego idee miały ogromny wpływ na teorię socjologiczną i badania społeczne. Wraz z Émilem Durkheimem i Karolem Marksem jest uznawany za ojca socjologii. Brat socjologa Alfreda Webera, mąż Marianne Weber.
WKlaus H.W. Wettig – niemiecki polityk, urzędnik i nauczyciel akademicki, poseł do Parlamentu Europejskiego I, II i III kadencji.