W

Antoninian – moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Karakallę na początku III w. jako nominał srebrny o wartości 2 denarów.

W

Argenteus – niewielka srebrna moneta rzymska wprowadzona reformą Dioklecjana z r. 294 n.e. i pozostająca w obiegu do ok. 310 r. Z początku przypuszczalnie jako 1/25 monety złotej (aureusa), zarazem stanowiąca równowartość 8 follisów; później o wartości jedynie 1/10 aureusa.

W

Aureus, nummus aureus, denarius aureus – złota moneta rzymska bita od I w. p.n.e. do początków IV w.

W

Bigatus – srebrna moneta rzymska, rodzaj denara republikańskiego z przedstawieniem bigi, czyli rydwanu z zaprzęgiem dwukonnym, powożonego przez bóstwo.

W

Binio, binion – określenie złotej monety z czasów cesarstwa rzymskiego oznaczające nominał wartości 2 aureusów (aurei).

W

Carpentum – rodzaj wozu używanego w starożytnym Rzymie do różnych celów.

W

Centenionalis – moneta z okresu późnego cesarstwa rzymskiego wprowadzona ok. 346–350 roku za panowania cesarza Konstansa i Konstancjusza II.

W

Dupondius – moneta rzymska wprowadzona w cesarstwie przez Augusta jako równa 2 asom. Przeważnie bita z tzw. orichalcum.

W

Follis lub folis – późnorzymska moneta z brązu, wznowiona w Bizancjum i mająca późniejsze liczne naśladownictwa oraz pochodne w różnych państwach europejskich i arabskich.

W

Konsekracyjne monety – w starożytnym Rzymie monety emitowane pośmiertnie dla upamiętnienia deifikacji cesarza lub członka jego rodziny.

W

Kwadrygat – pierwsza rzymska moneta srebrna z czasów republiki emitowana w III wieku p.n.e.

W

Miliarens – srebrna moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Konstantyna Wielkiego. Waga monety wahała się od 2,5 do 6,0 gramów, natomiast jej średnica wynosiła ok. 23–24 mm.

W

Quadrans, kwadrans – moneta w starożytnym Rzymie równa 1/4 asa.

W

Quinarius, kwinar – moneta w starożytnym cesarstwie rzymskim wprowadzona w czasach republiki; za panowania cesarza Oktawiana Augusta równa 8 asom; okresowo emitowana również jako srebrna, a nawet złota.

W

Quincunx – rzymska moneta brązowa równa 5/12 asa. Na powierzchni tej monety jej nominał tłoczono w postaci pięciu kropek, co stało się przyczyną nazwania pięciokropkowego układu geometrycznego nazwą quincunx.

W

Quinio (kwinion) – określenie monety złotej z czasów cesarstwa rzymskiego, mającej wartość 5 aureusów (aurei).

W

Restytucyjne monety – w mennictwie rzymskim dawne typy monet przywracane w późniejszym czasie przez innych emitentów i wprowadzane do obiegu jako współczesne.

W

S C – oznaczenie na monecie rzymskiej z czasów cesarstwa emitowanej na polecenie senatu.

W

Semis – brązowa moneta rzymska o wartości pół asa.

W

Semissis - złota moneta rzymska bita w okresie późnego cesarstwa rzymskiego. Równa połowie solida lub połowie aureusa.

W

Serratus – późnorepublikańska postać srebrnego denara rzymskiego z obrzeżem ząbkowanym.

W

Sesterc, sestercjusz – w starożytności ważna rzymska moneta rozmienna i obrachunkowa.

W

Silikwa, sylikwa – srebrna moneta rzymska bita od pierwszej ćwierci IV do połowy VII wieku, o wartości 1/24 solida.

W

Solid – wprowadzona w latach 309–311 w zachodniej części cesarstwa rzymskiego przez Konstantyna I, zastępująca aureusa, złota moneta rzymska o masie 4,55 grama, bita do XI w. w cesarstwie bizantyjskim, od 1092 r. przekształcona w jednostkę obrachunkową odpowiadającą 24 karatom czystego złota.

W

Suberatus – niepełnowartościowa odmiana denara rzymskiego, powstała przez pokrywanie monety warstwą srebra. Produkt fałszerstwa menniczego polegającego na okładaniu srebrną powłoką krążka z miedzi lub niskowartościowego brązu. Stąd inne stosowane w numizmatyce określenie takiej monety – fourrée.

W

Tremissis - złota moneta rzymska bita w okresie późnego cesarstwa rzymskiego. Równa trzeciej części solida.