WJnan Hansdev Adhin – surinamski pisarz i polityk pochodzenia hinduskiego tworzący w surinamskim hindustani oraz po niderlandzku. Uznawany za jednego z najważniejszych literatów piszących w języku sarnami.
WLindita Ahmeti – poetka macedońska, pochodzenia albańskiego.
WDemostene Botez – rumuński poeta, pisarz, tłumacz i adwokat.
WMihail Çakir – gagauski duchowny prawosławny, pionier badań nad historią i kulturą Gagauzów, autor słownika mołdawsko-rosyjskiego oraz gagausko-rumuńskiego, a także przekładów Ewangelii i prawosławnych tekstów liturgicznych na język gagauski.
WMariam Ciklauri – gruzińska pisarka, poetka, tłumaczka, autorka książek dla dzieci i młodzieży.
WSapardi Djoko Damono – indonezyjski poeta, literaturoznawca i tłumacz.
WGeorgi Eristawi – gruziński pisarz i tłumacz.
WOliver Friggieri – maltański nowelista, eseista, poeta, krytyk, autor opowiadań, tłumacz, leksykograf i profesor literatury maltańskiej na L-Università ta’ Malta.
WBoris Gerus – muzykolog, literat, eseista i tłumacz literatury polskiej, hebrajskiej, rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej.
WElena Gjika, vel Dora d'Istria, vel Helena Kolcowa-Massalska – albańsko-rumuńska pisarka, publicystka, malarka, folklorystka i feministka.
WAugust Harambašić – chorwacki poeta i polityk.
WIoane Petritsi – średniowieczny gruziński filozof, działający w Bizancjum i na terenie Gruzji, reprezentujący neoplatonizm, tłumacz na język gruziński dzieł Nemezjusza z Emezy i Proklosa.
WKonstantyn Afrykańczyk − tłumacz działający w szkole medycznej w Salerno. Znany z bardzo wielu tłumaczeń arabskich dzieł medycznych. Zmarł jako mnich w klasztorze Monte Cassino.
WWaldemar Kontewicz – polski poeta, prozaik, tłumacz.
WMochtar Lubis – indonezyjski pisarz, tłumacz i dziennikarz; założyciel pisma „Indonesia Raya” (1949). Pochodził z ludu Bataków.
WKristof Magnusson, pierwotnie Kristof Weitemeier-Magnusson – islandzko-niemiecki pisarz i tłumacz mieszkający w Berlinie.
WMalintzin, znana też jako Malinali (Malinalli), La Malinche lub Doña Marina – tłumaczka i towarzyszka życia konkwistadora Hernána Cortésa. Urodzona ok. 1505 r., data śmierci pozostaje sporna. Podaje się rok 1529, ale inne źródła wskazują, że żyła do 1551 r.
WAila Meriluoto – fińska poetka i pisarka.
WR. Hipolit Oleszyński – pierwszy polski Badacz Pisma Świętego. Był długoletnim współpracownikiem Charlesa Taze Russella. Tłumacz Boskiego planu wieków na język polski, a także pierwszy tłumacz polskiego wydania „Strażnicy”, w latach 1915 do 1918. Od 1919 roku wpływowy zwolennik Pastoralnego Instytutu Biblijnego i członek ruchu Wolnych Badaczy Pisma Świętego. Jego działalność wywarła ogromny wpływ na wszystkie grupy Badaczy Pisma Świętego w Polsce.
WRobert z Chester lub Robertus Castrensis – angielski skryba-arabista i matematyk z XII wieku. Jest autorem przekładu na język łaciński kilku ważnych dzieł napisanych przez arabskich naukowców z Kalifatu kordobańskiego.
WJorge Cândido de Sena – jeden z najważniejszych portugalskich poetów drugiej połowy XX wieku. Był także wybitnym twórcą esejów, sztuk teatralnych oraz tłumaczem poezji i prozy pisanej w różnych językach oraz pochodzącej z różnych okresów. Z wykształcenia inżynier budownictwa lądowego.
WTisquantum, znany także jako Squanto – Indianin ze szczepu Patuxet, należącego do plemienia Wampanoagów. Był jednym z dwóch Indian, którzy pomagali angielskim kolonistom, tak zwanym pielgrzymom z kolonii Plymouth, przetrwać pierwszą zimę. Nauczył ich metody uprawy kukurydzy, fasoli i dyni – polegała ona na wtykaniu w kopczyki ziemi nasion tych trzech roślin tak, aby po wyrośnięciu dynia i fasola wykorzystywały łodygę kukurydzy w charakterze tyczki. Pokazał im też miejscową metodę nawożenia – zakopywanie ryb obok nasion. Sposoby te okazały się bardzo skuteczne, koloniści zebrali obfite plony, a placki kukurydziane były wówczas głównym daniem podczas Święta Dziękczynienia.
WThomas Henry Warburton – fiński szwedzkojęzyczny poeta, historyk literatury i tłumacz.
WMuhammad Yamin – indonezyjski historyk, pisarz, poeta i polityk.
WTodur Zanet, niekiedy Fedor Ivanoviç Zanet – gagauski dziennikarz, publicysta, tłumacz, poeta, dramaturg oraz folklorysta. W latach 197-1982 studiował na Politechnice Kiszyniowskiej, a w latach 1987-1990 na Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu Komunistycznej Partii Mołdawii. Jest redaktorem naczelnym gagauskiej gazety Ana Sözü. Wydaje publikację w języku gagauskim, takie jak: Şen oynêr gagauzlar, Sana sevdam, Baaşış, Zamanêrsın evim.