W

Karel Havlíček Borovský – czeski dziennikarz, satyryk, polityk i tłumacz.

W

Michael Canov – czeski polityk. Od 2016 senator okręgu nr 34 - Liberec, od 2012 przedstawiciel regionu libereckiego, od 2002 burmistrz Chrastavy. Członek ruchu burmistrzów regionu libereckiego. Od 23 maja 2013 honorowy obywatel Lwówka Śląskiego. Dzięki działaniom Michaela Canova, na rzecz współpracy między miastami partnerskimi, jedna z ulic w Chrastavie nosi od kilku lat nazwę „Miasta Lwówek Śląski”. Znajduje się ona w dzielnicy Vuska.

W

Vilém Dlabola – czeski przemysłowiec, polityk i mecenas.

W

František Drtina – czeski pedagog, popularyzator pedagogiki, ekspert w dziedzinie zagranicznych systemów szkolnictwa, autor inicjatywy reform szkolnych, a po ustanowieniu niezależnego państwa czechosłowackiego, jeden z głównych realizatorów tych reform.

W

Emil Hácha – czeski polityk prawicowy, prawnik, prezydent Czecho-Słowacji, a następnie utworzonego przez Niemców Protektoratu Czech i Moraw. Po wojnie aresztowany pod zarzutem kolaboracji, zmarł w więzieniu.

W

Jan Nepomucen hrabia Harrach – czeski hrabia, polityk, właściciel ziemski, mecenas sztuki i nauki ze znanej czeskiej rodziny Harrach, właścicieli dóbr m.in. w okolicach miejscowości Harrachov i Jilemnice przy granicy polsko-czeskiej.

W

Albrecht von Kolowrat – syn Hanuša z Kolowrat i jego żony Katarzyny ze Šternerka. Miał siostrę Katarzynę, żonę Zdeňka Dobrohosta z Ronšperka.

W

Karel Kramář – czechosłowacki polityk narodowo-konserwatywny, pierwszy premier Republiki (1918–1919).

W

Vilém Kurz Starszy – czeski pisarz, polityk, zoolog, krajoznawca, jeden z członków-założycieli Klubu Czeskich Turystów.

W

Tomáš Garrigue Masaryk wym. – pierwszy i najdłużej urzędujący prezydent Czechosłowacji, nazywany ojcem niepodległej Czechosłowacji, „prezydentem oswobodzicielem”. Zwany też skrótowo „TGM”. W Czechach jest do dzisiaj autorytetem. Miał w narodzie przydomek „Tatíček” – tatuś/ojczulek.

W

Otokar Mokrý - poeta i powieściopisarz czeski także tłumacz, członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1898 roku.

W

František Palacký – czeski historyk, polityk, współtwórca i główny propagator austroslawizmu. Jeden z przedstawicieli czeskiego odrodzenia narodowego. Był jednym z organizatorów Zjazdu Słowiańskiego (1848).

W

Jiří Pehe – czeski politolog i pisarz.

W

Jan František Prokeš – czeski dziennikarz, polityk socjaldemokratyczny, poseł do Rady Państwa Austrii i Zgromadzenia Narodowego Czechosłowacji, burmistrz Morawskiej Ostrawy.

W

Jan Rys-Rozsévač – czeski faszystowski działacz polityczny i publicysta, przywódca Czeskiego Obozu Narodowo-Społecznego „Vlajka”.

W

Petruška Šustrová – czechosłowacka dysydentka, czeska tłumaczka i publicystka, polityk.

W

Zdeněk Václav Tobolka – czeski księgoznawca, historyk i polityk; docent księgoznawstwa.

W

Josef Vávra-Stařík – czeski kolaboracyjny publicysta i działacz kulturalno-polityczny, dowódca partyzancki pod koniec II wojny światowej, emigracyjny działacz antykomunistyczny

W

Vít Jedlička – czeski polityk, publicysta oraz aktywista.

W

Czeslaw Walek – czeski prawnik pochodzenia polskiego, działacz na rzecz praw LGBT.