W

Pierre Belon – francuski przyrodnik i lekarz.

W

Domenico Campagnola – włoski malarz, rysownik i grafik aktywny w okresie weneckiego renesansu.

W

Ferdynand I – arcyksiążę Austrii oraz książę Styrii, Krainy i Karyntii od 1521, hrabia Tyrolu w latach od 1522, król Czech, Węgier i Chorwacji od 1526, król niemiecki od 1531, Święty Cesarz Rzymski od 1558. Przedstawiciel dynastii Habsburgów.

W

Wincenty Gajewski z Błociszewa herbu Ostoja – dziedzic Gaju i Grabianowa oraz części dóbr w Błociszewie.

W

Jan Kalwin, fr. Jean Cauvin albo również Jean Calvin – francuski teolog protestancki, reformator, kaznodzieja, pisarz i organizator życia duchowego w Szwajcarii w okresie reformacji. Twórca jednej z doktryn religijnych – ewangelicyzmu reformowanego, przyjętej przez Kościoły ewangelicko-reformowane, prezbiteriańskie, a następnie przez część kongregacjonalnych, opierającej się głównie na nauce o predestynacji oraz nauce o realnej i duchowej obecności Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej, w odróżnieniu od poglądu powszechnie panującego w Kościele katolickim. Nazywany przez swych zwolenników „teologiem par excellence”; „Arystotelesem Reformacji”; „Akwinatą Kościoła reformowanego”; „najbardziej chrześcijańskim mężem swej epoki” czy też „drugim patriarchą reformacji”.

W

Jan Janusz Kościelecki herbu Ogończyk – kasztelan bydgoski od 1543 r., starosta nakielski od 1545 r., starosta bydgoski od 1545 r., wojewoda brzesko-kujawski od 1550 r., starosta generalny Wielkopolski od 1552 r., wojewoda sieradzki od 1553 r., starosta drahimski od 1562 r.

W

Aertgen van Leyden lub Aert Leyden, właśc. Aert Claeszoon lub Aernt Claesz. – niderlandzki malarz, rysownik i projektant witraży.

W

Damat Çelebi Lütfi Pasza – wielki wezyr Imperium Osmańskiego w latach 1539–41, szwagier (damat) sułtana Sulejmana Wspaniałego.

W

Michał Anioł, właśc. Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni – włoski rzeźbiarz, malarz, poeta i architekt epoki odrodzenia.

W

Bernardino Ochino – włoski zakonnik, mówca i asceta, po przyjęciu protestantyzmu – działacz reformacyjny, propagator unitarianizmu m.in. w Polsce, teolog i pisarz.

W

Rodolfo Pio di Carpi – włoski kardynał.

W

Stanisław Rozdrażewski herbu Doliwa – kasztelan rogoziński od 1535.

W

Rupa Goswamin – święty i jeden z najważniejszych teologów gaudija wisznuizmu, guru, poeta i filozof. Jeden z przywódców grupy Sześciu Goswaminów. Uznawany za inkarnację Rupy Mandżariego – pasterza bydła i wiecznego sługi Kryszny.

W

Sabina Wittelsbach – księżniczka bawarska, księżna wirtemberska.

W

Guido Ascanio Sforza di Santa Fiora – włoski kardynał. Syn Bosio II Sforzy hr. Santa Fiore i Konstancji Farnese, córki papieża Pawła III.

W

Jan Sobieski – rotmistrz jazdy, syn Sebastiana Sobieskiego i Barbary Giełczewskiej.

W

Jan Benedykt Solfa – lekarz, kanonik warmiński, głogowski, wrocławski, wileński, sandomierski, warszawski i krakowski.

W

Andreas Vesalius, Wesaliusz, właśc. Andries van Wesel lub Andre Wesale – flamandzki uczony, twórca nowożytnej anatomii.