W

Hein van Aken lub Hendrik van Aken – brabancki poeta, tłumacz i duchowny katolicki uznawany za epigona Jacoba van Maerlanta.

W

Eqrem Basha – albański pisarz i scenarzysta filmowy.

W

Pavel Eisner – czeski literaturoznawca, językoznawca i pisarz. Tworzył przekłady z szeregu języków.

W

Zdeněk Kalista – czeski historyk kultury, poeta i krytyk literacki, docent historii czeskiej.

W

Mirela Kumbaro Furxhi – albańska polityk, tłumacz i pedagog.

W

Stuart Fitzrandolph Merrill – amerykański poeta i tłumacz, piszący po francusku. Jeden z teoretyków symbolizmu.

W

Daniel Micka – czeski pisarz i tłumacz z języka angielskiego i francuskiego na język czeski.

W

Vilém Mrštík – czeski pisarz i krytyk literacki; autor powieści realistycznych i impresjonistycznych oraz szkiców z podróży; brat Aloisa Mrštíka (1861–1925). Tworzył przekłady z języka rosyjskiego.

W

Shōhei Ōoka – japoński pisarz.

W

Aleksandros Papadiamandis, gr. Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης – grecki pisarz i tłumacz literatury pięknej.

W

Laura Papo Bohoreta właśc. Luna Levi – jugosłowiańska pisarka, eseistka i feministka, pochodzenia żydowskiego.

W

Fanny zu Reventlow, właściwie Fanny Liane Wilhelmine Sophie Auguste Adrienne Gräfin zu Reventlow – niemiecka pisarka, malarka, tłumaczka i feministka. Była osobą niekonwencjonalną, bohaterką wielu wydarzeń w kręgu monachijskiej bohemy.

W

Santiago Rafael Roncagliolo Lohmann – Peruwiański pisarz.

W

Luis Alberto Félix Sánchez Sánchez – adwokat, prawnik, filozof, historyk i polityk peruwiański, historyczny lider Amerykańskiego Rewolucyjnego Sojuszu Ludowego APRA, późniejszy senator, marszałek Senatu, wiceprezydent i premier kraju.

W

Alain Claude Sulzer – szwajcarski pisarz, tłumacz i dziennikarz. Laureat prestiżowej francuskiej nagrody literackiej Prix Médicis.

W

César Abraham Vallejo Mendoza – peruwiański poeta, prozaik i eseista. Przedstawiciel postmodernizmu i awangardy. Przez Charlesa Bukowskiego zaliczany do grona wielkich klasyków literatury, którego poświęcenie scharakteryzował krótko w wierszu „Czego chcą”: Vallejo piszący o samotności i umierający z głodu. Mała liczba publikacji wynikała z całkiem innej, odrębnej koncepcji i filozofii sztuki, prezentowanej przez każdą z trzech książek.

W

Stefan Zweig – austriacki poeta, prozaik, dramaturg i tłumacz.