
Komnenowie – jedna z ostatnich dynastii bizantyjskich panujących w Cesarstwie Bizancjum, a następnie Cesarstwie Trapezuntu.

Aleksy I Komnen – cesarz bizantyjski od 4 kwietnia 1081, syn Jana Komnena i Anny Dalasseny.

Aleksy II Komnen, syn cesarza Manuela I i jego drugiej żony – Marii z Antiochii.

Aleksy Komnen - współcesarz bizantyjski, najstarszy syn cesarza Jana II Komnena oraz jego żony cesarzowej Ireny, Porfirogeneta.

Andronik I Komnen – cesarz bizantyjski od 1183.

Irena Węgierska, właśc. Pryska, węg. Piroska – bizantyńska cesarzowa, święta Kościoła prawosławnego.

Izaak I Komnen, cesarz bizantyjski w latach 1057-1059. Pierwszy cesarz z dynastii Komnenów.

Izaak Komnen – sebastokrator, trzeci syn cesarza bizantyjskiego Aleksego I Komnena.

Izaak Komnen – bizantyński arystokrata, sebastokrator, brat cesarza Aleksego I Komnena.

Jan II Komnen, cesarz bizantyjski od 15 sierpnia 1118. Syn Aleksego I i Ireny Dukas. Był trzecim cesarzem bizantyjskim z dynastii Komnenów po Izaaku I (1057-1059) i ojcu Aleksym I (1081–1118). Jego celem było przywrócenie potęgi Cesarstwa, a także jego terytoriów sprzed klęski w bitwie pod Manzikertem (1071). Jest też znany jako Kaloïōannēs.

Jan Komnen – bizantyński arystokrata i wojskowy.

Manuel Erotikos Komnen – bizantyński arystokrata i wojskowy.

Manuel I Komnen – syn cesarza Jana II Komnena i Piroski Węgierskiej. Był czwartym cesarzem bizantyńskim z dynastii Komnenów. Był ostatnim z Komnenów, który uczynił Cesarstwo Bizantyńskie najpotężniejszym państwem w basenie Morza Śródziemnego. Manuel I prowadził odważną i ambitną politykę prozachodnią. Sprzymierzył się z papieżem Hadrianem IV przeciwko Rogerowi II, królowi Sycylii. Przeprawił armie II krucjaty przez terytorium cesarstwa. Uczynił z Bizancjum prawdziwego hegemona Bałkanów, zadając klęskę Węgrom. Uzależnił od siebie państwa krzyżowe. Jednak jego sukcesy przeplatają się z klęskami – nieudana inwazja na Egipt Fatymidów i wreszcie klęska w bitwie pod Myriokefalon, która przez wielu jest uznawana za największą porażkę Bizancjum od czasu bitwy pod Manzikertem.

Maria Komnena, gr. Μαρία Κομνηνή, Maria Komnēnē – druga żona Amalryka I, króla Jerozolimy. Matka królowej Izabeli Jerozolimskiej.

Renesans Komnenów, lub Odnowienie Bizancjum w czasach Komnenów – okres w dziejach Cesarstwa Bizantyńskiego w którym doszło do wojskowego, finansowego, oraz terytorialnego wzmocnienia państwa po kilkudziesięciu latach kryzysu. Renesans Komnenów trwał ponad sto lat od wstąpienia na tron Aleksego I w 1081 do obalenia Andronika I w 1185 roku.

Teodor Angelos Dukas Komnen – kuzyn cesarzy bizantyjskich Izaaka II i Aleksego III Angelosów, władca Epiru od 1214 do 1227 roku, cesarz Tesaloniki od 1227 do 1230 roku.

Teodora Komnena, gr. Θεοδώρα Κομνηνή - Theodōra Komnēnē – siostrzenica cesarza bizantyńskiego, Manuela I. Królowa Jerozolimy jako żona Baldwina III. Kochanka cesarza Andronika I.