KomnenowieW
Komnenowie

Komnenowie – jedna z ostatnich dynastii bizantyjskich panujących w Cesarstwie Bizancjum, a następnie Cesarstwie Trapezuntu.

Aleksy I KomnenW
Aleksy I Komnen

Aleksy I Komnen – cesarz bizantyjski od 4 kwietnia 1081, syn Jana Komnena i Anny Dalasseny.

Aleksy II KomnenW
Aleksy II Komnen

Aleksy II Komnen, syn cesarza Manuela I i jego drugiej żony – Marii z Antiochii.

Aleksy Komnen (zm. 1142)W
Aleksy Komnen (zm. 1142)

Aleksy Komnen - współcesarz bizantyjski, najstarszy syn cesarza Jana II Komnena oraz jego żony cesarzowej Ireny, Porfirogeneta.

Andronik I KomnenW
Andronik I Komnen

Andronik I Komnen – cesarz bizantyjski od 1183.

Irena WęgierskaW
Irena Węgierska

Irena Węgierska, właśc. Pryska, węg. Piroska – bizantyńska cesarzowa, święta Kościoła prawosławnego.

Izaak I KomnenW
Izaak I Komnen

Izaak I Komnen, cesarz bizantyjski w latach 1057-1059. Pierwszy cesarz z dynastii Komnenów.

Izaak Komnen (1093–po 1152)W
Izaak Komnen (1093–po 1152)

Izaak Komnen – sebastokrator, trzeci syn cesarza bizantyjskiego Aleksego I Komnena.

Izaak Komnen (brat Aleksego I)W
Izaak Komnen (brat Aleksego I)

Izaak Komnen – bizantyński arystokrata, sebastokrator, brat cesarza Aleksego I Komnena.

Jan II KomnenW
Jan II Komnen

Jan II Komnen, cesarz bizantyjski od 15 sierpnia 1118. Syn Aleksego I i Ireny Dukas. Był trzecim cesarzem bizantyjskim z dynastii Komnenów po Izaaku I (1057-1059) i ojcu Aleksym I (1081–1118). Jego celem było przywrócenie potęgi Cesarstwa, a także jego terytoriów sprzed klęski w bitwie pod Manzikertem (1071). Jest też znany jako Kaloïōannēs.

Jan KomnenW
Jan Komnen

Jan Komnen – bizantyński arystokrata i wojskowy.

Manuel Erotikos KomnenW
Manuel Erotikos Komnen

Manuel Erotikos Komnen – bizantyński arystokrata i wojskowy.

Manuel I KomnenW
Manuel I Komnen

Manuel I Komnen – syn cesarza Jana II Komnena i Piroski Węgierskiej. Był czwartym cesarzem bizantyńskim z dynastii Komnenów. Był ostatnim z Komnenów, który uczynił Cesarstwo Bizantyńskie najpotężniejszym państwem w basenie Morza Śródziemnego. Manuel I prowadził odważną i ambitną politykę prozachodnią. Sprzymierzył się z papieżem Hadrianem IV przeciwko Rogerowi II, królowi Sycylii. Przeprawił armie II krucjaty przez terytorium cesarstwa. Uczynił z Bizancjum prawdziwego hegemona Bałkanów, zadając klęskę Węgrom. Uzależnił od siebie państwa krzyżowe. Jednak jego sukcesy przeplatają się z klęskami – nieudana inwazja na Egipt Fatymidów i wreszcie klęska w bitwie pod Myriokefalon, która przez wielu jest uznawana za największą porażkę Bizancjum od czasu bitwy pod Manzikertem.

Maria Komnena (królowa jerozolimska)W
Maria Komnena (królowa jerozolimska)

Maria Komnena, gr. Μαρία Κομνηνή, Maria Komnēnē – druga żona Amalryka I, króla Jerozolimy. Matka królowej Izabeli Jerozolimskiej.

Renesans KomnenówW
Renesans Komnenów

Renesans Komnenów, lub Odnowienie Bizancjum w czasach Komnenów – okres w dziejach Cesarstwa Bizantyńskiego w którym doszło do wojskowego, finansowego, oraz terytorialnego wzmocnienia państwa po kilkudziesięciu latach kryzysu. Renesans Komnenów trwał ponad sto lat od wstąpienia na tron Aleksego I w 1081 do obalenia Andronika I w 1185 roku.

Teodor Angelos Dukas KomnenW
Teodor Angelos Dukas Komnen

Teodor Angelos Dukas Komnen – kuzyn cesarzy bizantyjskich Izaaka II i Aleksego III Angelosów, władca Epiru od 1214 do 1227 roku, cesarz Tesaloniki od 1227 do 1230 roku.

Teodora KomnenaW
Teodora Komnena

Teodora Komnena, gr. Θεοδώρα Κομνηνή - Theodōra Komnēnē – siostrzenica cesarza bizantyńskiego, Manuela I. Królowa Jerozolimy jako żona Baldwina III. Kochanka cesarza Andronika I.