WBitwa pod Grand Coteau – starcie kanadyjskich Metysów z wojownikami Siuksów z plemienia Yanktonai (Ihanktonwanna) lub Lakota (Lakȟóta), plemienia Yankton (Ihanktonwan) albo z klanu Odrzynających Głowy (Pabaksa) plemienia Yanktonai (Ihanktonwanna) z metyskimi myśliwymi z St. François Xavier(ang.). Przez część historyków uważana jest za najsłynniejszą lub decydującą bitwę między Metysami a Siuksami, czy też punkt zwrotny w historii Metysów.
WBitwa pod Kathio – starcie zbrojne, które miało miejsce w 1750 roku pomiędzy Indianami z grupy Dakota (Siuksów) a Odżibwejami (Czipewejami) (Annishinnabe), którzy po roku 1701, uchodząc przed białymi wzdłuż południowego brzegu Jeziora Górnego, pojawili się na wschodnich rubieżach krainy Siuksów.
WBitwa pod zaporą z pni – klęska zadana 20 sierpnia 1794 w Ohio sprzymierzonym z Brytyjczykami oddziałom Indian przez wojska amerykańskie pod dowództwem generała Anthony’ego Wayne’a, kończąca wojnę z Indianami Północnego Zachodu.
WI wojna z Powatanami – pierwszy konflikt pomiędzy Anglikami a federacją Indian Powatanów w 1609, która wzięła swą nazwę od imienia ich wodza Powatana.
WII wojna Seminolów – konflikt trwający w latach 1835–1842 na Florydzie, pomiędzy różnymi grupami Indian zwanych zbiorczo Seminolami a Stanami Zjednoczonymi, będący częścią tzw. wojen seminolskich.
WII wojna z Powhatan – drugi konflikt pomiędzy Anglikami a federacją Indian Powhatan, zamieszkującą Wirginię, który miał miejsce w 1622.
WIII wojna z Powhatan – trzeci i ostatni konflikt pomiędzy Anglikami a konfederacją Indian Powhatan, zamieszkującymi Wirginię, który miał miejsce w 1644. Wojna ta była ostatnią, także nieudaną próbą wykorzenienia osadnictwa angielskiego w Wirginii i odzyskania utraconej pozycji. Podobnie jak w 1622, Indianie zaatakowali bez ostrzeżenia słabo bronione osady, grabiąc, niszcząc majątki i zabijając osadników. Straty angielskie w początkowej fazie wojny ocenia się na setki zabitych. W przeciwieństwie jednak do poprzednich wojen, Anglicy zdecydowali się na radykalne kroki w sprawie kontaktów z Indianami. Przeprowadzono systematyczną pacyfikację wiosek indiańskich. Plemiona Powhatan nigdy nie odzyskały dawnej świetności.
WPowstanie Dakotów miało miejsce w roku 1862 w stanie Minnesota w USA.
WWojna z Indianami Północnego Zachodu (1785-1795), znana też jako Wojna Małego Żółwia lub Wojna z Indianami Ohio – konflikt zbrojny pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i konfederacją plemion indiańskich Ameryki Północnej o panowanie nad ówczesnymi północno-zachodnimi rubieżami USA. Była następstwem szeregu walk o te ziemie, najpierw pomiędzy plemionami indiańskimi, następnie zaś w oparciu o sojusze z potęgami europejskimi, jak Francja, Wielka Brytania i ich kolonie. Stany Zjednoczone wmieszały się w te wojny natychmiast po uzyskaniu niepodległości. Dziesięcioletni ciąg starć zakończyło zwycięstwo wojsk amerykańskich w bitwie pod zaporą z pni w roku 1794. W rezultacie Indianie, na mocy traktatu z Greenville, musieli scedować większość obszarów Kraju Ohio na rzecz USA w roku 1795.
WBitwa pod Tippecanoe, zwanym także Miastem Proroka – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 7–8 listopada 1811 na terytorium Indiany w trakcie Powstania Tecumseha. Powstanie to i negocjacje z nim związane, m.in. Traktat z Greenville, miały miejsce w granicach dzisiejszych stanów Ohio i Indiana.
WWojna króla Filipa miała miejsce w latach 1675−1676 na południowych terenach Nowej Anglii. Była konfliktem pomiędzy angielskimi kolonistami a miejscowymi plemionami indiańskimi. Przywódca indiański, wódz plemienia Wampanoagów z terenów południowo-wschodniego Massachusetts Metacomet, nazwany został przez Anglików królem Filipem. Konflikt był jedną z najbardziej krwawych wojen indiańskich, która zakończyła się niemalże unicestwieniem kilku miejscowych plemion. Koloniści mieli stracić 2 500 ludzi, co stanowiło jedną piątą zdolnych do noszenia broni mężczyzn w kolonii. Wojna stanowiła punkt krytyczny dla młodych kolonii, kończąc pokojowe stosunki pomiędzy kolonistami a Indianami.
WWojna Modoków – wojna Indian z niewielkiego plemienia Modoków, pod dowództwem wodza Kinputasha zwanego Kapitanem Jackiem, z siłami rządowymi Stanów Zjednoczonych, toczona w latach 1872–1873.
WWojna z Yakima – wieloletni konflikt zbrojny pomiędzy armią Stanów Zjednoczonych, lokalnymi milicjami i cywilnymi ochotnikami a grupą plemion indiańskich z terytorium Waszyngtonu i pogranicza Oregonu pod przywództwem wodza Kamiakina. Wojna miała miejsce w latach 1855-1858.
WWojna z Krikami (1813–1814) – wojna części północnoamerykańskich Indian z plemienia Krików ze Stanami Zjednoczonymi. Broniąca plemiennych tradycji i sympatyzująca z Brytyjczykami grupa Krików Górnych, walczyła w niej z postępem amerykańskiego osadnictwa, sprzyjającą białym grupą Krików Dolnych oraz inwazją wojsk amerykańskich na swoje ziemie. Pokonani w bitwie przy zakolu rzeki Tallapoosa, Krikowie zmuszeni zostali do zawarcia niekorzystnego traktatu z Fort Jackson i oddania USA ponad połowy plemiennych terenów w dzisiejszych stanach Alabama i Georgia.
WWojny seminolskie zwane też wojnami florydzkimi – seria trzech konfliktów na Florydzie pomiędzy grupą powstałą z połączenia różnych plemion indiańskich, jak również zbiegłych murzyńskich niewolników, zwanych Seminolami, a Stanami Zjednoczonymi.