WAgape – „miłość: najwyższa forma miłości, zwłaszcza miłość braterska, dobroczynność, miłość Boga do ludzi i ludzi do Boga”. Nie należy mylić z philēo – miłością braterską – agápē unosi uniwersalną, bezwarunkową, transcendentalną (wszechobecną) miłość, która istnieje niezależnie od sytuacji. Rzeczownik ten pierwszy raz występuje w Septuagincie, a w formie czasownika zapisana już przez Homera – dosłownie tłumacząc jest to afekt, życzliwość, szacunek, np. „witać z uczuciem” i „okazywać uczucie martwym.” Inni starożytni autorzy używali tego słowa jako symbol miłości małżonka lub rodziny, albo uczucie do konkretnej czynności, w kontraście do philia i eros.
WChoroba z miłości, choroba miłosna albo miłosna melancholia – była jednostka chorobowa wywołana przez nieodwzajemnioną lub nieosiągalną miłość.
WErzulie jest rodziną loa i duchów w Voodoo.
WILY – nieformalny znak amerykańskiego języka migowego. Jego używanie można zauważyć głównie na terenie Stanów Zjednoczonych i innych krajach amerykanizowanych; znak powstał wśród głuchoniemych uczniów używających amerykańskiego języka migowego z kombinacji znaków dla liter I, L i Y.
WKłódka miłości – forma wyrażania miłości przez osoby zakochane, w postaci kłódki, na której umieszcza się tabliczkę z inicjałami (imionami) zakochanych i ewentualnym krótkim wyznaniem miłosnym, a następnie umieszcza w miejscu publicznym, np. na moście.
WKoluzja – w psychologii koncepcja nieuświadomionej zmowy opartej na nieświadomych motywacjach psychologicznych lub kombinacji konfliktów wewnętrznych dwóch lub więcej osób zaangażowanych w bliską dynamiczną relację.
WMettā (Pāli) lub Maitrī (Skt.) – oznacza bezwarunkową i nieprzywiązaną do konkretnych obiektów miłującą dobroć, kochającą życzliwość, miłowanie. Jest ona częścią dziesięciu paramit buddyjskiej szkoły theravada, a także pierwszą z Czterech Niezmierzoności. Praktyka mettā bhāvanā jest popularną formą medytacji w buddyzmie, praktykowaną ze świadomym oddychaniem, która polega na koncentracji ukierunkowanej na rozwijanie współczucia.
WMiłość – uczucie, typ relacji międzyludzkich, zachowań, postaw. Często jest inspiracją dla dzieł literackich lub malarstwa. Stanowi ważny aspekt psychologii, filozofii i religii.
WMiłość – pragnienie dobra. Podstawowe źródło szczęścia człowieka. Wypływa z miłości Boga, będąc darem darmo otrzymanym. Ma swoją kontynuację w miłości bliźniego, tworząc wspólnotę. Obejmuje wszystkich ludzi, szczególnie biednych materialnie i duchowo, a także nieprzyjaciół. Stanowi wolną decyzję duszy rozumnej - jest więc możliwa wyłącznie między osobami. Stanowi najwyższą z cnót teologalnych. Definiowana jest jako pełnienie woli Bożej. Ostatecznie to sam Bóg jest miłością. Jeden z owoców Ducha Świętego.
WMiłość platoniczna – miłość wzniosła, wyidealizowana, wolna od seksu i zmysłowości, przyjacielska, bezinteresowna, lojalna i wierna. Stanowi motyw w literaturze i sztuce od czasów renesansu.
WMiłość romantyczna – określa wielkie i wspaniałe uniesienia serca, odrywające od rzeczywistości świata, uczucie piękne i głębokie. Dla romantyków jednak miłość stanowiła gwałtowny żywioł, niszczący człowieka. Podstawową zasadą romantyzmu było uważanie za wielką wartość samo doświadczenie miłości, niezależnie czy przynosi ono szczęście, czy też dostarcza przykrych chwil.
WMinnesang – przekazywana w formie pisemnej i zrytualizowana forma miłosnej liryki śpiewanej, uprawianej przez zachodnioeuropejską arystokrację, łącznie z cesarzem.
WNapój miłosny lub eliksir miłosny – magiczny napój, mający na celu wywołanie uczucia miłości do osoby, która go podała.
WWalentynki – coroczne święto zakochanych przypadające 14 lutego. Nazwa pochodzi od św. Walentego, którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest również tego dnia.
WZabójstwo z miłości – zabójstwo, w którym ofiarę i zabójcę łączyła wzajemna relacja oparta w jakiś sposób na seksie lub uczuciu miłości, dokonane w stanie ekstremalnego pobudzenia emocjonalnego, np. mężczyzna porzucony przez kobietę, z którą był silnie związany uczuciowo, zabija ją; albo żona zabija męża-alkoholika z powodu wieloletniej krzywdy, której doznała od niego – najbliższej osoby.