
Louis Bachelier to francuski matematyk i ekonomista, uważany obecnie za pioniera współczesnej matematyki finansowej.

René-Louis Baire – francuski matematyk uznany za wkład w rozwój analizy matematycznej, topologii i teorii mnogości.

Émile Borel - francuski matematyk i polityk.

Pierre René Jean Baptiste Henri Brocard – francuski meteorolog i matematyk specjalizujący się w geometrii. Jego najbardziej znanym osiągnięciem jest odkrycie właściwości nazwanych jego imieniem punktów Brocarda, okręgu Brocarda i trójkąta Brocarda.

Claude Chevalley – francuski matematyk, członek-współzałożyciel grupy Bourbaki. Doktorat zdobył na Uniwersytecie Paryskim w 1933. Promotorem jego rozprawy doktorskiej był Gaston Julia. Według niektórych matematyków Chevalley był jednym „z największych algebraików naszych czasów”.

Louis Couturat – francuski logik, matematyk, filozof oraz językoznawca. Znany m.in. z kontrybucji do języka Ido.

Jean Gaston Darboux – francuski matematyk.

Jean Alexandre Eugène Dieudonné – francuski matematyk, członek grupy Nicolas Bourbaki. Zajmował się m.in. algebrą i analizą funkcjonalną.

Maurice René Fréchet – francuski matematyk, zyskał uznanie za wkład w rozwój topologii, analizy funkcjonalnej, statystyki, teorii prawdopodobieństwa.

Édouard Jean-Baptiste Goursat – francuski matematyk znany przede wszystkim z wkładu w analizę matematyczną i teorię grup.

Jacques Salomon Hadamard - matematyk francuski.

Jacques Herbrand – francuski matematyk, znany głównie ze swojego wkładu do logiki matematycznej, w mniejszym stopniu też do algebry.

Charles Hermite – matematyk francuski.

Marie Ennemond Camille Jordan – matematyk francuski znany szerzej pod swoim trzecim imieniem jako Camille Jordan.

Gaston Maurice Julia – matematyk francuski, jeden z prekursorów teorii systemów dynamicznych, profesor École polytechnique.

Henri Léon Lebesgue – francuski matematyk. Twórca nowoczesnego ujęcia teorii miary i całki, zwanych na jego cześć miarą Lebesgue’a i całką Lebesgue’a. Prowadził również badania w teorii szeregów Fouriera i topologii – jedno z podstawowych pojęć teorii wymiaru nosi dziś nazwę wymiaru Lebesgue’a.

Jean Leray (1906-1998) – francuski matematyk. Zajmował się topologią algebraiczną, analizą funkcjonalną i równaniami różniczkowymi. Współtworzył, wspólnie z polskim matematykiem Juliuszem Schauderem, twierdzenie Leraya-Schaudera. Był profesorem Collège de France w Paryżu, członkiem Francuskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Nauk.

Paul Pierre Lévy francuski matematyk i inżynier górnictwa.

Szolem Mandelbrojt – matematyk pochodzenia polsko-żydowskiego. Jego prace dotyczyły głównie klasycznej analizy matematycznej. Był uczniem Jacques'a Hadamarda, został jego następcą w Collège de France.

Benoît B. Mandelbrot, imię przy narodzeniu: Benedykt – francuski i amerykański matematyk polsko-żydowskiego pochodzenia. Zajmował się szerokim zakresem problemów matematycznych, znany jest przede wszystkim jako ojciec geometrii fraktalnej, opisał zbiór Mandelbrota oraz wymyślił samo słowo „fraktal”.

Henri Eugène Padé – francuski matematyk, znany głównie jako odkrywca metody aproksymacji funkcji za pomocą funkcji wymiernych.

Paul Painlevé – francuski matematyk, polityk, dwukrotny premier Francji oraz .Na jego cześć w Paryżu w Dzielnicy Łacińskiej nazwano skwer, na którym umieszczono tabliczkę o polityku. Znajduje się w pobliżu skrzyżowania ulic Rue des Ecoles z Boulevard St. Michel.

Jules Henri Poincaré – francuski matematyk, fizyk, astronom i filozof nauki.
Jean-Pierre Serre – francuski matematyk, ceniony za prace z topologii algebraicznej, geometrii algebraicznej i teorii liczb. W 1954 uhonorowano go Medalem Fieldsa, za książkę A Course in Arithmetic otrzymał w 1995 Nagrodę Steele’a (1993), Nagrodę Wolfa (2000) i Nagrodę Abela (2003). Jego prace zebrane zostały opublikowane w 1986.

Jules Tannery – francuski matematyk, profesor École Normale Supérieure oraz Uniwersytetu Paryskiego. Jego bratem był matematyk Paul Tannery, zaś jednym z jego uczniów Jacques Hadamard. Należał do grona francuskich uczonych i filozofów rozwijających w końcu XIX wieku teorię nauki i krytykę nauki. Badacze ci kwestionowali konieczność, obiektywność i pewność poznania naukowego, a więc "jedyny dogmat pozytywizmu".

Paul Tannery – francuski inżynier matematyk.

René Thom – francuski matematyk, w latach 1957–1967 profesor Uniwersytetu Strasburskiego, od 1963 Instytutu Wyższych Studiów Naukowych w Bures-sur-Yvette, od 1967 członek Francuskiej Akademii Nauk, autor prac głównie z topologii algebraicznej i różniczkowej, twórca teorii katastrof (1966). W 1958 został nagrodzony Medalem Fieldsa.

André Weil – matematyk francuski, założyciel i faktyczny lider grupy Bourbaki. Jego prace dotyczyły głównie geometrii algebraicznej i teorii liczb. Laureat Nagrody Kioto w dziedzinie nauk podstawowych z 1994 roku.