
Niels Henrik Abel – norweski matematyk. Udowodnił niemożność rozwiązania równania algebraicznego stopnia wyższego niż cztery przez pierwiastniki, prowadził badania w dziedzinie teorii szeregów i całek eliptycznych.

Pierre de Fermat – matematyk (samouk) francuski, z wykształcenia prawnik i lingwista, od 1631 radca parlamentu w Tuluzie. Większość jego prac matematycznych została opublikowana dopiero po śmierci przez syna, Samuela. Pierre de Fermat dokonał wielu odkryć w teorii liczb, m.in. sformułował słynne wielkie twierdzenie Fermata. Wykazał, że wszystkie krzywe drugiego stopnia da się uzyskać przez odpowiednie przecinanie płaszczyzną powierzchni stożka; podał metodę znajdowania ekstremum funkcji. Jego prace wraz z pracami Blaise Pascala stworzyły też podstawy pod późniejszy rozwój rachunku prawdopodobieństwa.

John Charles Fields – kanadyjski matematyk z Uniwersytetu w Toronto.

Carl Friedrich Gauß (Gauss) właśc. Johann Friedrich Carl Gauss – niemiecki matematyk, fizyk, astronom i geodeta; uważany za pioniera geometrii nieeuklidesowej, uznawany za jednego z największych matematyków, przez sobie współczesnych określany był mianem „Księcia matematyków”.

Kurt Gödel – austriacki logik i matematyk, autor twierdzeń z zakresu logiki matematycznej, współautor jednej z aksjomatyk teorii mnogości. Do najbardziej znanych osiągnięć matematycznych Gödla należą twierdzenia o niezupełności i niesprzeczności każdej aksjomatycznej teorii dedukcyjnej, która obejmuje arytmetykę liczb naturalnych.

Grace Hopper, z d. Murray – amerykańska pionierka informatyki. Przez szereg lat służyła w United States Navy, w 1986 przeszła w stan spoczynku w stopniu kontradmirała.

Donald Ervin Knuth – amerykański matematyk, informatyk, emerytowany profesor na katedrze informatyki Uniwersytetu Stanforda. Jeden z pionierów informatyki – jest najbardziej znany z wielotomowego dzieła Sztuka programowania, uznawanego za najbardziej dogłębne, chociaż na razie niedokończone opracowanie na temat analizy algorytmów. Jest też autorem systemu składu drukarskiego TeΧ i języka opisu fontów METAFONT oraz twórcą i propagatorem techniki literate programming.

John von Neumann, właściwie János Lajos Neumann – węgierski matematyk, inżynier chemik, fizyk i informatyk, pracujący głównie w Stanach Zjednoczonych. Wniósł znaczący wkład do wielu dziedzin matematyki – w szczególności był głównym twórcą teorii gier, teorii automatów komórkowych i stworzył formalizm matematyczny mechaniki kwantowej. Uczestniczył w projekcie Manhattan. Przyczynił się do rozwoju numerycznych prognoz pogody.

Rolf Herman Nevanlinna – matematyk fiński.

Isaac Newton – angielski uczony: fizyk, astronom, matematyk, filozof, alchemik, biblista i historyk oraz urzędnik państwowy. Odkrywca trzech zasad dynamiki i prawa powszechnego ciążenia. Uznawany za jednego z najwybitniejszych i najważniejszych uczonych wszech czasów.

James Joseph Sylvester – brytyjski matematyk i prawnik.

Alan Mathison Turing – brytyjski matematyk, kryptolog, twórca koncepcji maszyny Turinga i jeden z twórców informatyki. Uważany za ojca sztucznej inteligencji.