WOkręty podwodne typu S-1 – amerykańskie okręty podwodne z dwudziestolecia międzywojennego i II wojny światowej. Okręty S-1 zostały wybudowane przez stocznie Fore River Shipyard i Union Iron Works według projektu stoczni Holland-EB w ramach programu United States Navy zmierzającego do budowy okrętów podwodnych nowego typu S. Projekt byłej stoczni Johna Hollanda stanowił trzon floty okrętów typu S w okresie międzywojennym, jednak podczas II wojny światowej był już przestarzały. Stąd też okręty tego typu wypełniały jedynie drugoplanowe zadania bojowe. Jeden z nich, S-25, został przez Stany Zjednoczone przekazany marynarce brytyjskiej, która następnie oddała go polskiej marynarce wojennej, w której służył i zatonął w maju 1942 jako ORP „Jastrząb”. Ostatecznie wszystkie ocalałe do czasu zakończenia wojny jednostki zostały wycofane ze służby do roku 1946.
WORP Jastrząb (P-551), poprzednio USS S-25 (SS-130) – jednokadłubowy okręt podwodny z czasów drugiej wojny światowej amerykańskiego typu S/S-1, będącego trzonem amerykańskiej floty podwodnej w okresie międzywojennym. Wraz z pięcioma innymi okrętami typu S, S-25 został przekazany Wielkiej Brytanii w ramach pomocy wojennej na podstawie ustawy Lend Lease, a przez tą ostatnią wydzierżawiony Polskiej Marynarce Wojennej. Okręt został zatopiony na Morzu Norweskim 2 maja 1942 roku, w wyniku omyłki dowódców sojuszniczych jednostek nawodnych w trakcie operacji dalekiej osłony konwoju PQ-15. ORP „Jastrząb” jest jak dotąd jedynym w historii PMW okrętem podwodnym, jaki pokonał w stanie wynurzonym Ocean Atlantycki z zachodu na wschód.
WUSS S-20 (SS-125) – amerykański okręt podwodny serii S-1 typu S. Zwodowany 9 czerwca 1920 roku w stoczni Fore River, wszedł do służby w marynarce amerykańskiej 22 listopada 1922 roku. Okręt pełnił służbę na obu oceanach do lipca 1945 roku, gdy został wycofany ze służby. Jednymi z dowódców okrętu byli późniejsi kawalerowie Medalu Honoru Samuel Dealey oraz John Cromwell.
WUSS S-26 (SS-131) – amerykański okręt podwodny typu S-1 zwodowany 22 sierpnia 1922 roku w stoczni Bethlehem, przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 15 października 1923 roku. Okręt wziął udział w wojnie na Pacyfiku, na początku 1942 roku został jednak przypadkowo staranowany przez ścigacz okrętów podwodnych USS "Sturdy" (PC-460) i zatonął.
WUSS S-27 (SS-132) – amerykański okręt podwodny typu S-1 zwodowany 18 października 1922 roku w stoczni Bethlehem Steel, przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 22 stycznia 1924 roku. Okręt wziął udział w wojnie na Pacyfiku, jednak 19 czerwca 1942 roku wpadł na skały i został opuszczony przez załogę dwa dni później.
WUSS S-28 (SS-133) – amerykański okręt podwodny typu S-1 przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 13 grudnia 1923 roku. Okręt wziął udział w wojnie na Pacyfiku, podczas której zatopił jedną jednostkę przeciwnika o wyporności 1 368 ton. Z nieznanych do dziś przyczyn zatonął 4 lipca 1944 roku, trakcie ćwiczeń niedaleko Hawajów.
WUSS S-36 (SS-141) – amerykański okręt podwodny typu S-1 zwodowany 3 czerwca 1919 roku w stoczni Bethlehem Shipbuilding, przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 4 kwietnia 1923 roku. Okręt wziął udział w wojnie na Pacyfiku, podczas której przeprowadził patrol patroli rozbijając się następnie o skały.
WUSS S-38 (SS-143) – jednokadłubowy okręt podwodny z okresu międzywojennego i drugiej wojny światowej amerykańskiego typu S-1, będącego trzonem amerykańskiej floty podwodnej w dwudziestoleciu międzywojennym. Zwodowany 17 czerwca 1919 roku w stoczni Union Iron Works, został przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 11 maja 1923 roku. Służył w amerykańskiej Flocie Azjatyckiej, natomiast 12 grudnia 1941 roku zatopił norweski statek „Hydra II”, co stanowiło pierwszy skuteczny atak amerykańskiego okrętu podwodnego na wojnie na Pacyfiku. 14 grudnia 1944 roku okręt został wycofany ze służby, po czym zatopiony jako okręt-cel.
WUSS S-39 (SS-144) – amerykański okręt podwodny typu S-1 zwodowany 2 lipca 1919 roku w stoczni Bethlehem Steel, przyjęty do służby w marynarce amerykańskiej 14 września 1923 roku. Okręt wziął udział w wojnie na Pacyfiku, 16 sierpnia 1942 roku zatonął jednak na skałach w pobliżu wyspy Rossela.