WOkręty podwodne typu Saphir – typ sześciu francuskich okrętów podwodnych, zaprojektowanych jako podwodne stawiacze min, zbudowanych dla Francuskiej Marynarki Wojennej.
WDiamant (Q173) – francuski podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Saphir. Okręt został zwodowany 18 maja 1933 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a w skład Marine nationale wszedł 20 czerwca 1934 roku. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, a od zawarcia zawieszenia broni między Francją a Niemcami znajdowała się pod kontrolą rządu Vichy. 27 listopada 1942 roku „Diamant” został samozatopiony w Tulonie. Podniesiony przez Włochów, został ponownie zatopiony przez alianckie samoloty 22 czerwca 1944 roku.
WNautilus (Q152) – francuski podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Saphir. Okręt został zwodowany 21 marca 1930 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a w skład Marine nationale wszedł 15 lipca 1931 roku. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, a od zawarcia zawieszenia broni między Francją a Niemcami znajdowała się pod kontrolą rządu Vichy. W grudniu 1942 roku okręt został przejęty przez Niemców w Bizercie i przekazany Włochom, lecz 31 stycznia 1943 roku został zatopiony w Bizercie przez alianckie samoloty. Podniesiony, ostatecznie został zezłomowany w sierpniu 1947 roku.
WPerle (Q184) – francuski podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Saphir. Okręt został zwodowany 30 lipca 1935 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a w skład Marine nationale wszedł 1 marca 1937 roku. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, a od zawarcia zawieszenia broni między Francją a Niemcami znajdowała się pod kontrolą rządu Vichy. Po lądowaniu Aliantów w Afryce Północnej „Perle” wszedł w skład marynarki Wolnych Francuzów, biorąc następnie udział w zdobyciu Korsyki. Okręt został omyłkowo zatopiony wraz z całą załogą na północnym Atlantyku przez brytyjski samolot 8 lipca 1944 roku.
WRubis (Q158) – francuski podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Saphir. Okręt został zwodowany 30 września 1931 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a w skład Marine nationale wszedł 4 kwietnia 1933 roku. Podczas wojny jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, Północnym i Atlantyku, po zawarciu zawieszenia broni między Francją a Niemcami pływając w składzie marynarki Wolnych Francuzów. Okręt odbył 28 misji bojowych, w wyniku których za pomocą min i torped zatopił 12 statków i 12 okrętów, zaś dwa statki i dwa okręty zostały uszkodzone. W październiku 1949 roku „Rubis” zakończył służbę, a 31 stycznia 1958 roku został zatopiony nieopodal Tulonu jako okręt-cel. Za wojenne dokonania okręt został odznaczony Orderem Wyzwolenia oraz Krzyżem Wojennym.
WSaphir (Q145) – francuski podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Saphir. Okręt został zwodowany 20 grudnia 1928 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a w skład Marine nationale wszedł 30 września 1930 roku. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, a od zawarcia zawieszenia broni między Francją a Niemcami znajdowała się pod kontrolą rządu Vichy. W grudniu 1942 roku okręt został przejęty przez Niemców w Bizercie i przekazany Włochom. W Regia Marina jednostka otrzymała oznaczenie FR 112, lecz do czynnej służby nie weszła. Po zawarciu przez Włochy zawieszenia broni z Aliantami okręt został samozatopiony w Neapolu we wrześniu 1943 roku.
WTurquoise (Q146) – francuski podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Saphir. Okręt został zwodowany 16 maja 1929 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a w skład Marine nationale wszedł 10 września 1930 roku. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, a od zawarcia zawieszenia broni między Francją a Niemcami znajdowała się pod kontrolą rządu Vichy. W grudniu 1942 roku okręt został przejęty przez Niemców w Bizercie i przekazany Włochom. W Regia Marina jednostka otrzymała oznaczenie FR 116, lecz do czynnej służby nie weszła. Okręt został samozatopiony w Bizercie 6 maja 1943 roku. Podniesiony, ostatecznie został zezłomowany w sierpniu 1947 roku.