WAlfa Romeo 8C Competizione – samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 2007 - 2010.
WArrinera Hussarya − supersamochód konstruowany przez polską firmę Arrinera Automotive. Nazwa Hussarya odnosi się do siedemnastowiecznej polskiej kawalerii.
WAscari A10 – supersamochód produkowany przez markę Ascari Cars od 2007 r. Dostępny jako 2–drzwiowe coupé. Następca modelu Ascari KZ1. Do napędu użyto jednostki V8 5,0 l 32v/4 zawory na cylinder, generującą moc maksymalną 634 KM. Maksymalny moment obrotowy jest nieznany. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Prędkość maksymalna wynosi 354 km/h, zaś przyspieszenie 0–100 km/h 2,8 s. Cena pojazdu to 350 000 £.
WAscari Ecosse – pierwszy samochód produkowany przez firmę Ascari, produkcja rozpoczęła się w roku 1998.
WAscari KZ1 − supersamochód produkowany przez brytyjską firmę Ascari. Potrafi on osiągnąć prędkość 200 mph. Samochód ten wyposażony jest w silnik V8 o pojemności 4941 cm³, znany z samochodów BMW. Przyspieszenie od 0 do 60 mph uzyskuje w mniej niż cztery sekundy, co plasuje ten model w segmencie supersamochodów. Nazwa modelu wywodzi się od inicjałów właściciela firmy Ascari, Klaasa Zwarta, zamożnego holenderskiego biznesmena.
WAscari KZ1-R – wyścigowy supersamochód produkowany przez firmę Ascari Cars od 2005 r. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Następca modelu Ascari KZ1. Do napędu użyto jednostki V8 5,0 l DOHC 32v/4 zawory na cylinder, generującą moc maksymalną 520 KM przy 7250 obr./min. Maksymalny moment obrotowy wynosi 510 Nm przy 3500 obr./min. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6–biegową manualną skrzynię biegów. Prędkość maksymalna wynosi 321 km/h, przyspieszenie 0–100 km/h 3,3 s, zaś przyspieszenie 0–160 km/h 8,2 s. Samochód został zastąpiony przez model Ascari A10.
WBarabus TKR-1 – supersamochód zaprojektowany przez brytyjską firmę Barabus Sportscars Ltd. celem rywalizacji z najpotężniejszymi samochodami sportowymi. Założeniem twórców było stworzenie pojazdu o najlepszych osiągach pośród konkurencji, a jednocześnie wygodnego w użyciu na drogach publicznych. Do tego celu, od 1996 roku, brytyjscy i włoscy konstruktorzy poszukiwali na całym świecie odpowiednich rozwiązań technicznych, wspomagając się przy tym wiedzą i doświadczeniem kierowców wyścigowych. Całość miała powstawać we włoskiej miejscowości Colonnella, jedynie układ napędowy dostarczany miał być z fabryki w Wielkiej Brytanii.
WCaparo T1 - sportowy samochód osobowy produkowany przez brytyjską firmę Caparo Vehicle Technologies. Inspiracją do jego stworzenia były samochody Formuły 1. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do jego napędu użyto silnika V8 o pojemności 3,5 litra. Moc przenoszona była na koła tylne poprzez 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów.
WChevrolet Corvette C5-R – wyścigowe GT produkowane przez firmę Chevrolet, należącą do koncernu General Motors w latach 2000–2002. Typ nadwozia to 2-drzwiowe coupé. Następca modelu Chevrolet Corvette C4. Do napędu użyto jednostki V8 7,0 l 90° OHV, 16v/2 zawory cylinder, generującą moc maksymalną 620 KM przy 6200 obr/min. Maksymalny moment obrotowy 671 Nm przy 5600 obr/min. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Samochód został zastąpiony przez model Chevrolet Corvette C6.R. Osiągi nie są znane. Pojazd ten, wygrał w swojej klasie – GT1 w ALMS.
WChevrolet Corvette C6.R – samochód wyścigowy produkowany przez firmę Chevrolet, należącą do koncernu General Motors w latach 2005–2009 (GT1) i od 2009 (GT2). Typ nadwozia to 2-drzwiowe coupé. Następca modelu Chevrolet Corvette C5.R. Do napędu użyto jednostki V8 7,0 l OHV 16v/2v cylinder, generującą moc maksymalną 590 KM oraz V8 6,0 l z maksymalnym momentem obrotowym 640 Nm. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów. Prędkość maksymalna w wersji GT1 wynosi 310 km/h, zaś przyspieszenie 0–100 km/h 3,21 s. Konstrukcję oparto na Chevrolecie Corvette C6 ZR1.
WFerrari 360 GTC – wyścigowy supersamochód produkowany przez firmę Ferrari w latach 2003–2004. Nie ma homologacji. Oparty jest na Ferrari 360 GT. Dostępny jako 2–drzwiowe coupé. Do napędu użyto jednostki V8 3,6 l DOHC 40v/5 zawory na cylinder, generującą moc maksymalną 445 KM przy 8750 obr./min. Maksymalny moment obrotowy wynosi 410 Nm przy 6500 obr./min. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów. Prędkość maksymalna jest dokładnie nieznana, zaś przyspieszenie 0–100 km/h 2,2 s. Samochód został zastąpiony przez model Ferrari FXX.
WFord GT40 – supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964 — 1968.
WGumpert Apollo – supersamochód skonstruowany w Niemczech przez techników współpracujących z firmą Audi. Szefem projektu i założycielem marki był Niemiec Roland Gumpert, były szef działu sportowego Audi, któremu w realizacji projektu pomagali m.in. specjaliści ze znanego niemieckiego tunera Audi - MTM, a także specjaliści odpowiedzialni za konstrukcję wyścigowych bolidów biorących udział w długodystansowych wyścigach Le Mans Series oraz American Le Mans Series - Audi R10 oraz Audi R12 TDI. Bankructwo firmy Gumpert spowodowało zakończenie produkcji modelu. W 2016 roku spółka została wykupiona przez konsorcjum Ideal Team Venture, a nazwa przedsiębiorstwa zmieniona na Apollo Automobil. Mimo wystawienia na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie lekko odświeżonej wersji samochodu, noszącej nazwę Apollo N, produkcja seryjna nie została wznowiona.
WGumpert Apollo HHF Hybrid Concept Car – wyścigowy koncepcyjny supersamochód skonstruowany w 2008 roku przez niemiecką markę Gumpert. Nazwa „HHF” pochodzi od imienia i nazwiska projektanta – Heinza-Haralda Frentzena. Wymiary są nieznane. Waga wynosi 1300 kg. Osiągi nie są znane, lecz prędkość maksymalna z włączonym samym silnikiem elektrycznym wynosi 130 km/h. Do napędu użyto jednostki V8 3,3 l Bi-turbo DOHC 40v 90°, generującą moc maksymalną 530 KM oraz silnika elektrycznego, o nieznanej mocy. Typ nadwozia to 2-drzwiowe coupé. Projekt powstał w styczniu 2008 r, zaś prototyp w maju 2008 r. Bez homologacji.
WGumpert Tornante – samochód sportowy typu GT skonstruowany i pokazany w 2011 na Geneva Motor Show przez niemieckie przedsiębiorstwo Gumpert i włoską firmą Carrozzeria Touring Superleggera. Długość wynosi 4480 mm, waga 1300 kg. Typ nadwozia to 2-drzwiowe coupé. Prędkość maksymalna wynosi 310 km/h, zaś przyspieszenie 0-100 km/h 3,0 s. Do napędu użyto jednostki V8 4,2 l Twin-turbo 32v, generującą moc maksymalną 700 KM. Planowano również wprowadzenie wersji z wyższą mocą maksymalną. Napęd przenoszony jest na tylną oś poprzez 6-biegową półautomatyczną skrznię biegów o nazwie TT40e. Miał być następcą Gumperta Apollo. Jednak z powodu upadłości firmy montaż modelu został zakończony.
WHennessey Venom GT – supersamochód klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Hennessey w latach 2011 – 2017.
WHonda HSV-010 GT – samochód wyścigowy zaprojektowany przez markę Honda do rywalizacji wyłącznie w japońskiej serii wyścigowej Super GT napędzane według przepisów serii Super GT silnikiem V8 o pojemności 3.4 l i mocy 500 KM.
WHSV Clubsport − sportowy samochód osobowy produkowany przez australijską firmę HSV od roku 1990. Oparty został na samochodzie Holden Commodore. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan i 5-drzwiowe kombi. Do napędu użyto silnika V8 o pojemności sześciu litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów.
WHSV Grange − sportowy samochód osobowy produkowany przez australijską firmę HSV od roku 1997. Oparty został na samochodzie Holden Statesman. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto silnika V8 o pojemności sześciu litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów.
WHSV Maloo − sportowy samochód osobowy produkowany przez australijską firmę HSV od roku 1990. Oparty został na modelu Ute. Dostępny jako 2-drzwiowy pick-up. Do napędu użyto silnika V8 o pojemności sześciu litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Jest to najszybszy seryjnie produkowany pick-up świata.
WHSV Senator − sportowy samochód osobowy produkowany przez australijską firmę HSV od roku 1992. Oparty został na samochodzie Holden Commodore. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto silnika V8 o pojemności sześciu litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów.
WHSV W427 − sportowy samochód osobowy typu muscle car produkowany przez australijską firmę HSV w latach 2008-2009. Oparty został na modelu GTS, zastosowano nowy silnik pochodzący od Chevroleta Corvetty Z06. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto silnika GM LS7 V8 o pojemności siedmiu litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Wyprodukowano 137 egzemplarzy, wszystkie zostały sprzedane na terenie Australii i Nowej Zelandii.
WIsdera CW 311 – niemiecki samochód sportowy. W roku 1972 zaczęto projektowanie i budowę prototypu. Auto pod względem budowy i konstrukcji jest bardzo nowatorskie. W 1978 roku na salonie w Genewie firmę Isdera zaprezentowała model CW 311. Przy okazji produkcji tego modelu firma użyła zastrzeżonych znaków Mercedesa emblematów, silnika, podzespołów, marka jednak nie wytoczyła procesu sądowego Eberhardowi Schulzowi, gdyż pojazd stanowił świetną reklamę dla pojazdów Mercedesa i Schulz był kiedyś ich projektantem. Eberhard pracował także w Mercedesie w latach 60, a w Porsche w latach 70 kiedy opracowywał właśnie model CW 311. Auto to nazwę swą zawdzięcza niskiemu jak na tamte czasy współczynnikowi oporu powietrza, który wynosił cx.0.31. Auto posiadało największy ówcześnie silnik firmy Mercedes-Benz o pojemności prawie 7 litrów, zapożyczony od dużego modelu - niegdyś najszybszej limuzyny świata Mercedesa W116, który został umieszczany centralnie, a moc w nim została podniesiona z oryginalnych 286 KM do 375 KM. Auto posiadało manualną skrzynię biegów o 5 przełożeniach z wyjątkowym długim 5 biegiem, oryginalnie w limuzynach montowana była tylko automatyczna. Auto legitymowało się taką samą mocą jak najmocniejszy samochód świata w tamtych latach Lamborghini Countach. Produkowany był przez 5 lat do zaprezentowania następcy - modelu Imperator 108i będący po prostu przeobrażeniem modelu CW 311. Nie wiadomo ile modeli zostało faktycznie wyprodukowanych na przestrzeni tych lat, ale sądząc po egzemplarzach zachowanych do dzisiaj nie wyprodukowano więcej niż 10 sztuk.
WIsdera Imperator 108i – niemiecki supersamochód zaprezentowany w 1983 roku przez firmę Isdera i produkowany do 1990 roku. Auto pod względem budowy i konstrukcyjnie bazuje na modelu Mercedesa C111 z późnych lat 60. Auto posiada silniki wyłącznie firmy Mercedes-Benz, które są umieszczane centralnie. W palecie Isdery model ten jest klasyfikowany w średnim segmencie. Produkowany był w dwóch krótkich seriach nazwanych (Mk1) i (Mk2). Pierwsza wersja była produkowana od 1986 roku do roku 1991, druga zaś wytwarzana jest od 1991 roku do dnia dzisiejszego. Obydwie wersje są limitowane. Do dziś wyprodukowano 17 aut podczas niemalże 30 lat produkcji. Wszystkie wersje modelu Isdera posiadały silniki 8-cylindrowe produkcji Mercedesa.
WKoenigsegg Agera – supersamochód zaprojektowany przez szwedzką firmę Koenigsegg.
WKoenigsegg Agera R – supersamochód skonstruowany i zaprezentowany w 2011 r na Geneva Motor Show przez szwedzką markę Koenigsegg. Jest to zmodyfikowana wersja modelu Agera. Do napędu użyto jednostki V8 90° 5,0 l 32V DOHC Twin-turbo, generującą moc maksymalną 1115 KM. Pojemność baku wynosi 80 l. Przyspieszenie 0-100 km/h trwa ok. 2,9 s. Prawdopodobna prędkość maksymalna, podawana przez producenta wynosi 420 km/h. Typ nadwozia to 2-drzwiowe coupé. Poprzednikiem był Koenigsegg CCXR Edition.
WKoenigsegg CC 1997 – supersamochód produkowany w 1997 roku przez szwedzką markę Koenigsegg. Wysokość to 1100 mm, długość 4190 mm, szerokość 2000 mm. Wagę modelu określa się na 900 kg. Do napędu użyto jednostki V8 3,8 l DOHC 32V generującą moc maksymalną 614 KM. Prędkość maksymalna to 354 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h zaś 3,2 s. Zamontowano w nim 2 siedzenia.
WKoenigsegg CC8S – supersamochód skonstruowany i produkowany w latach 2002-2005 przez szwedzką markę Koenigsegg. Nadwozie 2-drzwiowego coupé i ramę wykonano z włókna węglowego i kevlaru. Do napędu użyto centralnie położonej jednostki V8 o pojemności 4,7 l generującej moc 664 KM. Cena w okresie produkcji wynosiła 350 000 $. Pojemność zbiornika paliwa to 80 l. Prędkość maksymalna pojazdu wynosi 388 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h zaś 3,4 s.
WKoenigsegg CCGT – supersamochód skonstruowany i produkowany w 2007 roku przez szwedzką markę Koenigsegg. Wagę pojazdu określa się na 1100 kg. Wymiary i osiągi nie są znane. Do napędu użyto jednostki V8 5,0 l 32V generującej moc maksymalną 608 KM. Typ nadwozia to 2-drzwiowe coupé. Silnik oparto na silniku modelu CCX. Z Koenigsegga CCX usunięto turbosprężarkę i powiększono silnik do pojemności 5,0 l. Spełnia on normy Automobile Club de l'Ouest i klasy GT1 w FIA.
WKoenigsegg CCR – hipersamochód produkowany przez firmę Koenigsegg. Został zaprojektowany i wyprodukowany w Ängelholm, Szwecji, auto miało premierę w 2004 roku podczas Genewskich Targów Motoryzacyjnych. W 2005 roku był najszybszym samochodem świata. Jest to trzeci model marki zaraz po modelach CC8S oraz CC. Wyprodukowano tylko 14 sztuk.
WKoenigsegg CCX – jeden z najszybszych na świecie supersamochodów, produkowany od 2006 roku przez szwedzką firmę Koenigsegg. Powstał on na bazie modelu CCR z okazji dziesięciolecia powstania pierwszego modelu firmy Koenigsegg. Celów powstania CCX było jednak więcej – szwedzka marka chciała wejść na rynek USA, poprzednie modele nie spełniały jednak norm bezpieczeństwa tam obowiązujących, w dodatku na bardzo chłonnym dla supersamochodów rynku Kalifornii CCR nie mógł się pojawić ze względu na niespełnianie norm emisji spalin. Z tego względu Koenigsegg poczynił znaczne zmiany w konstrukcji nadwozia, zarówno pod względem sztywności, jak i aerodynamiki. Zmianom uległy układy dolotowy i wydechowy powietrza, a także silnik, w którym Koenigsegg po raz pierwszy zastosował blok swojej konstrukcji, a nie sprowadzany z USA blok Forda. I choć nie zmieniła się moc silnika, to zwiększyła się jego prędkość maksymalna oraz przyśpieszenie 0-100 km/h . 7 maja 2006 roku kierowca Top Gear – The Stig testował CCX na torze Top Gear. Spodziewano się bezsprzecznego rekordu, jednak czas uzyskany przez CCX okazał się gorszy od kilku, teoretycznie słabszych, modeli na liście. Przy drugiej próbie, z bardziej agresywnymi ustawieniami, na zakręcie kończącym długą prostą, CCX wypadł z toru. Jako przyczynę określano przede wszystkim aerodynamikę stworzoną pod prędkość samochodu, natomiast niespełniającą swej roli na torze. W 3 tygodnie później Koenigsegg przysłał model ze zmodernizowanym tylnym spoilerem. Czas 1.17.6 s. okazał się najlepszym na liście Top Gear.
WKoenigsegg CCXR Edition – supersamochód skonstruowany przez szwedzką firmę Koenigsegg na podstawie modelu CCX. Różnicą, która czyni ten samochód jednym z najbardziej niekonwencjonalnych samochodów klasy supersport, jest przystosowanie potężnego, turbodoładowanego silnika 4.7L do spalania etanolu - E85 i E100. Zmiany te miały na celu ukazanie, że również samochód tej klasy może być przyjazny środowisku, jednak nieoczekiwanie nawet dla samych konstruktorów, wykorzystanie etanolu spowodowało wzrost mocy z 806 do 1032 KM. To sprawiło, że CCXR stał się pierwszym seryjnie produkowanym samochodem dopuszczonym do ruchu ulicznego, którego moc przekraczała 1000 KM. CCXR rozpędza się do 100 km/h w 2,9 sekundy, natomiast prędkość maksymalna tego ponad 1000-konnego bolidu to 417 km/h. Samochód wykonany jest z włókna węglowego.
WKoenigsegg One:1 – supersamochód zaprojektowany przez szwedzką firmę Koenigsegg. Auto zbudowane zostało w celu pobicia rekordu prędkości maksymalnej samochodu produkowanego seryjnie. Nazwa tego modelu pochodzi od dwóch parametrów technicznych: stosunku mocy do masy, który wynosi dokładnie 1:1 oraz mocy silnika, wynoszącej 1 megawat . Jego 5,1-litrowy silnik V8 potrafi osiągnąć 1360 KM mocy przy 7500 obr./min. oraz 1371 Nm momentu obrotowego przy 6000 obr./min. One:1 przyspiesza do 100 km/h w 2,6 s, natomiast do 300 km/h w 12s. Prędkość maksymalna to ponad 450 km/h.
WKoenigsegg Trevita, znany również jako Koenigsegg CCXR Trevita i Koenigsegg Trevita CCXR – supersamochód skonstruowany przez szwedzką markę Koenigsegg. Pojazd ten został wyprodukowany jedynie w 4 egzemplarzach, ponieważ po szwedzku "Trevita" po polsku oznacza trójca białych. Cena dokładnie jest nieznana, ale jedną sztukę sprzedano za 5 milionów dolarów amerykańskich.
WLotus T125, znany także jako Lotus Exos – samochód produkcji Lotus Cars, stylizowany na samochód Formuły 1, zaprezentowany w 2010, a produkowany w 2011 roku. Samochód jest napędzany silnikiem Cosworth 3,5 l o mocy 650 KM. W przeciwieństwie do samochodu Formuły 1 Lotus T125 został wyposażony w zwykły rozrusznik, w związku z czym do uruchomienia silnika nie są potrzebni mechanicy. Nadwozie monocoque wykonane zostało z włókien węglowych, a przedni i tylny spojler zostały wyprodukowane w zgodzie z regulaminem Formuły 1 na rok 2009. Układy: hamulcowy, wydechowy, kierowniczy oraz zawieszenie także zostały wykonane na wzór samochodu Formuły 1. Wyprodukowano 25 egzemplarzy modelu, a cena za sztukę to 650 000 funtów. Producent utrzymuje, że silnik jest w stanie osiągnąć bez remontu przebieg 4500 km. Z myślą o posiadaczach tego modelu powstała specjalna seria wyścigów, a szkoleniem ich umiejętności zajmą się m.in. Mika Häkkinen i Jarno Trulli
WLotus T128 – samochód wyścigowy, zaprojektowany przez Jamesa Keya i skonstruowany przez Lotusa przy współpracy z Adess AG, Kodewą i Pragą. Samochód zadebiutował w sezonie 2013 mistrzostw FIA World Endurance w klasie LMP2, wystawiony przez zespół Kodewa.
WMcLaren MP4-12C – supersamochód klasy średniej produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 2011 – 2014.
WMercedes-AMG GT – supersamochód klasy średniej produkowany przez oddział Mercedes-AMG niemieckiej marki Mercedes-Benz od 2014 roku.
WMercedes-AMG GT 4-Door Coupé – samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez oddział Mercedes-AMG niemieckiej marki Mercedes-Benz od 2018 roku.
WMercedes-Benz SLR McLaren − supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy niemieckiego koncernu Mercedes-Benz i angielskiego McLarena w latach 2003 - 2009.
WMercedes-Benz SLS AMG − supersamochód klasy średniej produkowany przez oddział Mercedes-AMG niemieckiej marki Mercedes-Benz w latach 2010 – 2014.
WNissan President – luksusowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Nissan w latach 1965-2010. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Następca modelu Cedric Special. Do napędu używano silników R6 i V8. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez automatyczną skrzynię biegów.
WNoble M600 – brytyjski supersamochód wytwarzany ręcznie przez Noble Automotive w Leicestershire. W konstrukcji zastosowano stal nierdzewną i włókno węglowe, napęd stanowi podwójnie doładowana jednostka V8.
WPanoz Esperante – samochód sportowy stworzony i produkowany od 1999 roku przez firmę Panoz. Do napędu użyto jednostki V8 32v o pojemności 4,6 l pochodzącej od Forda, osiąga ona moc maksymalną 309 KM. Samochód osiąga prędkość maksymalną 249 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 5,1 s.
WPanoz Esperante GT – Samochód sportowy skonstruowany i produkowany w latach 2000-2009 przez amerykańską markę Panoz.
WPanoz Esperante GT-LM – samochód wyścigowy skonstruowany przez markę Panoz. Prędkością maksymalną dorównuje swojemu drogowemu odpowiednikowi, czyli Panozowi Esperante GTLM. Następcą został wyścigowa wersja Panoza Abruzzi. Do napędu użyto jednostki V8, generującą moc maksymalną 500 KM. Prędkość maksymalna wynosi 293 km/h.
WPanoz Esperante GTLM – samochód sportowy skonstruowany, a następnie produkowany w latach 2000-2009 przez firmę Panoz. Dostępny jako 2-drzwiowy roadster lub 2-drzwiowe coupé. Cena w okresie produkcji wynosiła 128.500 $. Jego wyścigowy odpowiednik to Panoz Esperante GT-LM. Do napędu użyto jednostki V8 Forda osiągającej moc maksymalną 420 KM. Model ma zostać zastąpiony przez Panoza Abruzzi. Prędkość maksymalna pojazdu to 289 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h 4,2 s.
WPanoz Esperante GTR-1 – samochód wyścigowy skonstruowany i produkowany w latach 1997-2004 przez amerykańską markę Panoz. Prędkość maksymalna wynosi 329 km/h. Istnieje również hybrydowa wersja pojazdu, produkowana w 1998 r. Do napędu użyto jednostki V8, stworzoną przez Forda. Model nie ma homologacji drogowej. Osiągami zbliżony jest do F1. Następcą został Panoz LMP-1 Roadster-S.
WPanoz LMP-1 Roadster-S – samochód wyścigowy skonstruowany i używany w latach 1999–2002 przez amerykańską markę Panoz. Pojazd ten, uczestniczył w wyścigowej klasie GT1 w FIA, najlepszej w tamtych latach. Powstał w kilku egzemplarzach. Projekt stworzył Andy Thorby. Do napędu użyto jednostki V8 6,0 l OHV 16v/2 zawory cylinder, skonstruowaną przez Élan Power Products, generującą moc maksymalną 620 KM przy 7200 obr./min. Koła stworzyło Michelin, ich wymiary wynoszą – (f) 33/65-18, (r) 37/71-18. Pojazd jest bez drzwi, ponieważ typ nadwozia to roadster. Maksymalny moment obrotowy wynosi 538 Nm przy 6500 obr./min. Napęd przenoszony jest na tylną oś poprzez 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów. Osiągi wersji LMP-1 Roadster-S są nieznane.
WPanoz Roadster – samochód sportowy stworzony i produkowany w latach 1992-1996 przez amerykańską firmę Panoz. Był to pierwszy model marki. Do napędu użyto jednostki V8 Forda osiągającej moc maksymalną 305 KM. Następcą został Panoz Roadster AIV. Prędkość maksymalna wynosi 210 km/h, zaś przyspieszenie 0-100 km/h 4,5 s. Typ nadwozia to 2-drzwiowy roadster.
WPanoz Roadster AIV – samochód sportowy skonstruowany w 1996, a następnie produkowany w latach 1996-2000 przez firmę Panoz. Jest następcą modelu Roadster. Zastosowano w nim silnik V8 4,6 l o mocy 305 KM, co zaowocowało wzrostem prędkości maksymalnej do 225 km/h. Następcą został Panoz Esperante, a poprzednikiem Panoz Roadster. Karoserię i nadwozie roadster pojazdu wykonono z alminium.
WSaleen S7 – supersamochód klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Saleen w latach 2000 – 2009.
WSSC Tuatara – supersamochód klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką SSC od 2019 roku.
WSSC Ultimate Aero TT – supersamochód klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką SSC w latach 2006 – 2013.
WTatra 613 - samochód osobowy klasy aut luksusowych produkowany przez czechosłowackie przedsiębiorstwo motoryzacyjne Tatra w latach 1974 - 1996.
WUltima GTR – sportowy samochód osobowy produkowany przez brytyjską firmę Ultima Sports. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do napędu użyto silnika V8 o pojemności 5,7 l. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów.
WVector W2 – supersamochód z 1978 roku. Samochód firmy Vector Aeromotive Corporation to drugie auto tego producenta. Prototyp miał swoją premierę w 1973 roku. Model prototypowy przejechał 100 000 mil, to rekord wśród prototypów. Właściciel, Gerald Wiegert określił cenę sprzedaży auta na 150.000 dolarów amerykańskich, ale samochód nie został sprzedany. Auto charakteryzowało się bardzo agresywnym kształtem w postaci klina. Wnętrze posiadało klimatyzację, zestaw komputerów pokładowych sprawdzających stan silnika, ciśnienia, temperatur cieczy i wysokiej klasy radio odbiornik firmy Blaupunkt. Fotele pochodziły z firmy Recaro. W aucie zastosowano wyrafinowaną budowę klatkową a w produkcji użyto wysokiej klasy materiałów aluminiowych, w tym po raz pierwszy części z karbonu. Mimo znacznej szerokości i kolosalnych rozmiarów opon, szczególnie na tylnej osi, masa własna nie przekraczała 1300 kg. Prędkość maksymalna nie została nigdy określona w sposób niezależny. Poproszono Geralda Wiegerta, ten jednak odmówił zgody na przeprowadzenie niezależnych pomiarów prędkości. Czasopismo motoryzacyjne Auto Becker z Düsseldorfu zorganizowało test porównawczy na lotnisku w Kolonii z innymi autami, takimi jak Ferrari 512 BB, De Tomaso Pantera i Lamborghini Countachem, w którym auto osiągnęło prędkość maksymalną 322 km/h, a nie jak zapewniał producent 389 km/h.
WVector W8 – supersamochód z 1989 roku. Vector W8 to kontynuacja modelu W2 - prototypu, który miał swoją premierę w 1973 roku. Gotowy W8 kosztował w 1991 roku 283 000 dolarów amerykańskich. Auto charakteryzowało się bardzo agresywnym kształtem w postaci klina, wnętrze posiadało klimatyzację, zestaw komputerów pokładowych sprawdzających stan silnika, ciśnienia, temperatur cieczy. Za odpowiedni zestaw grający odpowiedzialny był odbiornik firmy Sony CDX A200I. Fotele pochodziły z firmy Recaro.
WZenvo ST1 – sportowy samochód osobowy produkowany przez duńską firmę Zenvo. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do jego napędu użyto silnika V8 znanego z Corvette Z06 o pojemności siedmiu litrów wspomaganego przez turbosprężarkę oraz sprężarkę mechaniczną. Moc przenoszona jest na oś tylną poprzez 6-biegową ręczną skrzynię biegów. Prototyp został ukończony w grudniu 2008, testy przed wdrożeniem do produkcji rozpoczęto w roku 2009. Planowany poziom produkcji to 15 egzemplarzy.