WSM UC-16 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, prototypowa jednostka typu UC II. Zwodowany 1 lutego 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 czerwca 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, podczas których zatopił 43 statki o łącznej pojemności 43 915 BRT, zaś sześć statków o łącznej pojemności 24 884 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-16 zaginął 4 października 1917 roku, prawdopodobnie po wejściu na minę na północ od Zeebrugge.
WSM UC-17 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, druga w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 29 lutego 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 21 lipca 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył 21 patroli bojowych, podczas których za pomocą torped i min zatopił 96 statków o łącznej pojemności 144 423 BRT, zaś dziewięć statków o łącznej pojemności 27 855 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-17 został poddany Brytyjczykom 26 listopada 1918 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany.
WSM UC-18 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, trzecia w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 4 marca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 sierpnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył 6 patroli bojowych, podczas których za pomocą torped i min zatopił 34 statki o łącznej pojemności 34 343 BRT, zaś trzy statki o łącznej pojemności 21 157 BRT zostały uszkodzone. SM UC-18 zatonął 19 lutego 1917 roku, zatopiony ogniem artylerii statku-pułapki HMS „Lady Olive”.
WSM UC-19 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, czwarta w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 15 marca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 21 sierpnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył 3 patrole bojowe, podczas których zatopił cztery statki o łącznej pojemności 3784 BRT. SM UC-19 zatonął 6 grudnia 1916 roku, zatopiony bombami głębinowymi przez brytyjski niszczyciel HMS „Ariel”.
WSM UC-20 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, piąta w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 1 kwietnia 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 7 września 1916 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne, został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-60. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Pola okręt odbył 13 patroli i misji bojowych, podczas których zatopił 21 statków o łącznej pojemności 20 927 BRT, zaś trzy statki o łącznej pojemności 11 554 BRT zostały uszkodzone. SM UC-20 został poddany Brytyjczykom 16 stycznia 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany.
WSM UC-21 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, szósta w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 1 kwietnia 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 12 września 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył 11 patroli bojowych, podczas których za pomocą torped i min zatopił 98 statków o łącznej pojemności 134 063 BRT, zaś pięć statków o łącznej pojemności 11 826 BRT zostało uszkodzonych. Oprócz tego okręt zdobył jeden żaglowiec o pojemności 148 BRT i uszkodził jeden okręt o wyporności 778 ton. SM UC-21 zaginął po 13 września 1917 roku, kiedy opuścił Zeebrugge udając się na patrol do Zatoki Biskajskiej.
WSM UC-22 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, siódma w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 1 lutego 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 30 czerwca 1916 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne, został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-62. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Pola okręt odbył 15 patroli i misji bojowych, podczas których zatopił 22 statki o łącznej pojemności 41 351 BRT i jeden okręt o wyporności 414 ton, zaś trzy statki o łącznej pojemności 14 012 BRT zostały uszkodzone. SM UC-22 został poddany Francuzom 3 lutego 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany.
WSM UC-23 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, ósma w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 29 lutego 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 17 lipca 1916 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne, działał w ramach dywizjonu U-Bootów w Konstantynopolu. W czasie służby operacyjnej na Morzu Egejskim i Morzu Czarnym okręt odbył 17 patroli i misji bojowych, podczas których zatopił 45 statków o łącznej pojemności 41 820 BRT i uszkodził żaglowiec o pojemności 35 BRT. Oprócz tego okręt zdobył trzy parowce o łącznej pojemności 1559 BRT. SM UC-23 został przejęty przez Brytyjczyków w Sewastopolu 25 listopada 1918 roku, a następnie przekazany Francji i złomowany w Bizercie.
WSM UC-24 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, dziewiąta w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 4 marca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 sierpnia 1916 roku. Początkowo służył w 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-88, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 4 misje bojowe, podczas których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 9815 BRT. SM UC-24 zatonął 24 maja 1917 roku nieopodal Kotoru, storpedowany przez francuski okręt podwodny „Circé”.
WSM UC-25 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 10 czerwca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 28 czerwca 1916 roku. Początkowo został włączony w skład Flotylli Bałtyckiej. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-89, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 13 misji bojowych, w wyniku których zatonęło 18 statków o łącznej pojemności 17 127 BRT i trzy okręty o łącznej wyporności 2201 ton, zaś pięć statków i dwa okręty zostały uszkodzone. SM UC-25 został samozatopiony 28 października 1918 roku nieopodal Poli.
WSM UC-26 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 22 czerwca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 lipca 1916 roku. Włączony w skład Flotylli Flandria, w czasie służby operacyjnej okręt odbył dziewięć misji bojowych, w wyniku których zatonęło 36 statków o łącznej pojemności 60 213 BRT i trzy okręty o łącznej wyporności 1267 ton, zaś pięć statków o łącznej pojemności 17 784 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-26 został zatopiony w nocy z 8 na 9 maja 1917 roku nieopodal Calais przez brytyjski niszczyciel HMS „Milne”.
WSM UC-27 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 28 czerwca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 25 lipca 1916 roku. Początkowo został włączony w skład Flotylli Bałtyckiej. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-90, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 14 misji bojowych, w wyniku których zatonęło 55 statków o łącznej pojemności 75 470 BRT i trzy okręty o łącznej wyporności 830 ton, zaś dwa okręty zostały uszkodzone. SM UC-27 został poddany Francuzom 3 lutego 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany w 1921 roku.
WSM UC-28 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 8 lipca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 6 sierpnia 1916 roku. Przez cały okres wojny pełnił służbę jako jednostka szkolna. SM UC-28 został poddany Francuzom 12 lutego 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany.
WSM UC-29 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 15 lipca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 sierpnia 1916 roku. Włączony w skład 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte, w czasie służby operacyjnej okręt odbył siedem misji bojowych, w wyniku których zatonęło 18 statków o łącznej pojemności 21 909 BRT, zaś cztery statki BRT zostały uszkodzone. SM UC-29 zatonął 7 czerwca 1917 roku na zachód od Irlandii, zatopiony ogniem artylerii statku-pułapki HMS „Pargust”.
WSM UC-30 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 27 lipca 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 22 sierpnia 1916 roku. Włączony w skład 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte, w czasie służby operacyjnej okręt odbył cztery misje bojowe, w wyniku których zatonęło pięć statków o łącznej pojemności 5867 BRT. SM UC-30 zatonął wraz z całą załogą 21 kwietnia 1917 roku, wchodząc na minę nieopodal Esbjerg. Wrak jednostki odnaleziono w 2016 roku.
WSM UC-31 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 7 sierpnia 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 2 września 1916 roku. Włączony w skład 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte, a w 1918 roku czasowo przyporządkowany Flotylli Flandria, w czasie służby operacyjnej okręt odbył 13 misji bojowych, w wyniku których zatonęło 38 statków o łącznej pojemności 51 017 BRT, zaś trzy statki i jeden okręt zostały uszkodzone. SM UC-31 został poddany Brytyjczykom 26 listopada 1918 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany w 1922 roku.
WSM UC-32 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 12 sierpnia 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 13 września 1916 roku. Włączony w skład 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte, w czasie służby operacyjnej okręt odbył trzy misje bojowe, w wyniku których zatonęło sześć statków o łącznej pojemności 9083 BRT. SM UC-32 zatonął 23 lutego 1917 roku w wyniku eksplozji własnej miny nieopodal Sunderlandu.
WSM UC-33 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 26 sierpnia 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 25 września 1916 roku. Włączony w skład 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte, w czasie służby operacyjnej okręt odbył siedem misji bojowych, w wyniku których zatonęło 35 statków o łącznej pojemności 20 625 BRT i okręt o wyporności 370 ton, zaś jeden statek o pojemności 6430 BRT został uszkodzony. SM UC-33 został zatopiony 26 września 1917 roku, staranowany przez brytyjski patrolowiec HMS P61 w Kanale Świętego Jerzego.
WSM UC-34 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 6 maja 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 25 września 1916 roku. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-74, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył dziewięć misji bojowych, w wyniku których zatonęło 20 statków o łącznej pojemności 65 335 BRT i okręt o wyporności 785 ton standardowych (ts), zaś trzy statki o łącznej pojemności 14 001 BRT zostały uszkodzone. SM UC-34 został samozatopiony 30 października 1918 roku nieopodal Poli.
WSM UC-35 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 6 maja 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 2 października 1916 roku. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-75, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 11 misji bojowych, w wyniku których zatonęło 47 statków o łącznej pojemności 70 147 BRT i okręt o wyporności 970 ton, zaś pięć statków o łącznej pojemności 16 706 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-35 został zatopiony 16 maja 1918 roku na zachód od Sardynii przez francuski trałowiec pomocniczy „Ailly”.
WSM UC-36 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 25 czerwca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 10 października 1916 roku. Włączony w skład Flotylli Flandria, w czasie służby operacyjnej okręt odbył pięć misji bojowych, w wyniku których zatonęły 24 statki o łącznej pojemności 37 367 BRT. SM UC-36 został zatopiony wraz z całą załogą 21 maja 1917 roku nieopodal Ouessant, staranowany przez francuski parowiec „Molière”.
WSM UC-37 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 5 czerwca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 17 października 1916 roku. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-77, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 13 patroli bojowych, w wyniku których zatonęły 63 statki o łącznej pojemności 73 525 BRT i trzy okręty o łącznej wyporności 12 480 ton, zaś pięć statków o łącznej pojemności 20 829 BRT i okręt o wyporności 7350 ton zostało uszkodzonych. W listopadzie 1918 roku SM UC-37 został poddany i rozbrojony w Sewastopolu, po czym w 1919 roku przebazowano go na Maltę i w roku następnym zezłomowano.
WSM UC-38 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 5 czerwca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 26 października 1916 roku. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-78, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 9 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 37 statków o łącznej pojemności 50 671 BRT i sześć okrętów o łącznej wyporności 11 637 ton, zaś trzy statki o łącznej pojemności 13 352 BRT zostały uszkodzone. SM UC-38 został zatopiony 14 grudnia 1917 roku na Morzu Jońskim przez francuskie niszczyciele „Mameluk” i „Lansquenet”.
WSM UC-39 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 25 czerwca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 31 października 1916 roku. Włączony w skład Flotylli Flandria, w czasie służby operacyjnej okręt odbył jedną misję bojową, podczas której zatopił trzy statki o łącznej pojemności 5150 BRT. SM UC-39 zatonął 8 lutego 1917 roku u wybrzeży Yorkshire, zatopiony ogniem artylerii brytyjskiego niszczyciela HMS „Thrasher”.
WSM UC-40 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 5 września 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 1 października 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte i Flotylli Flandria okręt odbył 17 patroli bojowych, podczas których zatopił 30 statków o łącznej pojemności 42 847 BRT. Spowodował także uszkodzenia siedmiu statków o łącznej pojemności 25 876 BRT i jednego niszczyciela o wyporności 1300 ton. Po zawieszeniu broni w 1918 roku, UC-40 został przekazany Wielkiej Brytanii w ramach reparacji wojennych. Zatonął jednak w drodze na Wyspy Brytyjskie 21 lutego 1919 roku.
WSM UC-41 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 13 września 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 11 października 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył siedem patroli bojowych, podczas których zatopił 18 statków o łącznej pojemności 19 475 BRT oraz spowodował uszkodzenia dwóch statków o łącznej pojemności 1232 BRT. 21 sierpnia 1917 roku okręt został wraz z całą załogą zatopiony bombami głębinowymi przez brytyjskie uzbrojone trawlery u ujścia rzeki Tay.
WSM UC-42 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 21 września 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 listopada 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył sześć patroli bojowych, podczas których zatopił 14 statków o łącznej pojemności 9877 BRT oraz spowodował uszkodzenie slupa o wyporności 1210 ton. 10 września 1917 roku okręt zatonął wraz z całą załogą w wyniku eksplozji własnej miny nieopodal Cork.
WSM UC-43 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 5 października 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 25 października 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył dwa patrole bojowe, podczas których zatopił 13 statków o łącznej pojemności 24 684 BRT, a ponadto zdobył jeden statek o pojemności 539 BRT. 10 marca 1917 roku SM UC-43 został zatopiony wraz z całą załogą na północ od Szetlandów, w wyniku ataku torpedowego brytyjskiego okrętu podwodnego HMS G13.
WSM UC-44 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 10 października 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 4 listopada 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył sześć patroli bojowych, w których rezultacie zatopionych zostało 27 statków o łącznej pojemności 25 475 BRT. Okręt zdobył także jeden statek o pojemności 229 BRT, zatopił niszczyciel o wyporności 550 ton i uszkodził trałowiec o wyporności 810 ton. 4 sierpnia 1917 roku SM UC-44 zatonął w wyniku eksplozji własnej miny nieopodal Waterford, a później został podniesiony przez Brytyjczyków i zezłomowany.
WSM UC-45 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 20 października 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 listopada 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył pięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 12 statków o łącznej pojemności 16 854 BRT. 17 września 1917 roku SM UC-45 zatonął wraz z całą załogą w wyniku wypadku podczas zanurzania na Morzu Północnym, a później został podniesiony i powrócił do służby. W wyniku podpisania rozejmu w Compiègne okręt został 24 listopada 1918 roku poddany Brytyjczykom, a następnie zezłomowany w 1920 roku.
WSM UC-46 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 15 lipca 1916 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 września 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył cztery patrole bojowe, w wyniku których zatonęło 10 jednostek o łącznej pojemności 10 621 BRT, zaś trzy statki o łącznej pojemności 18 836 BRT zostały uszkodzone. SM UC-46 został zatopiony wraz z całą załogą 8 lutego 1917 roku u wejścia do Cieśniny Kaletańskiej, staranowany przez brytyjski niszczyciel HMS „Liberty”.
WSM UC-47 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 30 sierpnia 1916 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 13 października 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 57 statków o łącznej pojemności 73 614 BRT i niszczyciel o wyporności 880 ton, zaś osiem statków o łącznej pojemności 14 442 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-47 został zatopiony wraz z całą załogą 18 listopada 1917 roku nieopodal latarni morskiej Flamborough, staranowany przez brytyjski okręt patrolowy HMS P57.
WSM UC-48 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 27 września 1916 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 6 listopada 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 35 statków o łącznej pojemności 67 842 BRT, zaś sześć statków o łącznej pojemności 23 821 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-48 został internowany 23 marca 1918 roku w Ferrol, po wcześniejszym uszkodzeniu przez brytyjski niszczyciel HMS „Loyal”. Po zawieszeniu broni w 1918 roku, UC-48 miał zostać przekazany Wielkiej Brytanii w ramach reparacji wojennych, jednak został samozatopiony w drodze na Wyspy Brytyjskie 15 marca 1919 roku.
WSM UC-49 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 7 listopada 1916 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 2 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte i II Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 25 statków o łącznej pojemności 58 907 BRT, zaś dwa statki o łącznej pojemności 7516 BRT zostały uszkodzone. SM UC-49 został zatopiony wraz z całą załogą przez brytyjski niszczyciel HMS „Opossum” nieopodal latarni morskiej Start Point 8 sierpnia 1918 roku.
WSM UC-50 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 23 listopada 1916 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 21 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte i Flotylli Flandria okręt odbył dziewięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 29 statków o łącznej pojemności 42 871 BRT, a jeden statek o pojemności 270 BRT został uszkodzony. SM UC-50 zaginął bez wieści po 7 stycznia 1918 roku.
WSM UC-51 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 5 grudnia 1916 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 6 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte i Flotylli Flandria okręt odbył siedem patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 28 statków o łącznej pojemności 31 837 BRT, zaś dwa statki o łącznej pojemności 5855 BRT zostały uszkodzone. 17 listopada 1917 roku SM UC-51 zatonął wraz z całą załogą po wejściu na minę w kanale La Manche.
WSM UC-52 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 23 stycznia 1917 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 marca 1917 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-94, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył siedem patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 18 statków o łącznej pojemności 18 230 BRT, zaś cztery statki o łącznej pojemności 13 580 BRT zostały uszkodzone. SM UC-52 został poddany Brytyjczykom 16 stycznia 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie zezłomowany w 1920 roku.
WSM UC-53 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 27 lutego 1917 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 5 kwietnia 1917 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-95, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył osiem patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 48 statków o łącznej pojemności 46 498 BRT, zaś 12 statków o łącznej pojemności 31 732 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-53 został samozatopiony 28 października 1918 roku nieopodal Poli.
WSM UC-54 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 20 marca 1917 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 10 maja 1917 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-96, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył osiem patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 18 statków o łącznej pojemności 52 565 BRT, zaś trzy statki o łącznej pojemności 12 766 BRT zostały uszkodzone. SM UC-54 został samozatopiony 28 października 1918 roku nieopodal Triestu.
WSM UC-55 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 2 sierpnia 1916 roku w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 listopada 1916 roku. Włączony w skład 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte, w czasie służby operacyjnej okręt odbył sześć patroli bojowych, podczas których zatopił dziewięć statków o łącznej pojemności 12 988 BRT. SM UC-55 został samozatopiony 29 września 1917 roku nieopodal Lerwick, po uszkodzeniach odniesionych w wyniku awarii podczas manewru zanurzenia.
WSM UC-56 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 26 sierpnia 1916 roku w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej i Flotylli Flandria okręt odbył sześć misji bojowych, podczas jednej z nich zatopił okręt szpitalny HMHS „Glenart Castle” o pojemności 6824 BRT. SM UC-56 został internowany 24 maja 1918 roku u wybrzeży Hiszpanii, a po podpisaniu rozejmu w Compiègne trafił do Francji. Okręt został złomowany w 1923 roku.
WSM UC-57 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 7 września 1916 roku w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 22 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej okręt odbył siedem misji bojowych, podczas których zatopił pięć jednostek o łącznej pojemności 271 BRT i zdobył dwa statki o łącznej pojemności 3863 BRT. SM UC-57 został utracony po 17 listopada 1917 roku w Zatoce Fińskiej, prawdopodobnie po wejściu na minę.
WSM UC-58 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 21 października 1916 roku w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 12 marca 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej i 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył 12 misji bojowych, podczas których zatopił 21 statków o łącznej pojemności 21 030 BRT i cztery okręty o łącznej wyporności 463 tony, a ponadto zdobył trzy statki o łącznej pojemności 2716 BRT. SM UC-58 został poddany Francuzom 24 listopada 1918 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany w 1921 roku.
WSM UC-59 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 28 września 1916 roku w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 12 maja 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej i 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył dziewięć misji bojowych, podczas których zatopił siedem statków o łącznej pojemności 4764 BRT i okręt o wyporności 207 ton, a ponadto zdobył jeden statek o pojemności 1277 BRT. SM UC-59 został poddany Brytyjczykom 21 listopada 1918 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany w latach 1919–1920.
WSM UC-60 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 8 listopada 1916 roku w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 25 czerwca 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej okręt odbył jedną misję bojową, podczas której zatopił jeden statek o pojemności 1426 BRT. Od listopada 1917 roku do końca wojny jednostka pełniła funkcje szkoleniowe. SM UC-60 został poddany Brytyjczykom 23 lutego 1919 roku w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany w 1921 roku.
WSM UC-61 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 11 listopada 1916 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 13 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył pięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 11 statków o łącznej pojemności 13 821 BRT i krążownik pancerny „Kléber” o wyporności 7578 ton, zaś dwa statki o łącznej pojemności 3476 BRT i jeden okręt o wyporności 570 ton zostały uszkodzone. 26 lipca 1917 roku SM UC-61 wszedł na mieliznę nieopodal Calais, a następnie został zniszczony przez załogę, by nie wpadł w ręce wroga. Na przełomie 2018 i 2019 roku wrak okrętu był widoczny podczas odpływów na plaży w Wissant.
WSM UC-62 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 9 grudnia 1916 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 8 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył dziewięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 11 statków o łącznej pojemności 16 735 BRT, zaś trzy statki o łącznej pojemności 3057 BRT zostały uszkodzone. 14 października 1917 roku SM UC-62 zatonął na minie wraz z całą załogą nieopodal Zeebrugge.
WSM UC-63 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 6 stycznia 1917 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 30 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył dziewięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 36 statków o łącznej pojemności 35 900 BRT, zaś cztery statki o łącznej pojemności 4639 BRT zostały uszkodzone. SM UC-63 został zatopiony 1 listopada 1917 roku, storpedowany przez brytyjski okręt podwodny HMS E52 na Morzu Północnym.
WSM UC-64 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 23 stycznia 1917 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 22 lutego 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył 15 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 26 statków o łącznej pojemności 20 473 BRT, zaś cztery statki o łącznej pojemności 14 012 BRT zostały uszkodzone. SM UC-64 zatonął na minie wraz z całą załogą w Cieśninie Kaletańskiej 20 czerwca 1918 roku.
WSM UC-68 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 12 sierpnia 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 17 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył dwa patrole bojowe, w wyniku których zatonął jeden statek o pojemności 2897 BRT i okręt o wyporności 550 ton, zaś dwa statki o łącznej pojemności 12 839 BRT zostały uszkodzone. SM UC-68 zaginął po 13 marca 1917 roku.
WSM UC-73 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 26 sierpnia 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 24 grudnia 1916 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-92, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 10 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 16 statków o łącznej pojemności 16 565 BRT, zaś jeden statek o pojemności 5796 BRT został uszkodzony. 6 stycznia 1919 roku SM UC-73 został poddany Brytyjczykom w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne, a następnie złomowany w latach 1919–1920.
WSM UC-74 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 19 października 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 26 listopada 1916 roku. Przebazowany na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-93, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 10 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 37 statków o łącznej pojemności 92 722 BRT, zaś cztery statki o łącznej pojemności 13 108 BRT zostały uszkodzone. SM UC-74 został internowany 21 listopada 1918 roku u wybrzeży Hiszpanii, a po podpisaniu rozejmu w Compiègne trafił do Francji. Okręt został złomowany w 1921 roku.
WSM UC-75 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 6 listopada 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 6 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte i Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 56 statków o łącznej pojemności 82 864 BRT i dwa okręty o łącznej wyporności 1555 ton, zaś dziewięć statków o łącznej pojemności 40 248 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-75 zatonął 31 maja 1918 roku na Morzu Północnym staranowany przez brytyjski niszczyciel HMS „Fairy”.
WSM UC-76 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 25 listopada 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 17 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył dwa patrole bojowe, w wyniku których zatonęło 14 statków o łącznej pojemności 6006 BRT i okręt o wyporności 725 ton, zaś jeden statek o pojemności 10 422 BRT został uszkodzony. Jednostka zatonęła 10 maja 1917 roku w wyniku eksplozji własnej miny w Helgolandzie, a po podniesieniu i remoncie służyła jako okręt szkolny. SM UC-76 został internowany 13 listopada 1918 roku w Karlskronie, a 1 grudnia został poddany Brytyjczykom w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne. Okręt został złomowany w latach 1919–1920.
WSM UC-77 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 2 grudnia 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 29 grudnia 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte i Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, w wyniku których zatonęły 34 statki o łącznej pojemności 50 743 BRT, zaś siedem statków o łącznej pojemności 23 734 BRT zostało uszkodzonych. 11 lipca 1918 roku SM UC-77 zatonął na minie na Morzu Północnym.
WSM UC-78 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 8 grudnia 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 10 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej i I Flotylli Flandria okręt odbył 12 patroli bojowych, w wyniku których zatonął okręt o wyporności 350 ton, zaś jeden statek o pojemności 1481 BRT został uszkodzony. SM UC-78 został zatopiony wraz z całą załogą 9 maja 1918 roku, staranowany przez brytyjski parowiec „Queen Alexandra” w kanale La Manche.
WSM UC-79 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 19 grudnia 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 22 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Bałtyckiej i I Flotylli Flandria okręt odbył 11 patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 10 statków o łącznej pojemności 12 241 BRT i zostało zdobytych 14 jednostek o łącznej pojemności 10 961 BRT. SM UC-79 zatonął wraz z całą załogą 5 kwietnia 1918 roku, po wejściu na minę w kanale La Manche.