51 Stacje linii Northern

Angel - stacja metra londyńskiego, położona w dzielnicy Islington. Została otwarta w roku 1901. W 1992 przeszła przebudowę. Zatrzymują się na niej pociągi Northern Line. Prowadzące na stacje schody ruchome są tak wyprofilowane, że choć różnica poziomów wynosi 27,4 m, to mają aż 60 m długości. Obecnie ze stacji korzysta ok. 16,6 mln pasażerów rocznie. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Archway - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Islington. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1907. Jej projektantem był Leslie Green. W 1963 został oddany do użytku, wzniesiony bezpośrednio nad nią, biurowiec Archway Tower, liczący 59 metrów wysokości. Obecnie ze stacji korzysta ok. 7,7 mln pasażerów rocznie. Leży na granicy drugiej i trzeciej strefy biletowej.

Balham – stacja kolejowa i jednocześnie stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Wandsworth. W systemie londyńskiej komunikacji miejskiej należy do trzeciej strefy biletowej.

Bank i Monument – podziemne stacje metra w Londynie położone w dzielnicy City of London, bezpośrednio ze sobą sąsiadujące, połączone w wielu miejscach i de facto stanowiące jedną stację. Stacje figurują osobno na schematach linii i rozkładach jazdy. W tym ujęciu Bank obsługuje linie metra Central Line, Northern Line, Waterloo & City line, a także jedną z odnóg Docklands Light Railway. Z kolei na Monument zatrzymują się pociągi Circle Line i District Line. W dokumentach m.in. Transport for London, ciała londyńskiego samorządu terytorialnego zarządzającego komunikacją miejską, obie stacje ujmowane są wspólnie i traktowane jako jedna. Według tych danych, korzysta z nich ok. 41,9 mln pasażerów rocznie. Należą do pierwszej strefy biletowej.

Belsize Park - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Camden. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1907. W czasie II wojny światowej była jedną z ośmiu stacji metra, pod których peronami dodatkowo wydrążono schrony głębinowe, mające dawać schronienie mieszkańcom Londynu podczas niemieckich nalotów. Obecnie korzysta z niej ok. 5,6 mln pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Borough - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Southwark. Zatrzymują się na niej pociągi Northern Line jadące przez odgałęzienie Bank. Rocznie korzysta z niej ok. 4,2 mln pasażerów. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Brent Cross - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1923. Do 1976 nosiła nazwę Brent. Jej zmiana miała związek z otwarciem w pobliżu centrum handlowego Brent Cross. Obecnie korzysta z niej ok. 1,9 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej.

Burnt Oak - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1924. Projektantem budynku stacji był Stanley Heaps. Obecnie korzysta z niej ok, 3,2 mln pasażerów rocznie. Należy do czwartej strefy biletowej. Stacja Burnt Oak jest umiejscowiona na pozostałej z czasów rzymskich drodze teraz znanej jako Watling Avenue, co wyjaśnia dawną nazwę którą ta stacja nosiła do 1950 roku, Burnt Oak (Watling).

Camden Town - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Camden. Stacja powstała w 1907. W czasie II wojny światowej była jedną z ośmiu stacji metra, pod których peronami dodatkowo wybudowano schrony głębinowe, mające służyć mieszkańcom podczas niemieckich nalotów.

Chalk Farm - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Camden. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1907. Projektantem jej budynku był Leslie Green. Obecnie korzysta z niej ok. 4,65 mln pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Charing Cross – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Zatrzymują się na niej pociągi dwóch linii: Bakerloo Line oraz jednego z dwóch śródmiejskich odgałęzień Northern Line, które bierze od niej swą nazwę. W latach 1979-1999 stanowiła też południowy kraniec Jubilee Line, jednak po oddaniu do użytku nowego odcinka tej linii, została ona zupełnie wycofana z Charing Cross.

Clapham Common - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Lambeth. Została otwarta w 1900 . Obecnie zatrzymują się na niej pociągi Northern Line. Aktualnie korzysta z niej ok. 8,8 mln pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Clapham North – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Lambeth. Została otwarta w 1900. Obecnie zatrzymują się na niej pociągi Northern Line. Była jedną z ośmiu stacji metra, pod których peronami w czasie II wojny światowej wydrążono dodatkowo schrony głębinowe, mające służyć mieszkańcom podczas niemieckich nalotów. Aktualnie korzysta z niej ok. 5,7 mln pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Clapham South - stacja metra londyńskiego położona w gminie Wandsworth. Została otwarta w 1926 . Projektantem stacji był Charles Holden. Była jedną z ośmiu stacji metra, pod których peronami w czasie II wojny światowej wydrążono dodatkowo schrony głębinowe, mające służyć mieszkańcom podczas niemieckich nalotów. Obecnie zatrzymują się na niej pociągi Northern Line. Rocznie korzysta z niej ok. 7,4 mln pasażerów. Leży na granicy drugiej i trzeciej strefy biletowej.

Colindale - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet na trasie Northern Line otwarta w roku 1924. Projektantem pierwotnego budynku stacji był Stanley Heaps. Podczas II wojny światowej budowla uległa zniszczeniu w wyniku bombardowań. Po latach funkcjonowania stacji w formie prowizorycznej nowy budynek oddano do użytku w 1962.

Colliers Wood - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Merton. Została otwarta w 1926. Projektantem stacji był Charles Holden. Zatrzymują się na niej pociągi Northern Line. Obecnie korzysta z niej ok. 5,2 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej.

East Finchley - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1867 jako część sieci kolejowej. W 1939 przejęło ją metro. W 1944 na peronie stacji urodził się znany amerykański polityk i showman Jerry Springer, którego rodzice przebywali wówczas w Londynie jako bardzo biedni, żydowscy uchodźcy. Obecnie korzysta z niej ok. 5,7 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej.

Edgware – naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie Northern Line i stanowi jeden z północnych krańców tej linii. Została otwarta w roku 1924. Obecnie korzysta z niej ok. 3,4 mln pasażerów rocznie. Należy do piątej strefy biletowej.

Elephant & Castle – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Southwark.

Embankment – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster i obsługująca cztery linie: Bakerloo Line, Northern Line, Circle Line oraz District Line. Jest jedną z dwóch stacji służących pasażerom chcącym dostać się z metra na dworzec Charing Cross lub odwrotnie. Stacja liczy sześć peronów. Rocznie korzysta z niej ok. 20 milionów pasażerów. Kilkakrotnie zmieniano jej nazwę, obecna funkcjonuje od 1976. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Euston – podziemna stacja metra w Londynie znajdująca się bezpośrednio pod dworcem kolejowym Euston Station w dzielnicy Camden i obsługująca oba śródmiejskie odgałęzienia Northern Line, a także Victoria Line. Rocznie korzysta z niej ok. 25,8 mln pasażerów. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Finchley Central - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Ponadto w ruchu wahadłowym kursują z niej pociągi na stację Mill Hill East. Stacja powstała w 1872 jako część sieci kolejowej. W 1940 przejęło ją metro. Obecnie korzysta z niej ok. 4,94 mln pasażerów rocznie. Należy do czwartej strefy biletowej.

Golders Green – naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1907 i aż do 1923 stanowiła kraniec linii. W 1950 była ostatnią stacją Northern Line, na której sygnalizacja elektryczna zastąpiła tradycyjne semafory. Obecnie korzysta z niej ok. 7,6 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej.

Goodge Street – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Camden, na trasie Northern Line.

Hampstead - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Camden. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1907. Spośród wszystkich stacji metra, jest położona najniżej pod ziemią. Jej perony znajdują się na głębokości 58,5 metra. Pasażerowie docierają do nich za pomocą wind. Istnieją również schody, liczące 300 stopni, ale są przewidziane jedynie na sytuacje awaryjne. Obecnie korzysta z niej ok. 4,3 mln pasażerów rocznie. Leży na granicy drugiej i trzeciej strefy biletowej.

Hendon Central - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie Northern Line. Została otwarta w roku 1923. Projektantem budynku stacji był Stanley Heaps. Obecnie korzysta z niej ok. 5,4 mln pasażerów rocznie. Stanowi granicę między trzecią i czwartą strefą biletową.

High Barnet – naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Stanowi jeden z północnych krańców Northern Line. Stacja powstała w 1872 jako część sieci kolejowej. W 1940 przejęło ją metro . W 2008 skorzystało z niej ok. 2,7 mln pasażerów. Należy do piątej strefy biletowej.

Highgate – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Haringey. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1867 jako część sieci kolejowej. Perony znajdowały się wówczas na powierzchni ziemi. W 1941 oddano do użytku część podziemną, eksploatowaną przez metro. W 1954 stacja została opuszczona przez kolej, zaś metro stało się jej jedynym użytkownikiem. Obecnie korzysta z niej ok. 4,5 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej.

Kennington - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Southwark. Leży na trasie Northern Line i jest pierwszą stacją południowego odcinka tej linii. Została oddana do użytku w 1890 roku. W latach 1923-1925 była tymczasowo zamknięta na czas przebudowy. Obecnie korzysta z niej rocznie ok. 4,15 mln pasażerów. Należy do drugiej strefy biletowej.

Kentish Town – stacja kolejowa w Londynie, położona w dzielnicy Camden. Została otwarta w 1868. Aktualnie leży na linii Thameslink, wiodącej z Bedford do Brighton. Operatorem pociągów kursujących na tej trasie jest firma First Capital Connect. W 1907 oddano do użytku dobudowane pod stacją podziemne perony metra, przy których dziś zatrzymują się pociągi Northern Line. Obecnie z kolejowej części stacji korzysta ok. 0,885 mln pasażerów rocznie, a z peronów metra ok. 7,1 mln. W systemie londyńskiej komunikacji miejskiej, stacja należy do drugiej strefy biletowej. Obiema częściami stacji administruje metro londyńskie.

King’s Cross St. Pancras – jedna z największych stacji metra w Londynie, położona w dzielnicy Camden i służąca jako punkt przesiadkowy między sześcioma liniami: Circle Line, Metropolitan Line, Hammersmith & City Line, Northern Line, Piccadilly line i Victoria Line. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch wielkich stacji kolejowych: King’s Cross Station oraz St Pancras Station. Posiada osiem peronów.

Knightsbridge – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Kensington and Chelsea. Działa od 1906 roku i leży na trasie Piccadilly line. Co roku korzysta z niej ok. 21,6 milionów pasażerów. Stacja należy do pierwszej strefy biletowej.

Leicester Square – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Została otwarta w roku 1906 , a obecnie stanowi punkt przesiadkowy między Piccadilly line a Northern Line. Posiada cztery perony. Co roku korzysta z niej ok. 38,7 mln pasażerów. Znajduje się w pierwszej strefie biletowej.

London Bridge – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy Southwark, obok dworca kolejowego London Bridge Station. Została otwarta w 1900 r. jako część Northern Line. W latach 90. XX w. poddano ją rozbudowie w ramach prac nad przedłużeniem Jubilee Line, której pociągi po raz pierwszy zatrzymały się na niej 17 października 1999. W czasie prac budowlanych odkryto zakopane w ziemi fragmenty starożytnej rzymskiej ceramiki. Część znalezisk można oglądać w budynku stacji.

Mill Hill East - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. W latach 1867-1939 była stacją kolejową. W 1941 została ponownie otwarta, już jako część metra. Obecnie wchodzi w skład Northern Line, jednak od maja 2007 dojeżdżają do niej wyłącznie pociągi wahadłowe, łączące ją ze stacją Finchley Central, gdzie pasażerowie mogą przesiąść się do innych pociągów. Rocznie korzysta z niej ok. 960 tysięcy pasażerów. Leży w czwartej strefie biletowej.

Moorgate – stacja kolejowa w Londynie, w dzielnicy City of London, otwarta w 1865. Jest zarządzana przez metro londyńskie, którego pociągi zatrzymują się tu na czterech liniach: Northern Line, Circle Line, Hammersmith & City Line oraz Metropolitan Line. Ponadto ze stacji korzysta przewoźnik kolejowy First Capital Connect, którego pociągi kursują stąd do Hertford, Welwyn Garden City oraz Letchworth, a w godzinach szczytu także do Luton i Bedford. W systemie londyńskiej komunikacji miejskiej, należy do pierwszej strefy biletowej.

Morden - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Merton. Została otwarta w 1926. Projektantem stacji był Charles Holden. Obecnie stanowi południowy kraniec Northern Line i zarazem najbardziej wysuniętą na południe spośród wszystkich stacji metra. Dalej tory prowadzą do noszącej taką samą nazwę stacji techniczno-postojowej, będącej głównym miejscem bieżących napraw składów obsługujących Northern Line. Ze stacji korzysta aktualnie ok. 6,28 mln pasażerów rocznie. Należy do czwartej strefy biletowej.

Mornington Crescent - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Camden, obsługująca pociągi Northern Line. Działa od 1907. W latach 1992-1998 była nieczynna z powodu przedłużającego się remontu, rozważano też jej likwidację. Obsługuje ok. 4 milionów pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Old Street – podziemna stacja kolejowa położona w dzielnicy Islington w Londynie. Powstała w 1901 jako stacja metra, w 1904 włączono ją również do sieci kolejowej. Obecnie leży na trasie linii metra Northern Line oraz linii kolejowej Northern City Line, aktualnie obsługiwanej przez przewoźnika First Capital Connect. Rocznie korzysta z niej ok. 20 mln pasażerów, w tym ok. 19,2 mln z części obsługiwanej przez metro i ok. 828 tysięcy z części kolejowej. W systemie londyńskiej komunikacji miejskiej, należy do pierwszej strefy biletowej.

Oval - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Lambeth. Leży na trasie Northern Line. Została oddana do użytku w 1890 roku. Swoją nazwę bierze od słynnego stadionu do krykieta, dla którego jest najbliższą stacją. Obecnie korzysta z niej rocznie ok. 6 mln pasażerów. Należy do drugiej strefy biletowej.

South Wimbledon - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Merton. Została otwarta w 1926. Projektantem stacji był Charles Holden. Zatrzymują się na niej pociągi Northern Line. Obecnie korzysta z niej ok. 3,7 mln pasażerów rocznie. Leży na granicy trzeciej i czwartej strefy biletowej.

Stockwell – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy Lambeth. Została otwarta w 1890. Obecnie zatrzymują się na niej pociągi dwóch linii: Northern Line i Victoria Line. Była jedną z ośmiu stacji metra, pod których peronami w czasie II wojny światowej wydrążono dodatkowo schrony głębinowe, mające służyć mieszkańcom podczas niemieckich nalotów. Aktualnie korzysta z niej ok. 8 mln pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Tooting Bec - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Wandsworth. Została otwarta w 1926. Projektantem stacji był Charles Holden. Obecnie ze stacji korzysta ok. 7,1 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej. Zatrzymują się na niej pociągi Northern Line.

Tooting Broadway - stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Wandsworth. Została otwarta w 1926. Projektantem stacji był Charles Holden. Znajduje się na trasie Northern Line. Obecnie korzysta z niej ok. 13,9 mln pasażerów rocznie. Należy do trzeciej strefy biletowej.

Tottenham Court Road Station – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster, przy Tottenham Court Road.

Totteridge and Whetstone - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1872 jako część sieci kolejowej. W 1940 przejęło ją metro. Obecnie korzysta z niej ok. 1,65 mln pasażerów rocznie. Należy do czwartej strefy biletowej.

Tufnell Park – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Islington. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1907. Obecnie ze stacji korzysta ok. 3,24 mln pasażerów rocznie. Należy do drugiej strefy biletowej.

Warren Street – podziemna stacja metra w Londynie, położona w dzielnicy Camden. Obsługuje Northern Line oraz Victoria Line. Przez pierwszy rok działalności nazywała się Euston Road - obecną nazwę zyskała w 1908. Rocznie korzysta z niej ok. 14,2 mln pasażerów. Należy do pierwszej strefy biletowej.

Waterloo – podziemna stacja metra w Londynie, położona w bezpośrednim sąsiedztwie dworca kolejowego Waterloo Station. Stanowi jeden z krańców Waterloo & City line. Ponadto obsługuje trzy inne linie: Bakerloo Line, Northern Line oraz Jubilee Line. Ta ostatnia zatrzymuje się w nowej części stacji, oddanej do użytku w 1999 i położonej 140 metrów od starszych peronów. Odległość tę pasażerowie pokonują na ruchomych chodnikach. Ze stacji korzysta ok. 74,85 mln pasażerów rocznie, co daje jej trzecie miejsce w całej sieci metra. Leży w pierwszej strefie biletowej.

West Finchley - naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1872 jako część sieci kolejowej. W 1940 przejęło ją metro. Obecnie korzysta z niej ok. 1,16 mln pasażerów rocznie. Należy do czwartej strefy biletowej.

Woodside Park – naziemna stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Barnet. Leży na trasie jednego z północnych odgałęzień Northern Line. Stacja powstała w 1872 jako część sieci kolejowej. W 1940 przejęło ją metro. Obecnie korzysta z niej ok. 2,20 mln pasażerów rocznie. Należy do czwartej strefy biletowej.