
S200 – lokomotywa spalinowa produkcji czechosłowackiej, wytwarzana od roku 1963 w zakładach ČKD w Pradze. Eksploatowana w Polsce na liniach przemysłowych i przez przewoźników prywatnych, eksportowana głównie do ZSRR, a także Iraku, Albanii, Syrii i Indii.

T448p – lokomotywa spalinowa produkcji czechosłowackiej, wytwarzana w latach 1973–1989 w zakładach ČKD w Pradze. Eksploatowana w Czechosłowacji oraz Polsce na liniach przemysłowych i przez przewoźników prywatnych.

Deutz OMZ 122 R – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w zakładach Klöckner-Humboldt-Deutz AG w Kolonii w latach 1932–1942. Pierwsza seria produkcyjna spalinowozów z numerami seryjnymi 10000-27999 była produkowana w latach 1932–1940, zaś druga obejmująca lokomotywy z numerami seryjnymi 33000-42999 w latach 1940–1942. Wyprodukowano łącznie 176 egzemplarzy. Lokomotywa przeznaczona była do wykonywania lekkich prac manewrowych na przyzakładowych bocznicach kolejowych.

Electroputere 060DA i 062DA – ciężka lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1959–1987 w zakładach Electroputere w miejscowości Craiova w Rumunii. Jest eksploatowana na kolejach państwowych m.in. Rumunii, Bułgarii, Chin, Polski, a także przez przewoźników prywatnych w Niemczech, Polsce i Włoszech.

JT42CWRM/Class 66 – seria normalnotorowych lokomotyw spalinowych o charakterze uniwersalnym. Seria 66 bazowała na sprawdzonej już w Wielkiej Brytanii serii Class 59.

Fablok 1D – lokomotywa spalinowa przeznaczona do pracy manewrowej i prowadzenia lekkich pociągów.
Fablok 2D i rozwinięcie konstrukcji Zastal 409Da – polska spalinowa lokomotywa manewrowa małej mocy produkowana w latach 1959–1969 w zakładach Fablok w Chrzanowie i Zastal w Zielonej Górze. W 1968 roku w zakładach Zastal zmieniono konstrukcję lokomotywy, stosując inny typ silnika wysokoprężnego. Była produkowana w latach 1972–1995.

Fablok 6D – normalnotorowa manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1963–1992 oraz oferowana do 2013. W sumie wyprodukowano i dostarczono 1822 egzemplarze tego typu, w tym 1157 dla PKP.

SM25 - lokomotywa spalinowa produkcji polskiej, wytwarzana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1961-1963.

SM15 - manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1963-1966 przez zakłady Fablok w Chrzanowie na podstawie dokumentacji radzieckiej lokomotywy ТГМ3. Odbiorcami lokomotyw były PKP oraz zakłady przemysłowe.
SP42 – normalnotorowa pasażerska lokomotywa spalinowa produkcji polskiej. Spalinowóz serii SP42 był produkowany w Zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1967-1978 jako modyfikacja lokomotywy serii SM42 z zabudowanym kotłem parowym dla ogrzewania pasażerskich składów wagonowych. W sumie wyprodukowano i dostarczono dla PKP 268 egzemplarzy tej serii. Ostatni czynny przedstawiciel serii należy do Skansenu w Chabówce. Pierwszy egzemplarz (SP42-001) posiada Klub Sympatyków kolei we Wrocławiu. W przyszłości ma ona jeszcze szansę na działanie. Wszystkie lokomotywy serii SP42, których nie przemianowano na serię SU42 zostały zezłomowane w latach 2010-2012 na terenie lokomotywowni Szczecin Port Centralny.

Fablok 401D i 401Da – polska manewrowa lokomotywa spalinowa wyprodukowana w latach 1966–1979 w liczbie 501 sztuk przez zakłady Fablok z Chrzanowa.

Fablok 411D – lokomotywa manewrowa produkowana w latach 1976–1985 w zakładach Fablok w Chrzanowie w liczbie 188 sztuk.

Ls40 – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie od 1952.

Ls60 - lokomotywa manewrowa będąca rozwinięciem lokomotywy Ls40. Z Ls40 zostało zaczerpnięte podwozie oraz silnik, natomiast kabina maszynisty z lokomotywy SM03. Lokomotywy te były przeznaczone głównie do obsługi bocznic lub przetaczania składów, gdyż niska prędkość maksymalna uniemożliwiała prowadzenie pociągów. Do dziś jest eksploatowanych jeszcze kilka egzemplarzy.
Lyd2 – wąskotorowa lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1973-1983 przez rumuńskie zakłady 23 August w Bukareszcie, głównie na eksport - do Egiptu, Polski i Albanii. Dostawy dla kolei w Rumunii to 4 sztuki, wyprodukowane w latach 1982-1983. Budowana w wersjach na tor szerokości 600 mm, 750 mm, 785 mm, 1000 mm.

Lxd2 – wąskotorowa lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1964–1987 przez rumuńskie zakłady FAUR w Bukareszcie, eksploatowana w Polsce na kolejach wąskotorowych.

FAUR LDE1300 – lokomotywa spalinowa przeznaczona do prowadzenia lekkich składów pasażerskich wyprodukowana w rumuńskich zakładach FAUR w Bukareszcie w latach 1985–1991 w liczbie 152 sztuk specjalnie dla Polskich Kolei Państwowych.
SM41 - manewrowa lokomotywa spalinowa produkcji węgierskiej. Spalinowozy tej serii były używane na PKP i na bocznicach przemysłowych od roku 1961. Lokomotywy tego typu różniły się od poprzedniego modelu, SM40, głównie uproszczonym sterowaniem elektropneumatycznym oraz dodanymi z boku pojazdu barierkami. Kolejne egzemplarze SM41 nieznacznie różniły się od siebie drobnymi ulepszeniami. Wewnętrzne opracowania PKP wykazywały, że na początku eksploatacji lokomotywy te wykazywały szereg usterek. Obie lokomotywy miały instalację elektryczną 24V zasilaną z akumulatorów zasadowych umieszczonych po obu stronach lokomotywy. Z charakterystyki lokomotywy jednoznacznie wynika jej uniwersalny charakter, jedynie brak własnego kotła ogrzewczego utrudniał zastosowanie jej zimą do prowadzenia pociągów pasażerskich.

SU45 – polska uniwersalna lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1970–1976 w Zakładach Metalowych im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu dla Polskich Kolei Państwowych jako seria SP45, później przebudowana. Była używana do prowadzenia pociągów pasażerskich na liniach niezelektryfikowanych.

HCP 302D – lokomotywa spalinowa wyprodukowana dla PKP w 2 egzemplarzach w latach 1975–1977 przez zakłady HCP z Poznania.
HCP 303D – polska lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1974–1977 i 1985 przez zakłady HCP w Poznaniu dla PKP. Łącznie wyprodukowano 54 sztuki tego typu.

Lyd1 – wąskotorowa lokomotywa spalinowa produkowana od roku 1960 w zakładach Fablok w Chrzanowie i Zastal w Zielonej Górze.

TE33A – kazachska lokomotywa spalinowa produkowana od 2009 dla Kolei Kazachskich przez zakłady Łokomotiw kurastyru zauyty.
ŁTZ M62 – radziecka lokomotywa spalinowa produkowana przez Ługanskij Tiepłowozostroitielnyj Zawod(ukr.) dla wielu krajów-członków Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej oraz Korei Północnej. Żargonowo nazywana Gagarinem lub Iwanem.
ŁTZ TE109 – lokomotywa spalinowa produkowana w Fabryce Lokomotyw im. „Rewolucji Październikowej” w Woroszyłowgradzie.
SM40 – manewrowa lokomotywa spalinowa produkcji węgierskiej, sprowadzona do Polski w 1958 roku w liczbie 10 sztuk, do roku 1960 oznaczana jako Lwe58.

Newag 6Dg – spalinowa lokomotywa manewrowa, modernizowana przez zakłady Newag na bazie lokomotywy serii SM42 produkcji Fablok. Lokomotywa posiada nowy silnik wysokoprężny typu C27, który pozwala na ograniczenie emisji spalin zgodnie z normami, wymaganymi od 2009 roku. Wyposażona jest także w mikroprocesorowy system sterowania i układ zdalnego sterowania. W stosunku do serii SM42 zmieniony został wygląd lokomotywy.

Newag 311D – ciężka towarowa lokomotywa spalinowa produkowana w zakładach Newag w Nowym Sączu. Spalinowóz jest współczesną modernizacją lokomotyw serii ST44

Pesa 301Dd – normalnotorowa lokomotywa towarowa zmodernizowana przez zakłady Pesa w Bydgoszczy dla spółki PKP Cargo. Powstała w wyniku modernizacji serii SU45, która polegała na wymianie silnika 2112SSF na MTU o tej samej mocy i zmianie stosunku przekładni, przez co jest możliwe ciągnięcie przez lokomotywę ciężkich składów towarowych. Modernizacji uległa także kabina maszynisty, gdzie zastosowano klimatyzację, pulpit maszynisty oraz system kontroli jazdy Lokel-Intelo, który komunikuje się z maszynistą przy pomocy dotykowego wyświetlacza.

Pesa 303Da – normalnotorowy spalinowóz towarowy zmodernizowany przez zakłady Pesa w Bydgoszczy dla spółki PKP Cargo. Powstała w wyniku modernizacji serii SU46, która polegała na wymianie silnika W2112SSF na MTU. Modyfikacji uległa także kabina maszynisty, gdzie zastosowano klimatyzację, pulpit maszynisty oraz system kontroli jazdy Lokel-Intelo, który komunikuje się z maszynistą przy pomocy dotykowego wyświetlacza.

Pesa Gama – rodzina lokomotyw spalinowych i elektrycznych budowanych od 2012 przez zakłady Pesa Bydgoszcz. Powstało łącznie 20 lokomotyw w 3 wersjach: spalinowej, elektrycznej oraz elektrycznej z dodatkowym silnikiem spalinowym. Lokomotywy eksploatowane są m.in. przez PKP Intercity, Koleje Mazowieckie, Ecco Rail i Pol-Miedź Trans.
Seria 797 ČD – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana od 1996 przez zakłady CZ Loko.
SM01 – niewielka manewrowa lokomotywa spalinowa eksploatowana przez PKP i produkowana w latach 1930–1956 w zakładach na terenie Niemiec. Obecnie jedyne zachowane egzemplarze przedwojennych normalnotorowych lokomotyw spalinowych można obejrzeć w skansenach - lokomotywowni Skierniewice - przebudowany Köf II i Pyskowice - Kö-0130. Różne firmy wyprodukowały w latach 1930–1956 lokomotywy serii Kö i Köf II dzięki czemu była to najpopularniejsza lekka lokomotywa manewrowa w Deutsche Bundesbahn i Deutsche Reichsbahn oraz niemieckich kolei przemysłowych.
Voith Gravita – lokomotywa spalinowa produkcji niemieckiej, produkowana od 2008 roku w zakładach Voith w Heidenheim an der Brenz.

WLp50 – polska wąskotorowa lokomotywa spalinowa na tor szerokości 600-900 mm, przeznaczona głównie dla górnictwa i przemysłu.

Zastal 410D – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w Zaodrzańskich Zakładach Przemysłu Metalowego im. M. Nowotki w Zielonej Górze. Przeznaczona do wykonywania prac manewrowych na przyzakładowych bocznicach kolejowych. Łącznie w latach 1973–1975 wyprodukowano 51 egzemplarzy.
SP30 – pasażerska wersja lokomotywy manewrowej SM30, przeznaczona do prowadzenia lekkich pociągów osobowych.
SU42 – normalnotorowa lokomotywa spalinowa produkcji polskiej produkowana przez Zakłady Fablok w Chrzanowie w latach 1975–1977 jako modyfikacja lokomotywy serii SM42, jak również zmodernizowana przez ZNTK Nowy Sącz w latach 1999–2000 jako modyfikacja lokomotywy serii SP42.

LM-400.00 – spalinowa lokomotywa manewrowa wyprodukowana przez Zakład Pojazdów Szynowych ze Stargardu dla Metra Warszawskiego do prowadzenia jazd manewrowych wagonów Siemens Inspiro.