WElektronika użytkowa – ogólna nazwa urządzeń elektronicznych takich jak telewizor, odtwarzacz DVD, magnetowid, sprzęt stereofoniczny, telefon komórkowy, zasilacz, ładowarka itp. Można więc mówić o „sprzęcie elektronicznym domowego użytku”.
WAdapter, potocznie przejściówka; element adaptujący tj. przystosowujący – element umożliwiający zastosowanie urządzenia do innych celów niż zostało to pierwotnie przewidziane.
WAux – wyprowadzenie wejściowe stosowane w sprzęcie hi-fi. Przeznaczone jest dla urządzeń, dla których nie przewidziano specjalnego złącza. Jest to skrót od angielskiego słowa auxiliary, co oznacza dodatkowy, pomocniczy.
WCar-audio – branża zajmująca się nagłaśnianiem pojazdów samochodowych, a także coraz częściej wyposażanie w urządzenia wizyjne, GPS, konsole gier, wykonująca zabudowy urządzeń i ich podświetlanie, wygłuszaniem pojazdów itp. Masa samochodu po tuningu audio może zwiększyć się nawet o 250 kg.
WCD-i (Compact Disc Interactive) – interaktywny, multimedialny odtwarzacz CD, produkowany przez Royal Phillips Electronics N.V.
WDiscman – niewielki, przenośny odtwarzacz CD, wyposażony w słuchawki. Nazwa discman jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Sony, niemniej popularnie używa się jej, podobnie jak w przypadku walkmana, jako nazwy dla ogółu tego typu urządzeń.
WDyktafon – przenośny magnetofon lub urządzenie cyfrowe z wbudowanym mikrofonem, umożliwiające nagrywanie dźwięku. Nośnikiem dźwięku może być kaseta magnetofonowa o różnym czasie nagrania i wielkości lub układ elektroniczny zapisujący w formie cyfrowej skompresowany dźwięk.
WFonautograf – najstarsze znane urządzenie do zapisu dźwięku, stworzone przez Francuza Édouarda-Léon Scott de Martinville i opatentowane 25 marca 1857 roku. Zapisywał on wizualnie dźwięk, ale nie mógł go odtwarzać. Nagrane przez fonautograf dźwięki zostały odtworzone w 2008 roku technikami komputerowymi.
WFonograf – jedno z pierwszych urządzeń służących do zapisu i odtwarzania dźwięku, poprzednik gramofonu.
WGłośnik radiowęzłowy – głośnik z regulatorem natężenia dźwięku, zamknięty w obudowie, wyposażony w przewód połączeniowy ze specjalną wtyczką. Służył do słuchania audycji radiowych rozpowszechnianych za pomocą radiofonii przewodowej. Przez użytkowników często nazywany kołchoźnikiem.
WGłowica elektromagnetyczna – element konstrukcyjny urządzeń dokonujących odczytu lub zapisu na nośniku ferromagnetycznym, np. drucie stalowym lub taśmie magnetycznej z tworzywa sztucznego pokrytej materiałem ferromagnetycznym.
WGramofon – urządzenie do odtwarzania dźwięku zapisanego na płytach gramofonowych.
WGramowid (gr.-łac.), dyskowid – urządzenie do odtwarzania ruchomego barwnego obrazu i towarzyszącego mu dźwięku z płyt gramowidowych. Analogowo zapisany obraz jest odczytywany ze specjalnych dysków przypominających CD, jednak znacznie większych. Gramowidy były mało popularne w Polsce. Zostały zastąpione technologią DVD.
WKamera cyfrowa – urządzenie rejestrujące obraz i dźwięk oraz zapisujące sygnał audiowizualny w postaci cyfrowej, najczęściej na taśmie Digital Video w kasetach DV albo MiniDV, na płycie DVD, karcie pamięci czy dysku twardym.
WKamera telewizyjna – urządzenie służące do zapisu wideo informacji o jakości emisyjnej zarówno w realizacjach reporterskich jak i studyjnych. Klasyczne studyjne kamery telewizyjne przesyłają materiał w postaci zakodowanego sygnału elektrycznego do rejestratorów, gdzie jest on dopiero zapisywany. Kamery reporterskie, wyposażone we własne, wbudowane rejestratory, to kamkordery.
WKamera wideo – urządzenie elektroniczne, służące do nagrywania (rejestrowania) obrazu na taśmie wideo poprzez zamianę sygnałów optycznych na sygnały elektryczne.
WKamkorder – urządzenie wideo zawierające zintegrowaną kamerę i magnetowid.
WKarta telewizyjna – urządzenie wejścia/wyjścia komputera. Umożliwia rejestrację, przetwarzanie i odtwarzanie obrazu telewizyjnego. Często posiada komplet wejść i wyjść analogowych, umożliwiających podłączenie do komputera magnetowidu, gry wideo czy telewizora. Zdarzają się również karty umożliwiające odbiór radia FM. Takie urządzenia są podłączane zwykle przez port PCI, USB lub nawet bezpośrednio do monitora.
WKiddieCorder – zabawkowa kamera produkowana w 1987, używająca kaset magnetofonowych jako nośnika danych.
WKino domowe – zestaw urządzeń audio i wideo przeznaczony do oglądania filmów, który pozwala symulować w warunkach domowych wrażenie dźwiękowe, jakiego doświadcza widz na sali kinowej lub koncertowej. Zazwyczaj w skład zestawu wchodzą: źródło sygnału w postaci odtwarzacza Blu-ray lub DVD, elementy audio do odtwarzania dźwięku przestrzennego czyli wzmacniacz i zestaw głośnikowy w systemie 5.1, oraz urządzenie do odtwarzania obrazu, np. telewizor lub projektor z ekranem projekcyjnym.
WKlaudia RMS-801 – czterozakresowy, stereofoniczny radiomagnetofon produkowany od 1980 r. przez Zakłady Radiowe ELTRA w Bydgoszczy. Jeden z pierwszych polskich przenośnych radiomagnetofonów stereo, zaprezentowany właściwie w tym samym czasie co „Daria” z Unitry-Lubartowa.
WMaska kineskopu – perforowana metalowa przesłona, która służy do nakierowywania wiązek elektronów wysyłanych przez działo elektronowe na właściwe punkty luminoforu.
WBlu-ray, Blu-ray disc (BD) – format zapisu optycznego, opracowany przez Blu-ray Disc Association (BDA). Następca formatu DVD, od którego odróżnia się większą pojemnością płyt, co jest możliwe dzięki zastosowaniu niebieskiego lasera. Konkurencyjny dla HD DVD.
WOdtwarzacz CD – elektroniczne urządzenie cyfrowe służące do odtwarzania płyt CD z nagranym dźwiękiem w formacie Audio za pomocą wiązki lasera, w Polsce początkowo znane pod nazwą gramofon laserowy cyfrowy, gramofon cyfrowy lub dyskofon albo też odtwarzacz płyt kompaktowych.
WDVD – rozpowszechniony w roku 1995 standard zapisu danych na optycznym nośniku danych, podobnym do CD-ROM, lecz o większej pojemności uzyskanej dzięki zwiększeniu gęstości zapisu.
WOdtwarzacz MP3 – przenośne urządzenie służące do katalogowania i odsłuchiwania plików dźwiękowych. Nazwa odtwarzacz MP3 pochodzi od pierwotnego przeznaczenia urządzenia – początkowo obsługiwane były tylko pliki dźwiękowe w formacie MP3. Obecnie większość modeli odtwarza także formaty WMA, a niektóre również rzadsze formaty, takie jak Ogg Vorbis, FLAC czy APE.
WOdtwarzacze MP4 - odtwarzacze mp3 z pamięcią flash oraz wyświetlaczem LCD, umożliwiające odtwarzanie muzyki, filmów, przeglądanie zdjęć i czytanie ebooków w formacie txt.
WPVR, zwany także DVR – elektroniczne urządzenie powszechnego użytku służące do nagrywania programów telewizyjnych na dysk twardy w formacie cyfrowym. PVR został po raz pierwszy zaprezentowany przez firmę TiVo w 1999 roku. Od tego czasu dodano do PVR wiele nowych funkcji, jak na przykład możliwość nagrywania programów na płytach DVD.
WPiP – funkcja spotykana w telewizorach i monitorach polegająca na tym, że podczas oglądania programu pochodzącego z jednego źródła (kanału) można jednocześnie oglądać w małym okienku to, co jest emitowane w innym kanale.
WPilot zdalnego sterowania – urządzenie służące do sterowania na odległość sprzętem elektronicznym lub maszyną.
WSet-top box, przystawka STB, dekoder STB, tuner STB – elektroniczne urządzenie podłączane do telewizora w celu pozyskania nowych funkcji. Jego zadaniem jest zamiana zewnętrznego źródła sygnału w możliwy do wyświetlenia na telewizorze obraz. Najczęściej spotykanymi urządzeniami STB są dekodery cyfrowej telewizji satelitarnej, kablowej i naziemnej oraz IPTV. Pozwalają one zazwyczaj na odtwarzanie video i dźwięku, a czasami także przeglądanie stron internetowych, granie w gry komputerowe, odtwarzanie filmów DVD itp. Set-top box wykorzystuje w tym celu najczęściej antenę satelitarną, ale może wykorzystywać również łącze ethernetowe, łącze telewizji kablowej, linię telefoniczną albo nawet zwykłą antenę UHF/VHF.
WRadiola – zestaw elektroakustyczny, zawierający we wspólnej obudowie (szafce) radioodbiornik, wzmacniacz, gramofon i/lub magnetofon.
WRadiomagnetofon – przenośny sprzęt muzyczny, zasilany z baterii lub sieci elektroenergetycznej. Zawiera prosty magnetofon kasetowy, tuner radiowy, wzmacniacz i głośniki. Zwykle posiada też wbudowany mikrofon do rejestrowania dźwięku oraz gniazdo do podłączania urządzeń zewnętrznych. W drugiej połowie lat 80. i na początku 90. XX wieku bardzo popularne stały się radiomagnetofony dwukasetowe. Umożliwiały one kopiowanie tego bardzo wtenczas popularnego nośnika, jakim była kaseta magnetofonowa. W zależności od stopnia zaawansowania konstrukcji, wykonywały to zadanie z różną jakością; umożliwiały też tworzenie kopii z prędkością standardową lub podwojoną. Bardziej zaawansowane radiomagnetofony wyposażane były ponadto w dodatkowe układy poprawiające odsłuch – układy podbicia niskich tonów. Zdarzały się także rozwiązania podnoszące walory użytkowe – ciekawostką był układ „Radio sen” stosowany w radiomagnetofonach ZRK; odbiornik radiowy pracował do momentu zakończenia się kasety – był to swoisty wyłącznik czasowy. Klasyczne radiomagnetofony były popularne w latach 70., 80. i 90. XX wieku, do czasu upowszechnienia się odtwarzaczy płyt CD. Rola magnetofonu stopniowo malała, aż do całkowitej rezygnacji z jego stosowania. W rezultacie rozpowszechniania się muzyki cyfrowej zaczęto wyposażać sprzęt w złącza USB i możliwość odtwarzania plików MP3.
WSet-top box, przystawka STB, dekoder STB, tuner STB – elektroniczne urządzenie podłączane do telewizora w celu pozyskania nowych funkcji. Jego zadaniem jest zamiana zewnętrznego źródła sygnału w możliwy do wyświetlenia na telewizorze obraz. Najczęściej spotykanymi urządzeniami STB są dekodery cyfrowej telewizji satelitarnej, kablowej i naziemnej oraz IPTV. Pozwalają one zazwyczaj na odtwarzanie video i dźwięku, a czasami także przeglądanie stron internetowych, granie w gry komputerowe, odtwarzanie filmów DVD itp. Set-top box wykorzystuje w tym celu najczęściej antenę satelitarną, ale może wykorzystywać również łącze ethernetowe, łącze telewizji kablowej, linię telefoniczną albo nawet zwykłą antenę UHF/VHF.
WOdtwarzacz CD Sony CDP-101 był pierwszym urządzeniem tego typu na rynku konsumenckim. Urządzenie to uważa się za protoplastę linii odtwarzaczy CD ESprit.
WTalkboy – niewielkich rozmiarów, przenośny dyktafon kasetowy produkowany przez firmę Tiger Electronics na początku lat 90. Urządzenie było skierowane głównie dla dzieci i młodzieży.
WTefifon – analogowy nośnik danych używany do odtwarzania dźwięku opracowany w latach 20. XX wieku przez Karla Daniela działający na zasadzie podobnej do gramofonu, mechaniczne odtwarzając dźwięk dzięki ruchowi igły po ścieżce wyrytej w ciągłej taśmie plastikowej. Format wyszedł z użycia w latach 60. XX wieku.
WWalkman – przenośny, zminiaturyzowany odtwarzacz kaset magnetofonowych, odporny na wstrząsy. Większość modeli nie posiadała głośników, lecz istnieją również wyjątki z małym głośnikiem umożliwiającym słuchanie bez użycia słuchawek. Nazwa Walkman jest znakiem towarowym firmy Sony, lecz popularnie walkmanami nazywa się także odtwarzacze innych firm.
WWieża audio – zwyczajowa nazwa zestawu odrębnych urządzeń elektroakustycznych, ułożonych jeden na drugim i tworzących po wzajemnym podłączeniu wieżę.