WTu-2 (ros.Ту-2) – czteromiejscowy średni bombowiec szturmowy produkcji ZSRR z okresu II wojny światowej, skonstruowany przez więźniów NKWD w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym 29 jako samolot o oznaczeniu „103” w zespole pod kierownictwem Andrieja Tupolewa.
WTu-4 – radziecki bombowiec strategiczny, opracowany w biurze konstrukcyjnym Andrieja Tupolewa, kopia amerykańskiego bombowca Boeing B-29 Superfortress. Służył w Radzieckich Siłach Powietrznych od późnych lat czterdziestych do lat sześćdziesiątych.
WTu-12 – radziecki samolot bombowy średniego zasięgu o napędzie odrzutowym opracowany w biurze Tupolewa. Wyprodukowano około 50 samolotów tego typu.
WTu-16 – radziecki odrzutowy samolot bombowy, skonstruowany w latach 50. w biurze konstrukcyjnym Tupolewa, w kodzie NATO oznaczany jako Badger. Używany w wielu wariantach, w tym jako bombowiec strategiczny, bombowiec morski, samolot rozpoznawczy i walki radioelektronicznej. Tu-16 służyły około 50 lat na uzbrojeniu ZSRR i kilku innych państw, zbudowano ich 1507. Produkowano je też na licencji w Chinach jako Xi’an H-6.
WTu-22 – radziecki odrzutowy ponaddźwiękowy bombowiec i samolot rozpoznawczy, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa, w kodzie NATO oznaczany jako Blinder.
WTu-22M – radziecki/rosyjski samolot bombowy średniego lub dalekiego zasięgu przeznaczony do wykonywania uderzeń bombowo-rakietowych na cele naziemne rozmieszczone w strefie operacyjnej przeciwnika. Spotykane jest również oznaczenie Tu-26.
WTu-70 – radziecki samolot pasażerski opracowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa jako wersja bombowca strategicznego Tu-4.
WTu-95 – radziecki strategiczny samolot bombowy dalekiego zasięgu. Napędzany przez silniki turbośmigłowe NK-12 ze śmigłami przeciwbieżnymi. Opracowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa. W służbie od 1956. Obok Tu-160 stanowi podstawowe uzbrojenie rosyjskiego lotnictwa strategicznego. Morska wersja nosi oznaczenie Tu-142.
WTu-98 – radziecki doświadczalny, naddźwiękowy bombowiec, skonstruowany w połowie lat 50. w biurze konstrukcyjnym Tupolewa. Oznaczenie w kodzie NATO "Backfin".
WTu-104 (ros.) Ту-104 – pierwszy samolot pasażerski z napędem turboodrzutowym produkowany w ZSRR. Zaprojektowany został przez biuro konstrukcyjne Tupolewa, a wytwarzany był w latach 1956-1961.
WTu-110 – prototyp pasażerskiego samolotu wykorzystującego napęd przy pomocy czterech silników turboodrzutowych, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa w ZSRR, oblatany w 1957 roku.
WTu-114 został stworzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie dużego samolotu dalekodystansowego do obsługi istotnych linii ZSRR.
WTu-95LAL – zmodyfikowana wersja bombowca Tu-95M posiadająca na pokładzie reaktor jądrowy. Pierwsze testy sprawdzające praktyczność napędu jądrowego w bombowcach dalekiego zasięgu rozpoczęły się w roku 1965.
WTu-124 (ros.) Ту-124 – radziecki dwusilnikowy samolot pasażerski, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa. Zaprojektowany w oparciu o wcześniejszy model samolotu Tu-104. W znacznym stopniu pomniejszona o ok. 1/4 jego wersja.
WTu-126 – radziecki samolot ostrzegania i kontroli obszaru powietrznego zbudowany na bazie pasażerskiej maszyny Tu-114. Oznaczenie kodowe NATO: Moss.
WTu-128 – radziecki odrzutowy ciężki myśliwiec przechwytujący, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa, w kodzie NATO oznaczany jako Fiddler. Znany też pod początkowym oznaczeniem Tu-28, był najcięższym produkowanym na świecie myśliwcem.
WTu-134 – radziecki samolot pasażerski krótkiego i średniego zasięgu skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa, produkowany seryjnie w latach 1966–1984 przez Charkowskie Zakłady Lotnicze.
WTu-142 – radziecki/rosyjski morski samolot dalekiego rozpoznania i zwalczania okrętów podwodnych, powstały na bazie bombowca strategicznego Tu-95. Oba napędzane przez śmigła przeciwbieżne.
WTu-144 – radziecki naddźwiękowy samolot pasażerski skonstruowany przez biuro konstrukcyjne Andrieja Nikołajewicza Tupolewa. Na Zachodzie samolot nazwano Konkordskij z powodu podobieństwa tego samolotu do Concorda. Rosyjska telewizja TV6 sugerowała, że nazwa ta pochodzi od Concorde'a i nazwiska „radzieckiego konstruktora helikopterów”, Igora Sikorskiego. Tu-144 uległ dwóm katastrofom.
WTu-154 oznaczenie NATO Careless – pasażerski samolot średniego zasięgu, produkcji radzieckiej, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa.
WTu-155 – zmodyfikowany Tu-154 używany w charakterze platformy testowej dla alternatywnych rodzajów paliwa lotniczego. Był to pierwszy eksperymentalny samolot na świecie napędzany ciekłym wodorem.
WTu-160 – radziecki i rosyjski odrzutowy ponaddźwiękowy bombowiec strategiczny o zmiennej geometrii skrzydeł, zbudowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa, w kodzie NATO oznaczany jako „Blackjack”, używany od 1987. Nazywany przez rosyjskich pilotów „Biały Łabędź” ze względu na malowanie i unikalną konstrukcję. Jest to najcięższy samolot bojowy świata. Obok Tu-95 stanowi podstawowe uzbrojenie rosyjskiego lotnictwa strategicznego.
WTu-204 – dwusilnikowy samolot pasażerski średniego zasięgu skonstruowany w biurze technicznym Tupolewa, na zamówienie Aerofłotu. Jako odpowiednik amerykańskiego Boeinga 757, miał zastąpić także starzejący się trzysilnikowy Tu-154.
WTu-214R – rosyjski samolot rozpoznawczy zbudowany na bazie pasażerskiego Tu-214, który w przyszłości ma zastąpić używane do dnia dzisiejszego samoloty Ił-20.
WTu-324 – projektowany przez Biuro Konstrukcyjne Tupolewa, rosyjski samolot pasażerski, komunikacji regionalnej.
WTu-334 – rosyjski samolot pasażerski średniego zasięgu, który został opracowany z myślą o zastąpieniu starzejących się maszyn Tu-134 i Jak-42. Konstrukcja opiera się na samolocie Tu-204, w której zmniejszono kadłub oraz skrzydła. Silniki samolotu zamontowano z tyłu kadłuba. W 2009 roku podjęto decyzję o zamknięciu projektu.
WTu-444 – niezrealizowany projekt naddźwiękowego, rosyjskiego samolotu pasażerskiego przeznaczonego dla 6 - 10 pasażerów. Maszynę zaprojektowało biuro konstrukcyjne Andrieja Nikołajewicza Tupolewa.
WANT-1 – radziecki samolot sportowy, w konstrukcji którego zastosowano po raz pierwszy elementy metalowe, pierwszy samolot skonstruowany przez Andrieja Tupolewa.
WANT-14 Prawda – radziecki samolot pasażerski, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym A. Tupolewa
WANT-20 Maksym Gorki – radziecki samolot transportowo-propagandowy z 1934 r., konstrukcji Tupolewa.
WANT-25 – radziecki samolot rekordowy, konstrukcji biura konstrukcyjnego Andrieja Tupolewa, przeznaczony do lotów o dalekim zasięgu.
WANT-37 – radziecki dwusilnikowy samolot rekordowy konstrukcji biura konstrukcyjnego Tupolewa, przeznaczony do lotów dalekiego zasięgu. Przystosowany do roli samolotu bombowego. Wersja rozwojowa jednosilnikowego samolotu ANT-25. Prototyp ANT-37 oblatano 16 czerwca 1935.
WTupolew SB-2 – trzymiejscowy lekki bombowiec produkcji ZSRR z czasów II wojny światowej.
WTB-1 – pierwszy radziecki ciężki samolot bombowy. Jego konstruktorem był Andriej Tupolew. Był to pierwszy na świecie bombowiec – samonośny jednopłat dwusilnikowy o konstrukcji całkowicie metalowej, który wszedł do produkcji seryjnej. Oblatany 25 listopada 1925 roku. Produkowany w latach 1929-1932 (216 szt.). Używany przez radzieckie lotnictwo wojskowe do roku 1936. Samoloty wycofane z wojsk lotniczych rozbrojono i przekazano lotnictwu cywilnemu, gdzie pod oznaczeniem G-1 używano ich do lat 1945-47. W 1936 roku samolotem TB-1 pilot A.W. Lapidewski wywiózł z pola lodowego pierwszą grupę marynarzy uratowanych ze statku Czeluskin.
WTB-3 – radziecki ciężki samolot bombowy z okresu przed II wojną światową. Znany też był pod oznaczeniem cywilnym – ANT-6. Jego konstruktorem był Andriej Tupolew.