34 Autobusy z lat 70.

Autosan H9 – seria autobusów lokalnych, międzymiastowych a także miejskich klasy midi produkowanych w latach 1973-2002 w Sanockiej Fabryce Autobusów (SFA), a następnie w zakładach Autosan S.A. w Sanoku. Nieliczne egzemplarze produkowano jeszcze do 2006 roku. Autobus zdobył dużą popularność na rodzimym rynku, szczególnie wśród przedsiębiorstw PKS oraz w mniejszym stopniu szkół nauki jazdy oraz przewoźników prywatnych. Wpłynęła na to prosta i trwała konstrukcja odporna na złą jakość polskich dróg, łatwość napraw i serwisu oraz niska cena.

Berliet PR 100 – średniopodłogowy autobus miejski skonstruowany i produkowany we Francji w zakładach Berliet. Od roku 1972 także produkowany na podstawie zakupionej licencji przez JZS Jelcz, jako Jelcz-Berliet PR100/Jelcz PR100.

Büssing DE to autobus piętrowy, produkowane przez niemieckie przedsiębiorstwa: Büssing i Waggonen Union.

Büssing GZ18D – niemiecki wysokopodłogowy autobus przegubowy produkowany przez niemiecką firmę Büssing w ilości ośmiu sztuk przy współpracy z austriacką firmą Gräf & Stift w 1977 roku. Wszystkie osiem sztuk tego pojazdu było eksploatowane w austriackim Klagenfurcie w latach 1977–1989. Jeden egzemplarz o numerze 32 tego typu został zachowany w 2019 roku przez stowarzyszenie miłośników autobusów z Klagenfurtu.

GZA-651 – rodzina radzieckich autobusów produkowanych przez firmy Gorkowskie Zakłady Autobusowe, PAZ i KAwZ w latach 1950–1973. Do napędu użyto silnika R6 o pojemności 3,5 l. Moc przenoszona była na oś tylną (4x2) poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Pojazd przewozić mógł 19–20 pasażerów na miejscach siedzących. Konstrukcyjnie oparty był na ciężarowym GAZie-51 i budowano je na podwoziach dostarczanych przez GAZ.

Ikarus 260 – jedenastometrowy węgierski autobus z fabryki Ikarusa. Jest on użytkowany głównie w krajach byłego RWPG. Łącznie wszystkich odmian Ikarusa 260 w latach 1971-2002 zbudowano 73 547 sztuk, z czego około 1/3 została wyeksportowana do ZSRR.

Ikarus 280 – węgierski autobus przegubowy z fabryki Ikarusa. Na początku lat 90. montowane były w Mikołowie-Jamnie, MZA Warszawa i MPK Częstochowa, a na plac przeładunkowy Sosnowiec Południowy dostarczano gotowe karoserie z Węgier.

Ikarus 281 – 16,5-metrowy węgierski autobus przegubowy produkowany przez przedsiębiorstwo Ikarus. Model ten stanowi odmianę autobusu Ikarus 280 dostosowaną do eksploatacji w krajach, w których obowiązuje ruch lewostronny. Do napędu tego modelu zastosowano 6-cylindrowy silnik wysokoprężny Raba-MAN D2156 HM6U o pojemności skokowej 10350 cm3, mocy maksymalnej 142 kW i maksymalnym momencie obrotowym 696 Nm przy 1300 obr./min lub Raba-MAN D2356 HM6U o pojemności 10690 cm3, mocy 162 kW i momencie obrotowym wynoszącym 765 Nm. Jednostka napędowa została zblokowana z 2-biegową automatyczną skrzynią biegów Praga 2M70 produkcji czechosłowackiej. Ikarus 281 eksportowany był do niektórych państw afrykańskich oraz Nowej Zelandii.

Ikarus 556 – autobus produkowany przez Ikarus. W Polsce Ikarusy 556 były eksploatowane także w kilku przedsiębiorstwach komunikacyjnych. Liczba ikarusów w poszczególnych przedsiębiorstwach: Łódź 29 szt. Bielsko-Biała – 64 62 sztuki. Częstochowa – 52 sztuki. Katowice – 235 sztuk w pięciu dostawach. Część autobusów została przekazana innym jednostkom komunikacyjnym w Polsce.

Jelcz 021 – przegubowy autobus miejski produkowany w seryjnie latach 1967–1979 przez polską firmę Jelcz w Jelczu koło Oławy.

Jelcz 043 – polski autobus międzymiastowy, produkowany w latach 1959–1986 przez przedsiębiorstwo Jelcz, w Jelczu obecnie Jelczu-Laskowicach. Model ten stanowił licencyjną odmianę czechosłowackiego autobusu Škoda 706 RTO. Z powodu swojego wyglądu zwany potocznie ogórkiem.

Jelcz 080 – polski autobus podmiejski i międzymiastowy, produkowany przez firmę Jelcz w Jelczu koło Oławy. Połączenie zmodyfikowanego nadwozia miejskiego Jelcza PR110 z podwoziem samochodu ciężarowego Star 200 w wersji 200A.

Jelcz 272 MEX – autobus miejski, produkowany w latach 1963-1977 przez polską firmę Jelcz, w Jelczu koło Oławy. Model ten stanowi licencyjną odmianę czechosłowackich autobusów Škoda 706 RTO MTZ i Škoda 706 RTO MEX. Z powodu swojego wyglądu zwany był potocznie ogórkiem.

Jelcz Berliet PR100 – autobus produkcji Jelczańskich Zakładów Samochodowych w Jelczu koło Oławy wytwarzany w latach 1972–1975.

Jelcz PR110 – polski autobus miejski, produkowany w latach 1975–1992 przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w Jelczu koło Oławy na licencji francuskiego Berlieta. Model ten stanowi licencyjną modernizację francuskiego autobusu Berliet PR100. Jelcz PR110 jest rozwojową wersją produkowanego na tej samej licencji Jelcza PR100. Przeznaczony dla komunikacji miejskiej.

Karosa ŠM 11 – autobus miejski, produkowany przez czechosłowacką firmę Karosa we współpracy z zakładami Škoda w latach 1965-1981. Pojazd był następcą autobusów Škoda 706 RTO MEX/MTZ. Skrót ŠM oznaczał miejską wersję autobusu, w odróżnieniu od innych autobusów z tej rodziny pojazdów Karosa ŠL 11, Karosa ŠD 11 oraz Karosa ŠM 16,5.

MAN SD 200 – to piętrowy autobus miejski, produkowany w latach 1973-1986 przez niemiecką firmę MAN i Waggon Union.

MAN SG 192 – seria autobusów miejskich marki MAN produkowanych w Niemczech w latach 1970-1980. Autobus spełniał standardy VÖV; należy do pierwszej generacji autobusów MAN.

MAN SG 220 – seria przegubowych autobusów marki MAN, która weszła do produkcji w roku 1978 jako następca serii MAN SG 192.

MAN SL 200 – standardowy autobus miejski, produkowany w latach 1973-1986 przez niemiecką firmę MAN.

Mercedes-Benz O302, to autobus turystyczny, produkowany przez niemiecką firmę Mercedes-Benz. Pierwszy autobus turystyczny Mercedesa produkowany do 1974 roku.

Mercedes-Benz O303 – autobus dalekobieżny, wykorzystywany również jako autobus międzymiastowy i podmiejski, produkowany w latach 1974-1992 przez niemiecką firmę Mercedes-Benz.

Mercedes-Benz O305 – autobus miejski, produkowany przez niemiecką firmę Mercedes-Benz.

Mercedes-Benz O305G – autobus miejski, produkowany przez niemiecką firmę Mercedes-Benz.

Mercedes-Benz O307 – autobus podmiejski, produkowany przez niemiecką firmę Mercedes-Benz. Pierwszy autobus podmiejski Mercedesa-Benza produkowany do 1985 roku.

Neoplan Cityliner – rodzina wysokopokładowych autokarów turystycznych produkowana od 1971 roku przez Neoplan Bus GmbH w Niemczech. Od 2006 roku produkowana jest szósta generacja modelu.

Neoplan Jetliner – autobus międzymiastowy, autokar średniopokładowy produkowany od 1973 roku przez Neoplan Bus GmbH. W 2012 roku miała miejsce premiera najnowszej generacji modelu. Symbol stosowany przez producenta to N208.

Neoplan Jumbocruiser – dwupokładowy dwuczłonowy autobus turystyczny klasy mega produkowany w latach 1973–1993 przez firmę Neoplan w Niemczech. Znalazł się w Księdze rekordów Guinnessa jako największy autobus na świecie.

Neoplan Skyliner – piętrowy autokar turystyczny produkowany od 1967 roku przez Neoplan Bus GmbH w Niemczech. Był to pierwszy na świecie autokar dwupokładowy. Obecnie produkowana jest IV generacja modelu.

PAZ-672 - autobus produkowany przez firmę PAZ w latach 1968-1989. Do napędu użyto silnika V8 o pojemności 4,3 l. Moc przenoszona była na oś tylną (4x2) poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Pojazd przewozić mógł 23 pasażerów na miejscach siedzących i 22 na miejscach stojących.

San H100 – autobus międzymiastowy, zaprojektowany z myślą o PKS lub dla przedsiębiorstw komunikacji miejskiej, zaprezentowany po raz pierwszy w roku 1966, wytwarzany seryjnie w latach 1967-1974 przez Sanocką Fabrykę Autobusów (SFA). Był następcą modeli San H01, San H25 oraz San H27.

Setra S215HR – autobus międzymiastowy, produkowany przez firmę Kässbohrer.

Volvo B10M – wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI z turbodoładowanym silnikiem podpodłogowym umieszczonym pomiędzy osiami produkowany przez szwedzką firmę Volvo AB w latach 1978–2003. Jest następcą modelu B58 produkowanego w latach 1966–1982.

ZiŁ-158 − autobus produkowany przez firmę ZiŁ w latach 1957-1970. Do napędu użyto silnika R6 o pojemności 5,6 l. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Pojazd przewozić mógł 32 pasażerów na miejscach siedzących.