W

Biaks – rdzeń z ferrytu o prostokątnej pętli histerezy w postaci prostopadłościanu o dwóch prostopadłych, nieprzecinających się otworach. Sporadycznie stosowany w niewielkich, szybkich pamięciach ferrytowych o organizacji 2D i magnetycznych elementach logicznych.

W

Bimorf – układ dwóch połączonych mechanicznie, zaopatrzonych w metalowe elektrody płytek (belek) piezoelektrycznych, dobrany w ten sposób, aby odkształcenia płytek w polach elektrycznych generowanych przez te elektrody były przeciwne. W efekcie odkształcenie bimorfu jest znacznie większe niż odkształcenia jego składników. Na podobnej zasadzie działa bimetal, z tym, że jego elementy składowe odkształcają się zawsze w tym samym kierunku.

W

Brzęczyk – sterowany elektrycznie sygnalizator akustyczny.

W

Cewka, zwojnica – część obwodu elektrycznego, element elektroniczny bierny.

W

Diak – odmiana tyrystora, dwukierunkowy półprzewodnikowy element wyzwalający, składający się z dwóch połączonych antyrównolegle dynistorów. Diak przełącza się ze stanu blokowania do stanu przewodzenia na ogół przy napięciu około 30 V, a typowa wartość prądu przewodzenia nie przekracza kilkudziesięciu amperów. Używane są zazwyczaj w układach wyzwalających triaki.

W

Element dyskretny – nazwa pojedynczych podstawowych elementów elektronicznych, takich jak rezystory, kondensatory, diody, lampy elektronowe, tranzystory, tyrystory itp., umieszczonych w obudowie i posiadających wyprowadzenia, tj. kontakty elektryczne, przystosowane do montażu przewlekanego, powierzchniowego lub montażu innego rodzaju.

W

Fotokomórka – element urządzeń elektronicznych służący do pomiaru światła wykonany jako fotodioda próżniowa lub półprzewodnikowa, fototranzystor, fotorezystor i innych elementów elektronicznych wrażliwych na padające na nie promieniowanie.

W

LVDT – transformatorowy czujnik przemieszczeń liniowych o układzie różnicowym, z przesuwanym rdzeniem ferromagnetycznym wykorzystującym dwie cewki jako uzwojenia wtórne, połączone przeciwsobnie. Jest on najpopularniejszą odmianą indukcyjnościowego przetwornika solenoidalnego, ponieważ eliminuje błąd związany z siłą działającą na rdzeń oraz znacząco poprawia liniowość charakterystyki przetwarzania. Czujniki tego typu mogą mierzyć przemieszczenia w granicach od kilku μm do nawet kilku metrów. Parametry tych czujników są silnie uzależnione od ich konstrukcji.

W

Matryca CCD – układ wielu elementów światłoczułych, z których każdy rejestruje, a następnie pozwala odczytać, sygnał elektryczny proporcjonalny do ilości padającego na niego światła. W cyfrowych aparatach fotograficznych najczęściej stosowane są filtry barwne, dające możliwość rejestracji natężenia określonej szerokości spektrum światła w danym punkcie matrycy.

W

Matryca CMOS – układ wielu elementów światłoczułych wykonany w technologii CMOS.

W

Matryca światłoczuła, przetwornik fotoelektryczny, przetwornik światłoczuły – układ wielu elementów światłoczułych przetwarzających padający przez obiektyw obraz na sygnał elektryczny, stosowany w aparatach cyfrowych. Jest to płytka krzemowa, zawierająca elementy światłoczułe, pokryte filtrem CFA w celu rejestracji kolorów. Ponadto matryca światłoczuła pokrywana jest specjalnym zestawem filtrów odcinających fale światła podczerwonego.

W

Memrystor – jeden z podstawowych biernych elementów elektronicznych; trzy pozostałe to opornik (rezystor), kondensator i cewka. Memrystor działa jako pojedyncza komórka pamięci, może być użyty do przechowywania jednego bitu informacji, rezystancja memrystora może być sterowana prądowo.

W

Modchip – chip montowany wewnątrz urządzenia, zazwyczaj w postaci pamięci nieulotnej np. EEPROM, modyfikujący oryginalne oprogramowanie i przez to pozwalający na uruchamianie nieautoryzowanych aplikacji na tym urządzeniu, takich jak:gry i programy z nośników optycznych, własnoręcznie napisane aplikacje, zmodyfikowane gry, filmy DVD z innym regionem.

W

Nulator – dwójnik elektryczny, przez który nie płynie prąd i na zaciskach którego nie występuje napięcie, tzn. w każdej chwili mamy: oraz

W

Moduł Peltiera – urządzenie elektryczne wykorzystujące efekt Peltiera do realizacji funkcji chłodzenia.

W

Pin, zwany również nóżką – wyprowadzenie elementu elektronicznego służące do wykonywania połączeń elektrycznych pomiędzy danym elementem a innymi elementami obwodu drukowanego. Połączenie to może być zarówno mechaniczne, jak i lutowane. Natomiast piny układów scalonych widocznych np. na rysunku po prawej stronie mogą być zarówno wsunięte w odpowiednią podstawkę, jak i przylutowane bezpośrednio do płytki obwodu drukowanego.

W

Programowalny tranzystor jednozłączowy PUT – element półprzewodnikowy, wyposażony w trzy elektrody: anoda, katoda i bramka.

W

Prostownik selenowy – prostownik prądu elektrycznego zbudowany w oparciu o złącze metal-półprzewodnik, w którym półprzewodnikiem jest selen.

W

Przekaźnik statyczny – przekaźnik, którego działanie jest oparte na wykorzystaniu elementów elektronicznych, magnetycznych, optycznych lub innych, z wykluczeniem elementów ruchomych.

W

Stroik - odcinek linii transmisyjnej zwarty lub rozwarty na końcu i równolegle dołączony do obwodu. Zadaniem stroika jest przetransformowanie końcowego zwarcia lub rozwarcia na odpowiednią wartość susceptancji (reaktancji), która w miejscu jego dołączenia jest wnoszona do obwodu.

W

Szereg wartości – wartości nominalne („znamionowe”) produkowanych seryjnie elementów pochodzą z ustalonej w tym celu tabeli szeregów. Tablice te ustanowione są według postępu geometrycznego, to znaczy tak, że sąsiadujące ze sobą elementy tabeli znajdują się wobec siebie w tej samej proporcji, tzn. każdy następny element tabeli jest tyle samo -krotnie większy od poprzedniego, innymi słowy każdy następny jest o tyle samo procent większy od poprzedniego. Ponieważ każdy układ elektroniczny wykorzystujący oporniki i kondensatory dopuszcza pewne odchyłki od wyliczonej przez projektanta wartości projektowej, to prawie zawsze udaje się dobrać takie elementy seryjnie produkowane, które zapewniają prawidłową pracę urządzeń.

W

Termopara – element obwodu elektrycznego składający się z dwóch różnych przewodników, wykorzystujący zjawisko Seebecka, zachodzące na ich styku. Termopara jest wykorzystywana jako czujnik temperatury, rzadziej jako źródło zasilania o bardzo niskim napięciu i relatywnie wysokim prądzie.

W

Trafopowielacz – element elektroniczny występujący w elektronicznych urządzeniach domowego użytku, przemysłowych oraz specjalistycznych zawierających kineskop elektronowy: w telewizorach, monitorach komputerowych i telewizyjnych, projektorach telewizyjnych, kamerach wideo starszego typu z wizjerami monochromatycznymi.

W

Transoptor, także optoizolator – półprzewodnikowy element optoelektroniczny składający się z co najmniej jednego fotoemitera i co najmniej jednego fotodetektora umieszczonych we wspólnej obudowie.

W

Tranzystor – trójelektrodowy półprzewodnikowy element elektroniczny, mający zdolność wzmacniania sygnału elektrycznego. Nazwa urządzenia wywodzi się od słów transkonduktancja (transconductance) z „półprzewodnikowym” przyrostkiem -stor jak w warystor (varistor).

W

Triak (symistor) – element półprzewodnikowy należący do rodziny tyrystorów. Ma pięciowarstwową strukturę n-p-n-p-n, pod względem funkcjonalnym jest odpowiednikiem dwóch tyrystorów połączonych antyrównolegle.

W

Tyrystor – element półprzewodnikowy składający się z 4 warstw w układzie p-n-p-n, wyposażony w 3 elektrody, z których dwie są przyłączone do warstw skrajnych, a trzecia do jednej z warstw środkowych – warstwy typu p. Elektrody przyłączone do warstw skrajnych nazywa się katodą (K) i anodą (A), a elektrodę przyłączoną do warstwy środkowej typu p – bramką.

W

Wyświetlacz czternasto-segmentowy lub wskaźnik czternasto-segmentowy – jest rodzajem wyświetlacza na podstawie 14 segmentów, które mogą być włączane lub wyłączane w celu wyświetlania liter i cyfr. Jest to rozwinięcie bardziej popularnego wyświetlacza siedmiosegmentowego, posiadający dodatkowego cztery segmenty ukośne i dwa pionowe, ze środkowym segmentem poziomym podzielonym na pół. Siedmiosegmentowy wyświetlacz wystarcza dla cyfr i niektórych liter, ale jednoznaczne przedstawienie podstawowego alfabetu łacińskiego ISO wymaga więcej szczegółów. Niewielką różnicą jest wyświetlacz szesnastosegmentowy który zapewnia dodatkową czytelność w wyświetlaniu liter lub innych symboli.

W

Wyświetlacz siedmiosegmentowy lub wskaźnik siedmiosegmentowy – wyświetlacz składający się z siedmiu segmentów, przeznaczony do wyświetlania cyfr dziesiętnych; wiele modeli ma też ósmy segment będący kropką. Na wyświetlaczu możliwe jest też wyświetlanie niektórych liter, a także umownych znaków, co jest używane do prezentacji różnych informacji. Wyświetlacze te mają wyprowadzenia sterujące każdym segmentem oddzielnie.

W

Zworka – stosowany w elektronice, a zwłaszcza w architekturze komputera, łącznik pozwalający na zamknięcie, otwarcie lub obejście obwodu elektronicznego znajdującego się na płytce drukowanej. Umieszcza się go w celu zresetowania lub skonfigurowania układu elektronicznego.