
8½ – czarno-biały włoski film psychologiczny z 1963 w reżyserii Federicą Felliniego, z Marcellem Mastroiannim w roli głównej. Często uznawany za jeden z najlepszych, najbardziej inspirujących i wpływowych filmów w historii kina europejskiego i światowego.

Biały szejk – włoska komedia filmowa z 1952 roku. Pierwszy samodzielny film autorski Federico Felliniego.

Cabiria – klasyczny film epoki kina niemego wyreżyserowany przez Włocha Giovanniego Pastronego w 1914 roku. Jest luźno oparty na powieści Gustawa Flauberta Salambo.

Chleb, miłość i fantazja – włoski czarno-biały film fabularny z 1953 roku w reżyserii Luigiego Comenciniego. Film nakręcono w plenerach Castel San Pietro Romano w regionie Lacjum.

Cud w Mediolanie – włoski baśniowy komediodramat z 1951 roku w reżyserii Vittoria De Siki.

Franciszek, kuglarz boży – włoski film religijny w reżyserii Roberta Rosselliniego z głównymi rolami Nazario Gerardiego i Arabelli Lemaitre; oryginalną muzykę skomponowali Renzo Rossellini i Enrico Buondonno.

Gorzki ryż – drugi film Giuseppe De Santisa. Uznaje się go za sztandarowe dzieło włoskiego neorealizmu.

La strada – włoski film fabularny z 1954 roku w reżyserii Federico Felliniego, przez krytykę określany zgodnie jako jedno z arcydzieł tego reżysera, ważne w historii sztuki filmowej.

Noce Cabirii – włoski komediodramat z 1957 roku w reżyserii Federico Felliniego.

Opętanie – włoski film dramatyczny z 1943 roku w reżyserii Luchina Viscontiego. Adaptacja amerykańskiej powieści noir Listonosz zawsze dzwoni dwa razy autorstwa Jamesa M. Caina. Film został po prapremierze zakazany przez państwową cenzurę. Później okrzyknięto go dziełem dającym początek włoskiemu neorealizmowi filmowemu.

Paisà – włoski film wojenny z 1946.

Pięści w kieszeni – włoski film fabularny z 1965 roku w reżyserii Marca Bellocchia, debiut fabularny tego twórcy.

Pociąg – francusko-amerykańsko-włoski film z 1964 roku w reżyserii Johna Frankenheimera i Arthura Penna.

Posada – włoski film dramatyczno-satyryczny z 1961 roku w reżyserii Ermanno Olmiego, z Sandro Panserim w roli głównej.

Przygoda – włosko-francuski dramat filmowy z 1960 w reżyserii Michelangelo Antonioniego. Pierwsza część jego trylogii, na którą składają się również filmy Noc (1961) i Zaćmienie (1962). We wszystkich nich główną rolę odgrywała muza reżysera, Monica Vitti.

Quo vadis: Powieść z czasów Nerona – powieść historyczna Henryka Sienkiewicza.

Quo vadis: Powieść z czasów Nerona – powieść historyczna Henryka Sienkiewicza.
Rzym, miasto otwarte – włoski dramat wojenny z 1945 roku w reżyserii Roberta Rosselliniego. Akcja toczy się podczas niemieckiej okupacji Rzymu w 1944 roku. Film otrzymał nominację do Oscara i jest uważany za otwierający okres neorealizmu we włoskim kinie.

Słodkie życie – czarno-biały włoski film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego. Opowiada o tygodniu z życia niezbyt aktywnego dziennikarza w Rzymie i bezskutecznym poszukiwaniu przez niego szczęścia i miłości.

Światła variété – włoski komediodramat z 1950 roku w reżyserii Federico Felliniego i Alberta Lattuady.

Umberto D. – włoski dramat z 1952 roku w reżyserii Vittoria De Siki, będący jednym z ostatnich filmów zaliczanych do neorealizmu włoskiego.

Wałkonie – włosko-francuski film fabularny z 1953 roku w reżyserii Federico Felliniego.

Włóczykij – włoski film z 1961 roku, reżyserski debiut Piera Paola Pasoliniego. Asystentem Pasoliniego był przy tym filmie Bernardo Bertolucci.

Zaćmienie – włosko-francuski dramat filmowy z 1962 roku w reżyserii Michelangelo Antonioniego. Ostatnia część jego trylogii, na którą składają się wcześniejsze filmy Przygoda (1960) i Noc (1961).

Złodzieje rowerów – film produkcji włoskiej z 1948 w reżyserii Vittoria De Siki.