WDaigo-ji – buddyjski kompleks świątynny w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Fushimi.
WEngaku-ji – klasztor szkoły zen rinzai, jeden z najważniejszych klasztorów tej szkoły.
WGinkaku-ji lub Jōshō-ji – świątynia buddyjska w w dzielnicy Sakyō-ku w Kioto w Japonii. Jest ośrodkiem szkoły rinzai buddyzmu zen. W 1994 została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu pod nazwą Zespół zabytkowy dawnego Kioto, Uji i Ōtsu.
WKamigamo-jinja – chram shintō w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Sakyō-ku na wschodnim brzegu rzeki Kamo. Jest jednym z dwóch najważniejszych chramów shintō w Kioto. Jego zwyczajowa nazwa Kamigamo-jinja oznacza „Górny Chram Kamo”. Drugim jest Shimogamo-jinja „Dolny Chram Kamo”.
WKennin-ji – pierwsza świątynia zen w Japonii, zbudowana w Kioto. Główny obiekt sakralny szkoły rinzai.
WKiyomizu-dera – buddyjski kompleks świątynny w Kioto w Japonii, usytuowany nad miastem, we wschodniej dzielnicy Higashiyama, na zalesionych zboczach góry Otowa. Odgrywał ważną rolę w historii Japonii przez ostatnie 1000 lat. Budowle zespołu były wielokrotnie niszczone i odbudowywane. Dziś kompleks ten jest jednym z najważniejszych obiektów dziedzictwa kulturowego Japonii i celem licznych odwiedzin turystów. W grudniu 1994 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu Zespół zabytkowy dawnego Kioto, Uji i Ōtsu.
WKōshō-ji – klasztor szkoły zen sōtō w Uji, pierwsza świątynia wybudowana jako klasztor zen w Japonii, utrzymana w chińskim stylu.
WKōzan-ji , formalnie Togano’o-san Kōsan-ji – buddyjska świątynia szkoły shingon położona w górach na północnych peryferiach Kioto, usytuowana w północno-zachodniej dzielnicy Ukyō-ku. Kompleks został założony przez cesarza Kōnina (709–782), według tradycji, w 774 roku. Świątynia jest słynna z Chōjū-jinbutsu-giga , powszechnie znanych jako Chōjū-giga , które uważane są za pierwowzory mangi.
WMimizuka , pierwotnie Hanazuka – kopiec grobowy, w którym pochowane są nosy odcięte Koreańczykom podczas japońskiej inwazji na Koreę w XVI wieku. Kopiec znajduje się w Kioto, obok chramu Toyokuni, poświęconego pamięci Hideyoshi Toyotomiego, na którego polecenie inwazja ta się rozpoczęła. Ma około 10 m wysokości. Został poświęcony 18 września 1597. Japońscy samurajowie, dla udowodnienia swoich osiągnięć wojennych, mieli zwyczaj zbierania głów zabitych przez siebie wrogów. Często wodzowie nagradzali wojowników od ilości przyniesionych głów. Zwyczaj ten był powszechnie kultywowany także w czasie wojny w Korei i nawet podczas zaciętych bitew wojownicy konkurowali ze sobą, o to kto zabierze głowę poległego. Po zdobyciu Namwon Japończycy zebrali 3762 głowy mieszkańców i obrońców miasta.
WMyōshin-ji – kompleks klasztorny szkoły zen rinzai w Kioto, tworzący największą sieć powiązań w ramach tej tradycji zen. W Japonii należy do niej ponad trzy tysiące pięćset świątyń i dziewiętnaście klasztorów, a na świecie ponad sześć tysięcy świątyń, czterdzieści klasztorów i jeden konwent żeński.
WNanzen-ji – klasztor szkoły zen rinzai w Kioto, największy klasztor Japonii, główny klasztor jednego z czternastu odgałęzień szkoły rinzai w Japonii.
WNinna-ji – klasztor buddyjski w Kioto, w Japonii, usytuowany w północno-zachodniej dzielnicy Ukyō-ku. Kompleks został założony przez cesarza Udę (867–931)), według tradycji, w 888 roku. Jest najważniejszą świątynią szkoły omuro sekty shingon. Mnisi z innych świątyń tej szkoły przybywają do Ninna-ji w celu nauki i ćwiczeń duchowych oraz aby służyć w niej. Świątynia jest słynna ze swoich drzew wiśni gatunku omuro-sakura, które kwitną najpóźniej w całym Kioto. Świątynia była także znana jako Cesarski Pałac Omuro, albowiem jej założyciel, cesarz Uda, zbudował tu dla siebie rezydencję o nazwie Omuro, w której zamieszkał po abdykacji w 897 roku.
WNishi Hongan-ji – buddyjski kompleks świątynny w Kioto w Japonii, usytuowany w dzielnicy Shimogyō. Jeden z dwóch kompleksów świątynnych buddyjskich należących do szkoły Jōdo-shinshū. Drugim jest sąsiadujący z nim kompleks Higashi Hongan-ji. Jōdo-shinshū jest szkołą Czystej Krainy, a Nishi Hongan-ji i Higashi Hongan-ji są głównymi świątyniami dwóch frakcji tej tradycji buddyzmu.
WPałac Cesarski – pałac w Kioto, była siedziba cesarzy Japonii od połowy XIII wieku do 1868 roku.
WRyōan-ji – buddyjska świątynia, usytuowana w dawnej stolicy Japonii, Kioto. W grudniu 1994 świątynia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu Zespół zabytkowy dawnego Kioto, Uji i Ōtsu.
WShimogamo-jinja – chram shintō w Kioto, w Japonii, usytuowany w dzielnicy Sakyō-ku u zbiegu rzek Kamo i Takano.
WShōkoku-ji – jeden z najważniejszych klasztorów szkoły zen tradycji rinzai w rejonie Kioto.
WTenryū-ji – klasztor buddyjski szkoły zen rinzai w Kioto, główny klasztor jednego z czternastu odłamów szkoły rinzai – linii tenryū-ha.
WTō-ji – jedna z najstarszych i najważniejszych świątyń buddyjskich w Japonii, w Kioto; w 1994 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu „Zespół zabytkowy dawnego Kioto, Uji i Ōtsu”.
WTōfuku-ji – kompleks klasztorny szkoły zen rinzai w południowej części Kioto. Jeden z wiodących klasztorów systemu gozan.
WZespół zabytkowy dawnego Kioto – lista zabytków w Kioto, Uji i Ōtsu wpisanych wspólnie na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowioną na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętą przez UNESCO na 18. sesji, która odbyła się w dniach 12–17 grudnia 1994 roku w Phuket, w Tajlandii.
WZespół zabytkowy starożytnego miasta Nara – lista zabytków w Nara wpisanych wspólnie na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowioną na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętą przez UNESCO na 22. sesji, która odbyła się w dniach od 30 listopada do 5 grudnia 1998 roku w Kioto, w Japonii.
WZłoty Pawilon , oficjalna nazwa Rokuon-ji – świątynia zen w Kioto. Budynek reprezentuje tzw. kulturę Kitayama z okresu Muromachi.