WU-18 – niemiecki okręt podwodny typu IIB z okresu II wojny światowej. Zamówienie na budowę złożono 2 lutego 1935 roku w stoczni Germaniawerft w Kilonii. Stępkę położono 10 lipca. Okręt został zwodowany 7 grudnia 1935 roku, a wcielony do służby 4 stycznia 1936 roku pod dowództwem Kptlt. Hansa Pauckstadta. Do połowy 1942 roku okręt pływał na patrole na Bałtyku oraz Morzu Północnym, później przetransportowany nad Morze Czarne, w maju 1943 roku włączony w skład 30. Flotylli w Konstancy w Rumunii. Jednostka przeprowadziła 14 patroli bojowych, przebywając w morzu 287 dni. 25 sierpnia 1944 roku został zatopiony przez własną załogę niedaleko Konstancy.
WU-24 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936 roku.
WU-36 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII A z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936 roku.
WU-40 – niemiecki okręt podwodny typu U-31 służący podczas I wojny światowej. Okręt został zbudowany w stoczni Germaniawerft w Kilonii. Wodowanie okrętu odbyło się 22 października 1914 roku, a 14 lutego 1915 roku okręt oficjalnie wszedł w skład marynarki wojennej.
WU-51 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w Kriegsmarine w 1938 roku.
WU-95 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940 roku, jedynym dowódcą był Kapitänleutnant Gerd Schreiber.
WSM U-99 – niemiecki okręt podwodny typu U-57 zbudowany w AG Weser w Bremie w latach 1915-1917. Wodowany 27 stycznia 1917 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 28 marca 1917 roku, a jego dowódcą został kapitan Max Eltester. U-99 w czasie jednego patrolu nie odniósł żadnego sukcesu. 7 czerwca 1917 roku został przydzielony do II Flotylli, w której służył przez miesiąc.
WU-977 – niemiecki okręt podwodny typu VIIC, zwodowany 31 marca 1943 roku w stoczni Blohm und Voss w Hamburgu. Po przyjęciu do służby w Kriegsmarine 6 maja 1943 roku, do stycznia 1945 roku prowadził działalność szkoleniową na Bałtyku. Po otrzymaniu rozkazu zakończenia działań bojowych w związku z kapitulacją Niemiec, jako jeden z dwóch okrętów swojego typu, odbył rejs do Argentyny, gdzie został internowany 17 sierpnia 1945 roku, po czym został przekazany Stanom Zjednoczonym. 13 listopada 1946 roku jednostka została zatopiona jako ćwiczebny okręt-cel. Z rejsem okrętu związane są spekulacje, że przewiózł do Ameryki Południowej żywego Adolfa Hitlera.
WU-992 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Hans Falke.
WU-1109 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C/41 z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku.
WSM UB-16 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB I zbudowany w stoczni AG Weser w Bremie w latach 1914–1915. Zwodowany 26 kwietnia 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 12 maja 1915 roku. Okręt przeprowadził 87 patroli, w czasie których zatopił 24 statki o łącznej pojemności 18 721 BRT oraz niszczyciel brytyjski HMS „Recruit”. Zatonął 10 maja 1918 roku po storpedowaniu przez okręt podwodny HMS E34.
WSM UB-52 – niemiecki okręt podwodny typu UB III zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1917. Zwodowany 8 marca 1917 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 9 sierpnia tego roku. W czasie swojej służby SM UB-52 odbył 4 patrole, w czasie których zatopił 12 statków o łącznej pojemności 41 411 BRT oraz pięć uszkodził.
WSM UC-10 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, dziesiąty w kolejności okręt podwodny typu UC I. Zwodowany 15 lipca 1915 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 17 lipca 1915 roku. W czasie służby operacyjnej SM UC-10 odbył 30 patroli bojowych, podczas których postawił zagrody minowe, na których zatonęło 16 statków o łącznej pojemności 30 406 BRT i dwa okręty o łącznej wyporności 598 ton, zaś pięć statków o łącznej pojemności 16 627 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-10 został zatopiony 21 sierpnia 1916 roku, storpedowany przez brytyjski okręt podwodny HMS E54.
WSM UC-24 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, dziewiąta w kolejności jednostka typu UC II. Zwodowany 4 marca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 15 sierpnia 1916 roku. Początkowo służył w 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte. Przebazowany w 1917 roku na Morze Śródziemne został nominalnie wcielony w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine pod nazwą U-88, pływając w składzie Flotylli Pola. W czasie służby operacyjnej okręt odbył 4 misje bojowe, podczas których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 9815 BRT. SM UC-24 zatonął 24 maja 1917 roku nieopodal Kotoru, storpedowany przez francuski okręt podwodny „Circé”.
WSM UC-43 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 5 października 1916 roku w stoczni Vulcan w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 25 października 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył dwa patrole bojowe, podczas których zatopił 13 statków o łącznej pojemności 24 684 BRT, a ponadto zdobył jeden statek o pojemności 539 BRT. 10 marca 1917 roku SM UC-43 został zatopiony wraz z całą załogą na północ od Szetlandów, w wyniku ataku torpedowego brytyjskiego okrętu podwodnego HMS G13.
WSM UC-63 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 6 stycznia 1917 roku w stoczni AG Weser w Bremie, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 30 stycznia 1917 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył dziewięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 36 statków o łącznej pojemności 35 900 BRT, zaś cztery statki o łącznej pojemności 4639 BRT zostały uszkodzone. SM UC-63 został zatopiony 1 listopada 1917 roku, storpedowany przez brytyjski okręt podwodny HMS E52 na Morzu Północnym.