
Klasztor Matki Boskiej Zwycięskiej, zwany często Klasztorem w Batalha, to jeden najwspanialszych przykładów architektury i sztuki gotyku w Portugalii. W roku 1983 wpisany został na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Budowę zespołu klasztornego zainicjował król Jan I, w podzięce za pomoc Matki Boskiej i zwycięstwo w bitwie pod Aljubarrotą. Budowę rozpoczęto w roku 1385. Trwała blisko 150 lat i kolejni władcy odciskali na klasztorze swoje ślady, dobudowując nowe budynki lub przebudowując istniejące. Wraz z klasztorem powstała miejscowość Batalha. W 1388 roku klasztor został oddany dominikanom, którzy zachowali go aż do likwidacji zakonów religijnych w roku 1834. Wielki projekt architektoniczny, jakim była budowa klasztoru, służył przede wszystkim demonstracji królewskiej potęgi. Stał się symbolem zapoczątkowanej przez Jana I dynastii Aviz i nowej epoki w historii Portugalii. Klasztor uważany jest za wzorcowy przykład połączenia architektury angielskiego gotyku i elementów rodzimego stylu manuelińskiego.

Bazylika Estrela lub Królewska Bazylika i Klasztor Najświętszego Serca Jezusowego – bazylika i klasztor karmelitów w Lizbonie, w Portugalii, zbudowany z rozkazu królowej Marii I, jako wotum wdzięczności za urodzenie syna. Oficjalna nazwa kościoła to Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa. Budowa rozpoczęła się w 1779 roku, a bazylika została ukończona w 1790 roku, po śmierci Józefa spowodowanej ospą w 1788 roku.

Bazylika Matki Boskiej Różańcowej w Fatimie – kościół rzymskokatolicki położony na terenie sanktuarium Matki Bożej w Fatimie.

Bazylika Trójcy Przenajświętszej – kościół rzymskokatolicki położony na terenie sanktuarium Matki Bożej w Fatimie.

Igreja e Torre dos Clérigos – barokowy kościół w Porto w Portugalii, jeden z symboli miasta.

Klasztor Hieronimitów – wielki kompleks klasztorny w Portugalii, w lizbońskiej dzielnicy Belém. Zbudowany w I połowie XVI w., uważany jest za perłę i kwintesencję stylu manuelińskiego, będącego specyficznym dla Portugalii połączeniem gotyku i renesansu. W roku 1983 budowla została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO, zaś 7 lipca 2007 r. została ogłoszona jednym z Siedmiu Cudów Portugalii.

Klasztor Karmelitów jest obecnie raczej pomnikiem-pamiątką, znajdującą się w stolicy Portugalii, Lizbonie.

Klasztor São Vicente de Fora – kościół i klasztor z XVII wieku, w Lizbonie, w Portugalii. Jest to jeden z najważniejszych klasztorów i manierystycznych budynków w całym kraju. W klasztorze znajduje się również królewski panteon monarchów z dynastii Bragança.

Klasztor Zakonu Chrystusa – kompleks klasztorny na obrzeżach miasta Tomar w Portugalii, w 1983 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kościół Santo Estêvão – kościół rzymskokatolicki w Lizbonie, w Portugalii. Znajduje się w parafii Santa Maria Maior.

Kościół São Roque – kościół rzymskokatolicki w Lizbonie, w Portugalii. Jest to pierwszy kościół jezuicki, jaki powstał na ziemiach portugalskich i był to główny kościół Towarzystwa Jezusowego w Portugalii przez ponad 200 lat, do czasu kasaty zakonu.

Kościół św. Antoniego w Lizbonie – kościół znajdujący się w Lizbonie, w Portugalii. Jest on poświęcony Świętemu Antoniemu z Lizbony. Zgodnie z tradycją, kościół został zbudowany na miejscu, gdzie urodził się święty, w 1195. Kościół został sklasyfikowany jako Pomnik Narodowy.

Kościół św. Franciszka w Porto – zabytkowy kościół należący do wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO starego miasta Porto w Portugalii. Budowę kościoła rozpoczęto w 1383 i ukończono w 1425 r. Został zbudowany jako kościół dla miejscowego klasztoru franciszkanów w stylu gotyckim, a przede wszystkim w XVII i XVIII wieku w dużej mierze przebudowany w stylu barokowym. W 1833 roku klasztor został zniszczony podczas wojen cywilnych. Na ruinach klasztoru powstał Palácio da Bolsa. Kościół jest otwarty dla zwiedzających i używany do celów kulturalnych, ale nie do celów religijnych.
Kościół św. Ildefonsa w Porto – pochodzący z XVIII kościół w Porto, w Portugalii, położony w pobliżu Praça da Batalha. Ukończony w 1739 roku, kościół został zbudowany w stylu późnobarokowym i posiada bogato zdobioną fasadę płytkami azulejo. Kościół został nazwany na cześć Wizygota, Ildefonsa z Toledo, biskupa Toledo od 657 aż do śmierci w 667.
Kościół de São Domingos w Lizbonie – świątynia katolicka zbudowana w XIII wieku, wielokrotnie przebudowywana, odbudowana w stylu barokowym po trzęsieniu ziemi w 1755, celowo poddana jedynie częściowej restauracji po pożarze w 1959, by zachować świadectwo zniszczeń. Pożar w 1959 roku strawił m.in. przechowywaną w kościele chusteczkę Łucji Santos oraz połowę chusty Hiacinty Marto, których jako dzieci używały podczas objawień w Fatimie.

Opactwo Cystersów w Alcobaça – klasztor rzymskokatolicki położony w miejscowości Alcobaça, w Regionie Centrum.