
Stal – stop żelaza z węglem, plastycznie obrobiony i obrabialny cieplnie, o zawartości węgla nieprzekraczającej 2,11%, co odpowiada granicznej rozpuszczalności węgla w żelazie. Węgiel w stali najczęściej występuje w postaci perlitu płytkowego. Niekiedy jednak, szczególnie przy większych zawartościach węgla, cementyt występuje w postaci kulkowej w otoczeniu ziaren ferrytu.

Azotowanie a nawęglanie – różnice pomiędzy obróbką cieplno-chemiczną stali za pomocą azotowania i nawęglania.

Blacha elektrotechniczna – specjalny rodzaj blachy o właściwościach materiału magnetycznie miękkiego.
Stal damasceńska – stal mająca bardzo dobre własności mechaniczne, stosowana w średniowieczu do produkcji broni białej. W trakcie badań w 2006 roku znaleziono w niej nanorurki, co może tłumaczyć jej wytrzymałość i twardość.

Stal Harveya – rodzaj stali, używany głównie do opancerzania okrętów. Proces opracował amerykański inżynier Hayward Augustus Harvey w początku lat 90. XIX wieku.

Lekki szkielet stalowy (metalowy) – konstrukcja szkieletowa budynków, w której podstawowym materiałem stosowanym do budowy są lekkie, zimno-gięte profile z galwanizowanej stali. W Polsce do produkcji profili stosuje się stal konstrukcyjną klasy 280 lub 350, ocynkowaną ogniowo powłoką 275 g/m².

Stal nierdzewna, INOX – grupa stali o specjalnych właściwościach fizykochemicznych, odpornych na korozję ze strony np.: czynników atmosferycznych, rozcieńczonych kwasów, roztworów alkalicznych.
Stal o podwyższonej odporności na warunki atmosferyczne – rodzaj stali niskostopowej, na powierzchni której po wystawieniu na działanie czynników atmosferycznych samoczynnie pojawia się powłoka ochronna przypominająca rdzę. Nie jest całkowicie odporna na wodę, i jeśli gromadzi się ona np. w zagłębieniach, stal ta może ulec korozji.

Siatka zgrzewana – wyrób budowlany, mający swe zastosowanie w konstrukcjach żelbetowych, składający się z krzyżujących się pod kątem prostym prętów zbrojeniowych, które w punktach połączeń są ze sobą zgrzane maszynowo. Pręty podłużne są pojedyncze lub podwójne, a pręty poprzeczne zawsze pojedyncze. Poprzez zastosowanie prętów podwójnych, podwaja się przekrój poprzeczny stali.
Stal o podwyższonej odporności na warunki atmosferyczne – rodzaj stali niskostopowej, na powierzchni której po wystawieniu na działanie czynników atmosferycznych samoczynnie pojawia się powłoka ochronna przypominająca rdzę. Nie jest całkowicie odporna na wodę, i jeśli gromadzi się ona np. w zagłębieniach, stal ta może ulec korozji.

Stal szybkotnąca HSS – stal stopowa narzędziowa używana do wytwarzania narzędzi do wysokowydajnej obróbki skrawaniem takich jak: noże tokarskie, frezy, wiertła. Wymaga się od nich wysokiej twardości, odporności na ścieranie oraz stałości kształtu, aż do temperatury 600 °C. Własności te uzyskuje się dzięki efektowi twardości wtórnej, który wynika z wydzielania węglików wtórnych.
Tatara – tradycyjny japoński piec do wytapiania żelaza i stali.

Stal żaroodporna – jest to stal odporna na korozyjne działanie gazów utleniających w wysokich temperaturach (korozja chemiczna). Żaroodporność stali wynika głównie z możliwości tworzenia się na jej powierzchni zwartej zgorzeliny (pasywacja). Do temperatury ok. 560 °C utlenianie żelaza zachodzi stosunkowo wolno (powstaje Fe3O4, magnetyt), zaś powyżej tej temperatury zgorzelinę w większości tworzy FeO (wustyt), który krystalizuje z nadmiarem atomów tlenu (roztwór stały), co ułatwia dyfuzję jonów żelaza i przyspiesza utlenianie.