WAllaeochelys – wymarły rodzaj żółwi skrytoszyjnych z rodziny miękkoskórkowatych (Carettochelyidae). Skamieniałe szczątki przedstawicieli żyjącego w eocenie rodzaju były odkrywane w Messel Pit, kamieniołomie powstałym w miejscu dawnego jeziora wulkanicznego zlokalizowanym pomiędzy Darmstadt i Frankfurtem w Niemczech, oraz w okolicy wsi Cazurra w hiszpańskiej prowincji Zamora.
WAllaeochelys crassesculpta – wymarły gatunek gada z podrzędu żółwi skrytoszyjnych z rodziny miękkoskórkowatych (Carettochelyidae). Skamieniałe szczątki przedstawicieli żyjącego w eocenie gatunku znaleziono w Messel Pit, zlokalizowanym pomiędzy Darmstadt i Frankfurtem w Niemczech – w kamieniołomie powstałym w miejscu dawnego jeziora wulkanicznego.
WBaryphracta – rodzaj krokodyla z grupy Diplocynodontinae żyjącego w eocenie na terenie Europy. Został opisany w 1987 roku przez Eberharda Freya i współpracowników na podstawie skamieniałości odnalezionych w kopalni Messel w Hesji. Holotypem jest okaz oznaczony numerem katalogowym SMF Me 899. Znane są również inne szkielety, spośród których wiele przypisywano wcześniej do rodzaju Hassiacosuchus.
WBorealosuchus – wymarły rodzaj krokodylomorfa z grupy Eusuchia, żyjącego od późnej kredy do eocenu na terenie Ameryki Północnej. Kilka gatunków zaliczanych wcześniej do rodzaju Leidyosuchus przeniósł do tego rodzaju Chris Brochu w 1997. Obecnie do tego rodzaju zaliczane są gatunki:B. sternbergi, okaz typowy z mastrychta, zamieszkiwał następujące stany USA: Kolorado, Montana, Dakota Północna, Dakota Południowa, Wyoming; B. acutidentatus z paleocenu z Saskatchewan B. formidabilis także z paleocenu z terenów Dakoty Północnej i Wyoming; B. griffithi z paleoceńskiej Alberty B. wilsoni z eocenu i Wyoming. B. threeensis z przełomu kredy i paleogenu z New Jersey
WCeratosuchus burdoshi wymarły aligator żyjący w Ameryce Północnej podczas późnego paleocenu i wczesnego eocenu. Jego szczątki znaleziono w stanie Kolorado. Podobnie jak współcześni krewniacy, C. burdoshi zamieszkiwał bagna i był drapieżnikiem.
WChampsozaur (Champsosaurus) – rodzaj wodnego gada z rzędu Choristodera, należący do rodziny Champsosauridae.
WDyrosaurus – rodzaj eoceńskiego krokodylomorfa zamieszkującego tereny Afrykę Północną.
WGigantophis garstini – gatunek prehistorycznego węża zaliczany do rodziny Madtsoiidae, jedyny przedstawiciel rodzaju Gigantophis; być może jeden z największych gatunków węży w historii. Prawdopodobnie, jak współczesne węże dusiciele, posiadał w pobliżu kloaki parę niewielkich „ostróg”, przekształconych kości udowych połączonych z resztkami bioder, będących pozostałościami kończyn tylnych. Gigantophis żył 40-38 milionów lat temu w eocenie na terytorium dzisiejszego Egiptu i Algierii.
WSebecus – rodzaj wymarłego krokodylomorfa z kladu Mesoeucrocodylia, żyjącego w eocenie na obszarze dzisiejszej Argentyny. Obecnie do tego rodzaju zaliczany jest jedynie jego gatunek typowy, S. icaeorhinus, którego skamieniałości odkryto w argentyńskiej prowincji Chubut. W przeszłości do rodzaju Sebecus zaliczano też gatunek S. huilensis żyjący w miocenie na obszarze dzisiejszej Kolumbii oraz S. querejazus żyjący w paleocenie na obszarze Boliwii. Jednak Alfredo Paolillo i Omar J. Linares (2007) zaliczyli te gatunki do odrębnych rodzajów: S. huilensis do rodzaju Langstonia, pozostawionego w rodzinie Sebecidae, a S. querejazus do rodzaju Zulmasuchus, zaliczonego przez nich do rodziny Bretesuchidae. Z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Pola i Powella (2011) wynika, że Sebecus, Langstonia, Zulmasuchus i nienazwany krokodylomorf, którego skamieniałości odkryto w argentyńskiej formacji Lumbrera, tworzą klad, do którego nie należą żadne inne krokodylomorfy; autorzy ci włączyli gatunki L. huilensis i Z. querejazus z powrotem do rodzaju Sebecus.