W

Barasinga tajska, jeleń Schomburgka − wymarły gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych (Cervidae).

W

†Candiacervus – wymarły ssak z rodziny jeleniowatych. Żył na Krecie w plejstocenie. Spośród innych gatunków wyróżniały go specyficzne poroże oraz mała wielkość ciała. Najmniejszy gatunek, C. ropalophorus, osiągał 40 cm wysokości. Jest to przykład ilustrujący zmniejszanie się rozmiarów osobników zamkniętych na wyspach w stosunku do ich krewnych ze stałego lądu. Te niezbyt duże stworzenia były blisko spokrewnione z takimi jak np. jeleń olbrzymi. Niektórzy naukowcy uważają nawet jednostkę Candiacervus za podrodzaj w rodzaju Megaloceras

W

Cervalces – wymarły rodzaj ssaka kopytnego żyjącego podczas epok plioceńskiej i plejstoceńskiej. Cervalces gallicus, od którego pochodzą inne gatunki, żył na terenie Europy w czasie pliocenu i plejstocenu. Natomiast Cervalces scotti żył w plejstocenie na terenie Ameryki Północnej. Cervalces latifrons zwany po angielsku "the broad-fronted moose" i Cervalces carnutorum pochodziły z plejstoceńskich Europy i Azji.

W

Dicrocerus – wymarły rodzaj ssaka z rodziny jeleniowatych (Cervidae). Żył w centralnej Europie. Mierzył 70 cm wysokości, czyli mniej więcej tyle, co dzisiejsza sarna. Posiadał długą czaszkę dźwigającą poroże o zgrubiałej podstawie - był to pierwszy taki przypadek wśród jeleniowatych. Poroże to było dość prymitywne, rosochy nie występowały, nie dysponowały nim także samice.

W

Heteroprox − rodzaj wymarłego ssaka z grupy kopytnych. Zamieszkiwał Europę podczas miocenu. Jego skamieniałości odnaleziono w rejonie granicy dzisiejszych Niemiec i Luksemburga, w Steinheim. Zaliczany do rodziny jeleniowatych. Wykazano jego występowanie z Austrii, Francji, Niemiec, Serbii i Czarnogóry oraz Słowacji.

W

Jeleń olbrzymi, łoś irlandzki – gatunek wymarłego ssaka z rodziny jeleniowatych.

W

Libralces – rodzaj wymarłego ssaka z grupy kopytnych, spokrewnionego ze współczesnymi jeleniami. Zamieszkiwał on Eurazję w pliocenie. Charakteryzował się większym porożem. Poroże miało ok. 2m szerokości, było więc porównywalnie z tym należącym do rodzaju Megaloceros. Według Jordi Agustin, opisywany jeleń mógł być jego przodkiem, większość jednak badaczy jest zdania, że był on bliżej spokrewniony z łosiem.

W

Wapiti kanadyjski – wymarły podgatunek wapiti, wcześniej uważany za podgatunek jelenia szlachetnego. Występował na terenach USA na wschód od Wielkich Równin. Ostatni osobnik został zastrzelony w Pensylwanii 1 września 1877. Podgatunek został uznany przez United States Fish and Wildlife Service za wymarły w 1880.