
Arambourgisuchus – rodzaj krokodylomorfa z rodziny Dyrosauridae. Żył w późnym paleocenie na terenie dzisiejszego państwa Maroko. Odnaleziono go dzięki współpracy Francji i Maroka w roku 2000 w regionie Sidi Chenane. Zwierzę opisał 5 lat później paleontolog Stéphane Jouve.

Borealosuchus – wymarły rodzaj krokodylomorfa z grupy Eusuchia, żyjącego od późnej kredy do eocenu na terenie Ameryki Północnej. Kilka gatunków zaliczanych wcześniej do rodzaju Leidyosuchus przeniósł do tego rodzaju Chris Brochu w 1997. Obecnie do tego rodzaju zaliczane są gatunki:B. sternbergi, okaz typowy z mastrychta, zamieszkiwał następujące stany USA: Kolorado, Montana, Dakota Północna, Dakota Południowa, Wyoming; B. acutidentatus z paleocenu z Saskatchewan B. formidabilis także z paleocenu z terenów Dakoty Północnej i Wyoming; B. griffithi z paleoceńskiej Alberty B. wilsoni z eocenu i Wyoming. B. threeensis z przełomu kredy i paleogenu z New Jersey

Ceratosuchus burdoshi wymarły aligator żyjący w Ameryce Północnej podczas późnego paleocenu i wczesnego eocenu. Jego szczątki znaleziono w stanie Kolorado. Podobnie jak współcześni krewniacy, C. burdoshi zamieszkiwał bagna i był drapieżnikiem.

Champsozaur (Champsosaurus) – rodzaj wodnego gada z rzędu Choristodera, należący do rodziny Champsosauridae.

Chenanisuchus – rodzaj krokodylomorfa z rodziny Dyrosauridae. Żył od późnej kredy do późnego paleocenu w północnej Afryce. Jego pozostałości znaleziono w okolicy Sidi Chenane w Maroku. Odkryto je w 2000, a opisano w 2005 roku.

Guarinisuchus – rodzaj morskiego krokodylomorfa z rodziny Dyrosauridae. Żył we wczesnym paleocenie, niedługo po wielkim wymieraniu kredowym, na terenie Ameryki Południowej. Został opisany w oparciu o szkielet zawierający czaszkę wraz z żuchwą, kość łokciową, łuski oraz izolowane zęby. Odnaleziono również szczątki dwóch innych osobników. Zostały one odkryte w 2003 roku w datowanych na późny dan, około 62–61 mln lat temu, osadach formacji Maria Farinha w stanie Pernambuco w północno-wschodniej Brazylii. Nazwa Guarinisuchus pochodzi od słowa guarini, w języku Tupi znaczącego „bohater”, oraz greckiego suchus, oznaczającego krokodyla. Epitet gatunkowy gatunku typowego, munizi, honoruje brazylijskiego paleontologa Geraldo da Costa Barrosa Muniza, który jako pierwszy badał obszar basenu Paraíba, gdzie odkryto szczątki Guarinisuchus.

Rhabdognathus – rodzaj krokodylomorfa z rodziny Dyrosauridae żyjącego od późnej kredy do wczesnego paleocenu na obecnych terenach Afryki. Został opisany w 1930 roku przez Swintona w oparciu o kilka fragmentów żuchwy pochodzących z paleoceńskich osadów w Nigerii. Kolejne szczątki żuchwy przypisali do tego rodzaju Halstead i Middleton w 1976 roku, a w 1980 Éric Buffetaut opisał pierwsze skamieniałości czaszki. W 2002 roku Christopher Brochu i współpracownicy opisali puszkę mózgową, którą wstępnie przypisali do Rhabdognathus. Ze względu na fragmentaryczność holotypu zaliczenie innych szczątków czaszki do rodzaju Rhabdognathus nie mogło być całkowicie pewne. W 2007 roku Stéphane Jouve przeanalizował wszystkie znane skamieniałości należące do Rhabdognathus i opisany przez Swintona R. rarus uznał za nomen dubium, jednak utrzymał go jako gatunek typowy, stwierdzając, że – mimo iż niediagnostyczny na poziomie gatunkowym – pozwala na odróżnienie Rhabdognathus od innych rodzajów. Jouve nazwał także dwa nowe gatunki – R. aslerensis i R. keiniensis – a kolejny, R. compressus, został przeniesiony do rodzaju Congosaurus w oparciu o budowę zębodołów, sugerującą, że jest on bliżej spokrewniony z C. bequaerti.

Titanoboa – rodzaj olbrzymiego węża żyjącego na terenach obecnej Ameryki Południowej w okresie paleocenu.