WAntylopowiec modry, dawniej: antylopa modra – gatunek wymarłego ssaka z rodziny wołowatych, żyjącego w Afryce Południowej do końca XVIII wieku. Należał do tego samego rodzaju, co antylopowiec koński i antylopowiec szablorogi, ale był mniejszy. Czasem uznaje się go za podgatunek antylopowca końskiego, ale badania genetyczne potwierdziły odrębność gatunkową antylopowca modrego.
WBison antiquus – wymarły gatunek dużego ssaka wołowatego występującego w plejstocenie na terenie Ameryki Północnej. Jest uznawany za bezpośredniego przodka współcześnie żyjącego bizona amerykańskiego. Prawdopodobnie wywodzi się od Bison priscus.
WCapra pyrenaica pyrenaica – wymarły podgatunek koziorożca pirenejskiego, ssaka z rodziny wołowatych. C. p. pyrenaica występował w Hiszpanii, Portugalii, Francji i Andorze. Podgatunek ten był poddawany klonowaniu. 30 lipca 2003 roku narodził się klon ostatniej samicy, Celii. Był to prawdopodobnie pierwszy przypadek przywrócenia do życia wymarłego zwierzęcia. Nowo narodzone zwierzę zmarło jednak tego samego dnia w konsekwencji defektu płuc.
WMyotragus – rodzaj wymarłych ssaków parzystokopytnych z rodziny krętorogich obejmująca gatunki zasiedlające od wczesnego pliocenu do holocenu balearskie wyspy Majorka i Minorka.
WMyotragus balearicus – wymarły gatunek parzystokopytnych ssaków z podrodziny krętorogich zasiedlający od wczesnego pliocenu do holocenu balearskie wyspy Majorka i Minorka.
WTur leśny, tur – wymarły gatunek ssaka z rodziny wołowatych (Bovidae), przodek niektórych ras bydła domowego. Z opisów w starych kronikach i zachowanych drzeworytów wynika, że tur był bardzo podobny do dużych ras bydła. Odkryty materiał wykopaliskowy jest niewielki.
WŻubr pierwotny, żubr stepowy, prażubr – wymarły gatunek dużego ssaka krętorogiego zamieszkujący w plejstocenie Europę i Azję Środkową, Beringię i Amerykę Północną.