WTransmisyjny Kod AMI – powszechnie stosowany w telekomunikacji, ISDN na styku S i T. Jest kodem trójwartościowym, reprezentowanym poprzez odpowiednie zmiany napięć na magistrali.
WHDB3 – używane w telekomunikacji kodowanie liniowe oparte na kodzie AMI, stosowane głównie w Japonii, Europie i Australii. Bardzo podobne do kodowania B8ZS wykorzystywanego w amerykańskich traktach T1.
WKod Manchester – kod liniowy sygnału cyfrowego. Na początku sygnał przyjmuje stan odpowiadający jego wartości binarnej, w środku czasu transmisji bitu następuje zmiana sygnału na przeciwny; dla zera z niskiego na wysoki, dla jedynki – z wysokiego na niski. Modulacja po raz pierwszy została wprowadzona przez G. E. Thomasa w 1949 r. Jest możliwa również odwrotna konwencja, tzw. konwencja IEEE 802.3.
WKod z powrotem do zera – kod transmisyjny stosowany w telekomunikacji, w których sygnał przekazuje się przez nadajnik, którego stan może przyjmować trzy poziomy wartości. W trakcie nadawania w każdym bicie sygnał wraca do zera. Sygnał jest samotaktujący. Oznacza to że nie potrzeba transmitowania sygnału zegara, ale powoduje też że wykorzystane jest dwukrotnie szersze pasmo niż w przypadku kodu NRZ.
WCMI – kod dwuwartościowy, zalecany do kodowania sygnałów o przepływności 140 Mbit/s, będący modyfikacją kodu Manchester. Jak widać na wykresie, zawiera tylko wartości +1 i −1. Cechuje je brak składowej stałej oraz zajmowanie szerokiego pasma przy zachowaniu większości energii w pierwszej jego części.
WMLT-3 – system liniowego kodowania danych cyfrowych w medium transmisyjnym wykorzystujący do kodowania 3 poziomy sygnału. Stosowany jest między innymi w standardzie sieci Ethernet 100Base-TX.
WNRZI – metoda przekształcania binarnego sygnału na sygnał fizyczny w celu transmisji przez kanał komunikacyjny. W dwupoziomowym sygnale NRZI przełączenie poziomu sygnału następuje synchronicznie, zgodnie z sygnałem zegarowym, jeśli transmitowany bit ma wartość 1, natomiast jeśli transmitowany bit ma wartość 0, to wartość sygnału fizycznego nie ulega zmianie.