
Gwidon I de Dampierre – hrabia Flandrii i margrabia Namur, młodszy syn Wilhelma II z Dampierre i hrabiny Małgorzaty II, córki cesarza łacińskiego Baldwina I.

Ludwik I – hrabia Nevers i Rethel z dynastii Dampierre. Najstarszy syn hrabiego Flandrii i Nevers Roberta III Flandryjskiego oraz jego drugiej żony Jolanty II de Nevers, dziedziczki hrabstwa Nevers. Miał starszego przyrodniego brata Karola, który zmarł w 1277. W 1280 roku ojciec nadał mu formalnie władzę nad Nevers po śmierci matki, jednak Ludwik miał wówczas dopiero 8 lat. W grudniu 1280 roku poślubił Joannę z Rethel, dziedziczkę hrabstwa Rethel, córkę Hugona IV, hrabiego Rethel i wdowę po Janie Tristanie, synu króla Francji Ludwika IX Świętego. Był przeciwnikiem króla Francji Filipa IV Pięknego, który odebrał mu rzeczywistą władzę nad Nevers i Rethel i w 1311 roku uwięził. Ludwik wydostał się z niewoli po czterech latach i stworzył koalicję z władcą Hainaut, jednak przed wyprawą na Filipa IV powstrzymała ich ulewne deszcze. Ludwik zmarł 24 lipca 1322 roku, zaledwie dwa miesiące przed swoim ojcem. Nevers i Rethel odziedziczył jego syn Ludwik jako Ludwik II, a władcą Flandrii stał się jako Ludwik I.

Ludwik I – hrabia Flandrii, Nevers i Rethel, syn Ludwika de Nevers i Joanny, dziedziczki hrabstwa Rethel, córki Hugona IV, hrabiego Rethel.

Ludwik II de Male – hrabia Flandrii, Nevers, Rethel i Artois, hrabia-palatyn Burgundii, jedyny syn Ludwika I de Nevers i Małgorzaty, córki króla Francji Filipa V Długiego.

Małgorzata III – hrabina Flandrii, Artois, Burgundii, Rethel i Nevers, córka hrabiego Ludwika II de Male i Małgorzaty, córki księcia Brabancji Jana III.

Robert III, zwany de Bethune lub Lwem Flandrii – hrabia Flandrii, syn Gwidona de Dampierre z jego pierwszego małżeństwa z Matyldą, córką Roberta VII, pana de Bethune.

Wilhelm III de Dampierre – hrabia Flandrii i pan de Dampierre, najstarszy syn Wilhelma II de Dampierre i Małgorzaty II, hrabiny Flandrii, córki cesarza łacińskiego Baldwin I.