52 Odznaczeni znakiem oficerskim tzw. „Parasolem”

Henryk Bagiński ps. Józef Chłopski, Józef Jaszczurski – historyk wojskowości, inżynier, instruktor harcerski, harcmistrz, pułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego, zastępca Komendanta Głównego Związku Walki Zbrojnej od listopada 1939 roku do stycznia 1940 roku, szef Sztabu Komendy Głównej ZWZ od listopada 1939 roku do stycznia 1940 roku.

Alfred Michał Biłyk – polski prawnik, wojewoda tarnopolski i lwowski, major piechoty Wojska Polskiego.

Ottokar Wincenty Brzoza-Brzezina, niem. Ottokar Březina – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany na generała brygady.

Stanisław Seweryn Burhardt-Bukacki – generał dywizji Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych.

Stefan Dąb-Biernacki – oficer Legionów Polskich, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik I wojny światowej i walk o niepodległość Polski w wojnie polsko-bolszewickiej oraz II wojny światowej, członek loży wolnomularskiej Tomasza Zana w Wilnie, generał dywizji Wojska Polskiego, zdegradowany w październiku 1940 roku i zwolniony z wojska.

Roman Konrad Szpot-Dunin, ps. „Pogoń” – polski inżynier leśnictwa, major piechoty Wojska Polskiego, radny i wiceprezydent Lwowa w II Rzeczypospolitej, ofiara zbrodni katyńskiej.

Leopold Marcin Endel-Ragis ps. Śląski, Lipiński – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, komendant Okręgu Kielce-Radom Związku Walki Zbrojnej od października 1939 roku do grudnia 1941 roku.

Kazimierz Fabrycy – generał dywizji Wojska Polskiego.

Albin Jan Fleszar ps. „Satyr” – major piechoty Legionów Polskich.

Kazimierz Florek, ps. „Marian”, „Marianowicz”, „Muszyński” – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Tadeusz Furgalski ps. „Wyrwa” – major Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Janusz Tadeusz Gąsiorowski – generał brygady Wojska Polskiego.

Janusz Julian Głuchowski ps. „Janusz” – generał dywizji Wojska Polskiego.

Marian Józef Żegota-Januszajtis – generał dywizji Wojska Polskiego, inżynier rolnik, komendant „Armii Polskiej” i Polskich Drużyn Strzeleckich (1912–1914), ostatni dowódca I Brygady Legionów Polskich (1916–1917), kawaler Orderu Virtuti Militari.

Czesław Jarnuszkiewicz herbu Lubicz – generał brygady Wojska Polskiego.

Rajmund Jaworowski, ps. Świętopełk – działacz Polskiej Partii Socjalistycznej i Organizacji Bojowej PPS, współpracownik Józefa Piłsudskiego. Radny Warszawy od 1917 do 1931, zaś od 1927 przewodniczący Rady Miejskiej Warszawy. Poseł na Sejm I i II kadencji w II Rzeczypospolitej.

Zygmunt Karol Karwacki, ps. „Stanisław Bończa” – podporucznik Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Tadeusz Adam Kasprzycki – generał dywizji Wojska Polskiego, minister spraw wojskowych w latach 1935–1939, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Adam Ignacy Koc, ps. Witold, Szlachetny, Adam Krajewski, Adam Warmiński, Witold Warmiński – polski wojskowy i polityk, poseł, dziennikarz, pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, wolnomularz, uczestnik walk o niepodległość Polski w I wojnie światowej i wojnie polsko-bolszewickiej.

Tadeusz Kossakowski – generał dywizji inżynier Wojska Polskiego, „cichociemny”.

Wacław Kostek-Biernacki – polski pisarz i poeta, działacz sanacyjny, wojewoda nowogrodzki i poleski, minister, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, twórca i nadzorca Miejsca Odosobnienia w Berezie Kartuskiej.

Stanisław Krynicki, ps. „Tymkowicz” – porucznik Legionów Polskich, „jeden z najukochańszych i najbliższych Komendanta”.

Zygmunt Jerzy Kuczyński, ps. „Goliat”, „Jerzy”, „Kazik”, „Tadeusz” – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Marian Włodzimierz Kukiel właśc. Marian Władysław Włodzimierz Krajewski-Kukiel – generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych, historyk wojskowości, działacz społeczny, polityk, zastępca przewodniczącego Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju od 8 listopada 1939 roku, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.

Kazimierz Łukoski, ps. „Orlik” – generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Stanisław Benedykt Machowicz ps. „Sawa” – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Włodzimierz Marian Raczyński-Maxymowicz vel Włodzimierz Raczyński ps. „Raczyński”, „Rokita” – generał brygady Wojska Polskiego.

Aleksander Jerzy Narbut-Łuczyński – generał brygady Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych.

Aleksy Nehring – podporucznik Legionów Polskich. Uczestnik I wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Mieczysław Norwid-Neugebauer – generał dywizji Wojska Polskiego, minister robót publicznych (1930–1932).

Józef Konstanty Olszyna-Wilczyński – generał brygady Wojska Polskiego.

Kazimierz Jan Piątek ps. Herwin – kapitan Legionów Polskich, dowódca 1 Kompanii Kadrowej po Tadeuszu Kasprzyckim, następnie II batalionu 1 pułku piechoty oraz V batalionu I Brygady. Członek Związku Strzeleckiego.

Józef Klemens Piłsudski herbu własnego – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej PPS (1904) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), kierownik Komisji Wojskowej i Tymczasowej Rady Stanu (1917), od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 naczelnik państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji po przewrocie majowym (1926), dwukrotny premier Polski ; wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP.

Tadeusz Ludwik Piskor – generał dywizji Wojska Polskiego, szef Sztabu Głównego (1926–1931), dowódca Armii „Lublin” w kampanii wrześniowej 1939 roku.

Władysław Zygmunt Belina-Prażmowski – polski wojskowy i urzędnik samorządowy II Rzeczypospolitej, w latach 1931–1933 prezydent Krakowa, w latach 1933–1937 wojewoda lwowski; pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Jan Prot, pierwotnie Jan Berlinerblau, ps. „Prot” – polski inżynier chemii fizycznej, major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari, od 1927 do 1939 naczelny dyrektor Państwowej Wytwórni Prochu w Pionkach, wykładowca.

Aleksander Błażej Prystor, ps. „Katajama”, „Bogdan”, „Rafał” – polski polityk z okresu dwudziestolecia międzywojennego, premier, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, wolnomularz.

Zdzisław Wincenty Przyjałkowski (ur. 6 października 1892 w Magnuszewie, zm. 12 kwietnia 1971 w Sztokholmie – generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz – generał brygady Wojska Polskiego.

Stanisław Eugeniusz Skwarczyński – generał brygady Wojska Polskiego, prezes Prezydium Zarządu Koła Parlamentarnego Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1938 roku.

Modest Longin Słoniowski ps. „Słoń” – polski adwokat i notariusz, major audytor Wojska Polskiego.

Kazimierz Sosnkowski h. Godziemba, ps. Baca, Godziemba, Józef, Józef Godziemba, Ryszard, Szef – polski dowódca wojskowy i polityk, działacz niepodległościowy, początkowo w Polskiej Partii Socjalistycznej i jej Organizacji Bojowej, założyciel Związku Walki Czynnej, szef sztabu I Brygady Legionów Polskich, wiceminister (1919–1920), a potem minister spraw wojskowych (1920–1924). Przedstawiciel Polski w Lidze Narodów (1925), od 1936 generał broni Wojska Polskiego, dowódca Frontu Południowego podczas kampanii wrześniowej 1939. Następca Prezydenta RP, minister bez teki w rządzie gen. Władysława Sikorskiego na emigracji (1939–1940), komendant główny Związku Walki Zbrojnej (1939–1941), Wódz Naczelny Polskich Sił Zbrojnych (1943–1944), przewodniczący Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju od 8 listopada 1939, członek władz Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich.

Julian Stachiewicz, ps. „Wicz” – polski historyk wojskowości, generał brygady Wojska Polskiego.

Stanisław Strzelecki ps. „Jastrzębski” – działacz niepodległościowy, żołnierz 2 pułku piechoty Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Edward Śmigły-Rydz, także: Edward Rydz, Edward Rydz-Śmigły, ps. „Śmigły”, „Tarłowski”, „Adam Zawisza” – polski wojskowy, polityk, marszałek Polski, generalny inspektor Sił Zbrojnych, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w wojnie obronnej 1939, formalnie przez 17 dni „następca prezydenta Rzeczypospolitej na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju”.

Tadeusz Stefan Alf-Tarczyński – dyplomowany oficer piechoty Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych, w 1964 mianowany przez Naczelnego Wodza generałem brygady, pisarz i publicysta.

Stanisław Tessaro ps. „Marian”, „Zosik” – generał brygady Wojska Polskiego.

Michał Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz herbu Trąby, pseudonimy Doktor, Stawski, Stolarski, Torwid – generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych, w 1964 mianowany przez władze emigracyjne generałem broni, wolnomularz, teozof, duchowny Kościoła liberalnokatolickiego.

Mieczysław Ryś-Trojanowski pseudonim Ryszard – generał brygady Wojska Polskiego.

Kordian Józef Zamorski – generał brygady Wojska Polskiego, w 1966 mianowany przez władze emigracyjne generałem dywizji, komendant główny Policji Państwowej, wolnomularz.

Stanisław Sław-Zwierzyński – kapitan piechoty Legionów Polskich.

Tadeusz Józef Żuliński – polski lekarz, członek PPS, legionista, żołnierz, pierwszy komendant Polskiej Organizacji Wojskowej (POW).