
Baronowie i hrabia Legnicki – boczna linia Piastów legnicko-brzeskich. Potomkowie księcia Jana Chrystiana i jego drugiej, morganatycznej małżonki Anny Jadwigi Sitsch.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubiążu — nieczynna świątynia, perła sztuki barokowej i mauzoleum Piastów śląskich w kompleksie opactwa cysterskiego w Lubiążu, w gminie Wołów na Dolnym Śląsku.

Mauzoleum Piastów Śląskich we Wrocławiu mieści się w kościele św. Klary i św. Jadwigi przy pl. Nankiera, w szkole katolickiej Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej, w dawnej nawie głównej kościoła.

August – hrabia legnicki.

Barbara legnicka – księżniczka legnicka z dynastii Piastów.
Bernard Zwinny lwówecki – książę lwówecki w latach 1281–1286.
Bolesław I Wysoki – książę śląski w latach 1163–1201 ; w latach 1146–1163, 1172–1173, 1177 na wygnaniu.

Bolesław II Rogatka, także Łysy i Cudaczny – książę krakowski w 1241, w latach 1241–1247 książę południowo-zachodniej Wielkopolski, książę śląski w latach 1241–1248, legnicko-głogowski w latach 1248–1249/1251, w 1249 strata Lubusza, od 1249 tylko w Legnicy, od 1277 także w Środzie Śląskiej.

Bolesław (Bolko) III Rozrzutny (Hojny) – książę na Legnicy, Brzegu i Wrocławiu w latach 1296–1311, 1306–1307 w Kaliszu, 1308–1311 w Opawie, od 1311 książę brzeski, 1312–1342 legnicki, 1323–1338 w Namysłowie, od 1329 dziedziczny lennik czeski.

Bolesław IV legnicki – razem z braćmi w latach 1364-1394 formalny książę legnicki.
Chrystian – książę legnicki, jeden z ostatnich Piastów Śląskich.

Fryderyk I – książę brzeski i legnicki z dynastii Piastów, starosta generalny Śląska w 1488 roku.

Fryderyk II − książę legnicki, brzeski, ścinawski, głogowski i ziębicki, przedstawiciel śląskiej gałęzi dynastii Piastów, syn Fryderyka I legnickiego.

Fryderyk III – książę legnicki.

Fryderyk IV – książę legnicki z dynastii Piastów. Syn księcia legnickiego Fryderyka III i Katarzyny, córki księcia Meklemburgii Henryka V.

Henryk I Brodaty – książę wrocławski w latach 1201–1238, opolski 1201–1202, kaliski 1206–1207 i od 1234, władca Ziemi Lubuskiej do 1206, 1210–1218 i od 1230, od 1231 książę krakowski, od 1234 w południowej Wielkopolsce po rzekę Wartę, od 1230 opieka nad Opolem, od 1232 opieka nad Sandomierzem, od 1234 pełnia władzy nad Opolszczyzną, ze śląskiej linii dynastii Piastów, założyciel tzw. monarchii Henryków Śląskich.

Henryk II Pobożny – książę śląski, krakowski i wielkopolski 1238–1241 oraz Sługa Boży Kościoła katolickiego. Przez cały okres panowania nad ziemią kaliską i wieluńską (rudzką) sprawował wyłącznie opiekę nad małoletnimi książętami. W latach 1238–1239 rządził w księstwie opolskim i był regentem w sandomierskim. W 1238 odziedziczył po ojcu księstwo krakowskie. Kontynuował starania o koronę królewską. W czasie najazdu mongolskiego w 1241 stanął na czele koalicji wojsk wielu księstw polskich. Poległ w bitwie pod Legnicą.
Henryk III Biały – książę wrocławski w latach 1248–1266 z dynastii Piastów.

Henryk IV Prawy lub z łaciny Probus – książę wrocławski w latach 1270–1290, książę krakowski w latach 1288–1290, książę ścinawski w latach 1289–1290, minnesinger.
Henryk V Brzuchaty – książę jaworski 1273–1278, od 1278 legnicki, a od 1290 wrocławski i brzeski, w latach 1290–1294 w Namysłowie i Oleśnicy.
Henryk VI Dobry (Wrocławski) – książę wrocławski w latach 1311-1335.

Henryk VIII – książę legnicki formalnie w latach 1373-1398, biskup kujawski w latach 1389-1398 z dynastii Piastów.

Henryk XI – książę legnicki z dynastii Piastów. Syn księcia legnickiego Fryderyka III i Katarzyny, córki księcia Meklemburgii Henryka V. Mąż Zofii Hohenzollern, córki margrabiego Ansbach i księcia karniowskiego Jerzego Hohenzollerna.

Jan Chrystian – książę brzeski z dynastii Piastów. Syn księcia legnicko-brzeskiego Joachima Fryderyka i Anny Marii z dynastii askańskiej. Mąż Doroty Sybilli, córki elektora Brandenburgii Jana Jerzego Hohenzollerna, a po jej śmierci Anny Jadwigi von Sitzsch. Ojciec m.in. księcia brzeskiego Jerzego III, księcia legnickiego Ludwika IV i księcia legnicko-brzeskiego Chrystiana.

Jan I lubiński – razem z bratem Henrykiem X książę lubiński (1441-1446, chojnowski od 1441, brzeski 1443-1450, złotoryjski od 1449.

Jan II – książę brzeski i legnicki z dynastii Piastów. Najstarszy syn Fryderyka I ks. brzesko-legnickiego i Ludmiły Podiebrad.

Jan Jerzy – książę oławski z dynastii Piastów.

Jarosław opolski – książę opolski od 1173, biskup wrocławski od 1198.
Jerzy II brzeski, – książę brzeski, syn Fryderyka II legnickiego i Zofii Hohenzollern, przedstawiciel śląskiej gałęzi dynastii Piastów.

Jerzy III – książę brzeski i legnicki. Syn Jana Chrystiana i Doroty Sybilli, starszy brat Ludwika IV i Chrystiana.

Jerzy Rudolf – książę legnicki z dynastii Piastów, syn księcia legnicko-brzeskiego Joachima Fryderyka i księżniczki askańskiej, Anny Marii, humanista, mecenas sztuki, kompozytor i poeta. Starosta generalny Śląska w latach 1621-1628 i od 1641 r.
Jerzy Wilhelm, cz. Jiří Vilém Břežsko-Lehnický, niem. Georg Wilhelm I. – książę legnicko-wołowsko-brzeski. Był ostatnim księciem ze śląskiej linii Piastów i całej dynastii, synem księcia Chrystiana i jego żony Ludwiki Anhalckiej.

Joachim Fryderyk – książę brzeski z dynastii Piastów. Syn księcia brzeskiego Jerzego II i Barbary Hohenzollern, córki elektora brandenburskiego Joachima II Hektora. Ojciec księcia brzeskiego Jana Chrystiana i księcia legnickiego Jerzego Rudolfa.

Joanna Elżbieta – księżniczka legnicka, córka piastowskiego księcia Jana Chrystiana i jego drugiej małżonki Anny Jadwigi von Sitzsch.
Karolina, niem. Charlotte von Liegnitz-Brieg-Wohlau – księżniczka legnicko-brzeska, ostatni przedstawiciel dynastii Piastów. Najstarsza córka księcia legnicko-brzeskiego Chrystiana i księżniczki anhalckiej Ludwiki z dynastii askańskiej.

Konrad I głogowski – książę głogowski (1251-1273/1274).

Konrad Kędzierzawy – książę śląski, drugi syn Henryka Brodatego i św. Jadwigi.

Konrad Laskonogi – książę głogowski w latach 1177-1180/1190.

Ludwik I brzeski – książę namysłowski w latach 1338–1342 i legnicki w latach 1342–1345 z bratem Wacławem I, w latach 1345–1346 w wyniku podziału Legnica, w latach 1346–1348/1349 bez przydziału, od 1348/1349 w Lubinie, od 1358 na połowie Brzegu i Oławy, od 1359 w Chojnowie, w latach 1364–1373 regent w Legnicy, od 1368 całość księstwa brzesko-oławskiego, od 1373 w Kluczborku, w latach 1392–1395 w Niemczy.

Ludwik II – książę brzeski i legnicki z dynastii Piastów.

Ludwik IV – książę legnicki, syn księcia brzeskiego Jana Chrystiana i Doroty Sybilli, brat Jerzego III i Chrystiana.

Mieszko lubuski – książę lubuski 1241-1242.

Ruprecht I, Rupert I – w latach 1364–1409 razem z braćmi książę legnicki, w latach 1397–1401 regent w księstwie głogowsko-żagańskim.

Sybilla Małgorzata – księżniczka legnicka, córka piastowskiego księcia Jana Chrystiana i jego pierwszej małżonki Doroty Sybilli.

Wacław I legnicki – książę namysłowski w latach 1338–1342 i legnicki w latach 1342–1345 wraz z bratem Ludwikiem I, w latach 1345–1346 w wyniku podziału księstwa legnickiego w Chojnowie i Złotoryi, w latach 1346–1349 całość księstwa legnickiego, w 1348 lub 1349 strata Lubina, w 1358 uzyskana połowa księstwa brzesko-oławskiego i Byczyna, sprzedana następnie linii świdnickiej, w 1359 w wyniku nowego podziału Legnica i Złotoryja.
Wacław II legnicki – w latach 1364–1409 nominalny książę legnicki, w latach 1409–1413 faktyczny książę, biskup lubuski w latach 1378–1382 i biskup wrocławski w latach 1382–1417.

Władysław II Wygnaniec – książę senior (zwierzchni) Polski, krakowski, sandomierski, wschodniej Wielkopolski, kujawski, wrocławski i zwierzchni pomorski w latach 1138–1146.

Władysław – od 1248 roku współrządca dzielnicy wrocławskiej, od 1265 roku arcybiskup Salzburga, od 1266 regent całego księstwa wrocławskiego, od 1268 roku administrator apostolski diecezji wrocławskiej.

Zofia Magdalena – księżniczka legnicka, córka piastowskiego księcia Jana Chrystiana i jego pierwszej małżonki Doroty Sybilli.

Zygmunt – baron legnicki, syn piastowskiego księcia Jana Chrystiana i jego drugiej małżonki Anny Jadwigi von Sitzsch.