
Szpakowate (Sturnidae) – rodzina ptaka z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około 120 gatunków.

Filipińczyki (Rhabdornithinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny szpakowatych (Sturnidae).
Gwarki (Mainatinae) – podrodzina ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Szpaki (Sturninae) – podrodzina ptaków z rodziny szpakowatych (Sturnidae), obejmująca ponad sto dwadzieścia gatunków. Są to małe lub średnie ptaki, w większości owadożerne, niektóre żywią się również owocami. Wiele gatunków żyje na otwartych przestrzeniach i tworzy duże stada.

Acridotheres – rodzaj ptaka z podrodziny szpaków (Sturninae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae).

Agropsar – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Ametyszczak – gatunek małego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). W trzech podgatunkach występuje na południowo-zachodnim Półwyspie Arabskim oraz w Afryce Subsaharyjskiej. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Aplonis – rodzaj ptaka z podrodziny gwarków (Mainatinae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae).

Basilornis – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Błyszczak białoskrzydły – gatunek ptaka z podrodziny szpaków (Sturninae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae). Ptak ten występuje w Afryce, nie jest zagrożony wyginięciem.

Błyszczak półobrożny, błyszczak pyszny – gatunek małego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący Afrykę Wschodnią. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Błyszczak purpurowy – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Błyszczak rudobrzuchy – gatunek ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący Afrykę Wschodnią. Nie wyróżnia się podgatunków.MorfologiaDługość ciała 18 cm. Mały, krępy ptak o metalicznie błyszczącym, niebieskozielonym upierzeniu ze złoto-pomarańczowym brzuszkiem, odseparowanym białym pasem od piersi w kolorze niebieskim. Dorosłe osobniki mają głowę w kolorze czarnym. Młode osobniki posiadają upierzenie w odcieniach szarości, brązowe tęczówki, które z czasem stają się biało-szare, aż do osiągnięcia kremowej barwy w dojrzałym wieku.Zasięg, środowiskoAfryka Wschodnia – Etiopia, Somalia, Sudan Południowy, Uganda, Kenia oraz Tanzania. Występuje na obszarach z ciernistymi krzewami i akacjami, także w pobliżu osad ludzkich.ZachowanieŻeruje głównie na ziemi, często pod akacjami lub w ich pobliżu. Towarzyski i zwykle niepłochliwy, nie boi się ludzi. Często widywany w towarzystwie podobnych, ale rzadziej spotykanych błyszczaków półobrożnych.StatusW Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody błyszczak rudobrzuchy zaliczany jest do kategorii LC nieprzerwanie od 1988 roku. Globalna wielkość populacji nie została oszacowana, ale gatunek ten jest opisywany jako szeroko rozpowszechniony i bardzo liczny. Trend liczebności populacji nie jest znany.

Błyszczak stalowy – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską. Nie jest zagrożony.SystematykaWyróżniono kilka podgatunków L. chalybaeus:Lamprotornis chalybaeus chalybaeus – Senegal i Gambia do centralnego Sudanu. Lamprotornis chalybaeus cyaniventris – Erytrea do północno-zachodniej Somalii, północnej Kenii i wschodniej Demokratycznej Republika Konga. Lamprotornis chalybaeus sycobius – południowo-zachodnia Uganda i południowa Kenia do zachodniego Mozambiku. Lamprotornis chalybaeus nordmanni – południowa Angola i północna Namibia do południowego Mozambiku i północno-wschodniej RPA.MorfologiaDługość ciała około 23 cm. Średniej wielkości, krępy ptak o metalicznie błyszczącym, niebieskozielonym upierzeniu. Pokrywy uszne granatowe, pomarańczowożółte tęczówki, środkowe sterówki zielone z niebieskim nalotem.Zasięg, środowiskoAfryka Subsaharyjska od Senegalu i Gambii do Etiopii i Erytrei, na południe przez Afrykę Wschodnią po południową Angolę, północną Namibię i północno-wschodnią RPA. Pospolity na terenach niezbyt gęsto zadrzewionych, często przy osadach ludzkich. Osiadły lub wędrujący daleko poza porą lęgową.ZachowanieW sezonie lęgowym w parach, potem w stadach do kilkuset osobników; żeruje na ziemi.StatusW Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody błyszczak stalowy zaliczany jest do kategorii LC nieprzerwanie od 1988 roku. Globalna wielkość populacji nie została oszacowana, ale gatunek ten jest opisywany jako pospolity do bardzo licznego. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny.

Błyszczak tęczowy – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje w okolicach obszaru na południe od zachodniego Sahelu. Posiada status zagrożenia „najmniejszej troski”.

Czarnotek arabski – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje od północno-wschodniego Egiptu po zachodni i południowy Półwysep Arabski. Niezagrożony wyginięciem.

Czarnotek rudoskrzydły – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje w Afryce, od Sudanu Południowego i Etiopii po RPA; druga część populacji, występująca od zachodniego Sudanu po Senegal i południową Mauretanię, bywa uznawana za osobny gatunek. Liczebność populacji wzrasta, gatunek niezagrożony wyginięciem.

Gracula – rodzaj ptaka z podrodziny gwarków (Mainatinae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae).

Gracupica – rodzaj ptaka z rodziny szpaków (Sturnidae).

Gwarek cejloński – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Endemiczny dla Sri Lanki, występuje w środkowej i południowej części wyspy. Nie wyróżnia się podgatunków. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Gwarek czczony, gwarek – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący południową Azję od Indii po Malezję, Filipiny i Indonezję. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Gwarek wielki – podgatunek gwarka czczonego, średniego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), występujący endemicznie na wyspach Banyak i Nias, położonych u zachodnich wybrzeży Sumatry. Jest krytycznie zagrożony wyginięciem.

Hylopsar – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Lamprotornis – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Majna brunatna – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Majna czubata – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje w Chinach, na Tajwanie i w Azji Południowo-Wschodniej, został jednak wprowadzony w kilku innych państwach. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Majna szara – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje od Półwyspu Indyjskiego po Półwysep Malajski, introdukowany na niektóre spośród wysp Oceanii. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Mino – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Onychognathus – rodzaj ptaka z podrodziny szpaków (Sturninae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae).

Pasterz, pasterz różowy, szpak różowy – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny szpakowatych (Sturnidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Pastor. Zamieszkuje pas od Półwyspu Bałkańskiego, przez Azję Mniejszą i Ukrainę po Iran i Azję Środkową. Zimuje głównie w Indiach i Sri Lance. Do Polski nieregularnie zalatuje.

Perukarz białorzytny – gatunek ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Ptak ten występuje w Azji Południowo-Wschodniej, nie jest zagrożony wyginięciem.

Perukarz długoczuby – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny gwarków (Mainatinae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae). Ptak ten występuje w Indonezji, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.

Poeoptera – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Skworczyk karoliński – gatunek małego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Endemiczny dla wyspy Pohnpei (Mikronezja). Prawdopodobnie wymarły.Morfologia

Skworczyk kruczy – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych. Występował na wyspie Kosrae. Znany współcześnie z pięciu okazów muzealnych pozyskanych w grudniu 1827, uznany za wymarłego.

Skworczyk ogorzały – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występował na dwóch australijskich wyspach: Lord Howe i Norfolk. Odnotowany po raz ostatni w 1923.
Skworczyk wulkaniczny – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Znany wyłącznie z wyspy Raiatea. Został odkryty w 1774, nie był już później notowany. Wymarły.

Spodiopsar – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Streptocitta – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Sturnia – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Sturnus – rodzaj ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Szpak balijski – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny szpaków (Sturninae) w rodzinie szpakowatych (Sturnidae). Zamieszkuje indonezyjską wyspę Bali, według IUCN jest krytycznie zagrożony wyginięciem.

Szpak bramiński – gatunek ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Główna część jego zasięgu obejmuje subkontynent indyjski. Poza tym obszarem występuje na wschodzie Półwyspu Arabskiego, gdzie został introdukowany, a w 2011 stwierdzono pierwszy lęg w Tadżykistanie. Nie jest zagrożony wyginięciem. Część populacji podejmuje wędrówki.

Szpak jednobarwny – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae).Zasięg występowania

Szpak maskareński – gatunek wymarłego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), endemicznego dla maskareńskiej wyspy Rodrigues. Najbliżej spokrewnionymi z nim gatunkami były: szpak reunioński i Cryptopsar ischyrhynchus; wszystkie zdają się pochodzić z Azji Południowo-Wschodniej. O szpaku maskareńskim wspominał jedynie francuski żeglarz Julien Tafforet, który przebywał na wyspie od 1725 do 1726. Tafforet obserwował te ptaki na przybrzeżnej wysepce Île Gombrani. Szczątki subfosylne odnalezione na samej wyspie Rodrigues i opisane w 1879 przypisano ptakom opisanym przez Tafforeta. W XIX wieku pojawiły się liczne niejasności związane z samym ptakiem i jego pozycją systematyczną.

Szpak ozdobny – gatunek ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący wschodnią i południową Afrykę. Nie jest zagrożony wyginięciem.Systematyka

Szpak reunioński – gatunek wymarłego ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występował na wyspie Reunion, wymarł w latach 50. XIX wieku. Prawdopodobnie wywodzi się z południowo-wschodniej Azji. Pierwsze informacje o szpaku reuniońskim pochodzą z XVII wieku i długo uważano go za spokrewnionego z dudkami, skąd wzięła się jedna z jego angielskich nazw. Przez wiele lat systematycy mieli wątpliwości w kwestii pozycji systematycznej tego gatunku, rozwiane ostatecznie przez badania DNA.

Szpak srokaty – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występuje w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Nie jest zagrożony wyginięciem, jednak jeden z 5 podgatunków ma status krytycznie zagrożonego.

Szpak zwyczajny, szpak – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Częściowo wędrowny. Pierwotnie zamieszkiwał wyłącznie Eurazję. Nie jest zagrożony wyginięciem. Dzięki introdukcji gatunek kosmopolityczny, w 13 podgatunkach występuje na każdym kontynencie poza Antarktydą; poza rodzimym zasięgiem także w Ameryce Północnej, Argentynie, Południowej Afryce, wschodniej Australii, Nowej Zelandii i okolicznych wyspach. Jest to gatunek inwazyjny.