
Secernantea – gromada nicieni wyodrębniana tradycyjnie obok Adenophorea w oparciu o morfologię i anatomię, obejmująca gatunki mające fasmidie. Są to nicienie wolno żyjące oraz pasożyty zwierząt i roślin.

Ancylostoma – rodzaj nicieni z rodziny Ancylostomidae. Obejmuje następujące gatunki:Ancylostoma auratus Ancylostoma brasiliensis – tęgoryjec brazylijski Ancylostoma caninum – tęgoryjec psi Ancylostoma ceylanicum Ancylostoma duodenale – tęgoryjec dwunastnicy Ancylostoma pluridentatum Ancylostoma tubaeforme

Ancylostomidae – rodzina nicieni (Nematoda), obejmująca następujące rodzaje:Agriostoma Ancylostoma Cyclodontostomum Galonchus

Anguina – rodzaj nicieni z rodziny Anguinidae.

Anisakis – rodzaj nicieni z rodziny Anisakidae, będących kosmopolitycznymi pasożytami spotykanymi w morzach i oceanach półkuli północnej. Dorosłe osobniki pasożytują w żołądkach ssaków morskich, głównie waleni. Żywicielami pośrednimi nicieni Anisakis są ryby, u których pasożyt ten występuje w 3 stadium larwalnym, inwazyjnym dla człowieka. Spożycie ryb zawierających żywe larwy może stanowić zagrożenie dla zdrowia, ze względu na zdolność tych pasożytów do penetracji błony śluzowej przewodu pokarmowego człowieka. Skutkiem penetracji mogą być uszkodzenia ściany żołądka i jelita. Chorobę wywołaną przez nicienie z rodzaju Anisakis określono mianem anisakiozy. Opisano także przypadki wystąpienia reakcji alergicznych po spożyciu ryb zawierających larwy Anisakis, manifestujących się jako pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, astma, kontaktowe zapalenie skóry a nawet zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny.

Anisakis simplex – gatunek stosunkowo dużego pasożytniczego nicienia (Nematoda). Postacie dorosłe są białożółte, długość ciała samców waha się w przedziale 34–70 mm, zaś samic – 45–140 mm. Tylny koniec ciała zaopatrzony jest w tzw. mukron, czyli stożkowaty, kurczliwy wyrostek. Gatunek ten posiada dobrze wykształcony przewód pokarmowy złożony z mięśniowej gardzieli o cylindrycznym kształcie, owalnego żołądeczka i prostego jelita. Larwy są przezroczyste, o lekko różowym zabarwieniu, a przez ich ścianę ciała prześwituje jedynie biały żołądeczek.

Aphelenchoides - rodzaj nicieni z rodziny Aphelenchoididae.

Aphelenchoididae – rodzina nicieni. Do tej rodziny zaliczane są następujące rodzaje nicieni:Anomyctus Aphelenchoides Bursaphelenchus Laimaphelenchus Seinura

Ascaridida to rząd nicieni obejmujący rodziny:Acanthocheilidae Anisakidae Ascarididae Ascaridiidae Atractidae Cosmocercidae Crossophoridae Cucullanidae Dioctophymatidae Goeziidae Heterakidae Heterocheilidae Kathlanidae Maupasinidae Oxyuridae Quimperiidae Rhigonematidae Schneidernematidae Seuratidae Soboliphymatidae Subuluridae Thelastomatidae Toxocaridae

Ascarididae – rodzina nicieni. Do tej rodziny zaliczane są następujące rodzaje:Angusticaecum Ascaris Parascaris Toxascaris

Ascaris – rodzaj nicieni z rodziny Ascarididae.

Bursaphelenchus – rodzaj nicieni z rodziny Aphelenchoididae.

Caenorhabditis – rodzaj nicieni z rodziny Rhabditidae.

Caenorhabditis elegans – wolno żyjący, niepasożytniczy nicień, o długości ok. 1 mm, bytujący w glebach klimatu umiarkowanego. Jego pożywienie stanowią mikroorganizmy, w tym bakterie używane w hodowli laboratoryjnej. Znany od XIX wieku, a od połowy lat 60. XX wieku jest organizmem modelowym w badaniach nauk biologicznych, które przyczyniły się do poszerzenia wiedzy m.in. na temat apoptozy i funkcjonowania systemu nerwowego.

Dirofilaria immitis – gatunek nicienia, pasożyt przenoszony przez komary. Występuje na całym świecie, najliczniej w strefie klimatu ciepłego i umiarkowanego. Nosicielami są ssaki drapieżne (Carnivora), w tym psy i koty. Mikroskopijnej wielkości postać larwalna przenoszona jest na skórę, z której powoli wnika do wnętrza organizmu, gdzie przemieszcza się do prawej komory serca lub pnia tętnicy płucnej. Tam może dojrzewać i osiągać wielkość osobnika dorosłego. Wywołuje dirofilariozę.

Ditylenchus – rodzaj nicieni z rodziny Anguinidae.

Enterobius - rodzaj nicieni z rodziny Oxyuridae.
Filaria Bancrofta, nitkowiec ludzki – nicień występujący w krajach o gorącym klimacie w Ameryce Południowej, w Azji i w Afryce. Pasożyt wywołujący chorobę zwaną słoniowacizną.
Filariidae - rodzina nicieni. Do tej rodziny zaliczane są następujące rodzaje nicieni:Brugia; Filaria; Loa; Onchocerca; Wuchereria.

Glista kocia – nicień bytujący w jelicie cienkim kota. U człowieka występuje rzadko, do zakażenia może dojść w wieku dziecięcym lub w przypadku rażącego zaniedbania higieny.

Glista końska – nicień z rodziny glist pasożytujący w jelicie cienkim konia, osła, zebry, muła i zebu. Cykl rozwojowy podobny do glisty ludzkiej, trwa 44–77 dni. Potencjalnie zagrażająca życiu nosiciela, zwłaszcza młodych zwierząt.

Glista ludzka – pasożyt ludzki z rodzaju Ascaris.
Glista psia – gatunek nicienia bytujący w organizmie psa i innych psowatych (Canidae).

Glista świńska – nicień z rodziny glist pasożytujący w jelicie cienkim świni. Cykl rozwojowy adekwatny do cyklu glisty ludzkiej. Cykl trwa około 2 miesięcy. Samica produkuje około 200 tys. jaj dziennie, które wydalane są wraz z kałem żywiciela.

Glisty – potoczna nazwa pasożytniczych nicieni (Nematoda) jelitowych należących do rodzin Ascarididae i Ascaridiidae.

Globodera – rodzaj nicieni z rodziny mątwikowatych (Heteroderidae) obejmujący gatunki uznawane za groźne szkodniki tworzące cysty na ziemniaku, m.in.:Globodera pallida – mątwik agresywny Globodera rostochiensis – mątwik ziemniaczany

Heterodera – rodzaj nicieni z rodziny mątwikowatych.

Korzeniak szkodliwy – gatunek nicienia z rodziny Pratylenchidae. Uszkadzają dorosłe, larwy oraz nimfy. Szkodnik upraw sadowniczych, ogrodniczych i ozdobnych. Żeruje na korzeniach. Powoduje nekrotyczne plamy, później czernienie. System korzeniowy ulega znacznej redukcji. Jaja składane są do gleby. Do 5 pokoleń w ciągu roku. Wnikają przez korzenie.

Loa – rodzaj nicieni z rodziny Filariidae.

Loa loa – gatunek pasożytniczego nicienia występujący w Afryce Zachodniej i Środkowej. Żywicielem ostatecznym jest człowiek, zaś wektorem muchówki z rodzaju Chrysops

Mątwik burakowy – gatunek nicienia z rodziny mątwikowatych (Heteroderidae). U gatunku występuje dymorfizm płciowy - ciało samicy przyjmuje kształt cytrynki, ciało samca jest nitkowate. Mątwik żeruje na roślinach dwuliściennych, głównie na burakach, roślinach komosowatych, rzepaku, i innych roślinach kapustnych. Objawami są: słaby wzrost roślin, żółknięcie liści, spadek plonu do 30%, przerost korzeni bocznych. Wytwarza 2 pokolenia w ciągu roku. Samica składa jaja bezpośrednio do korzeni. Gatunek zimuje w postaci larw w cystach. Wiosną następuje wyjście larw inwazyjnych z cyst, następnie wnikanie do korzeni roślin żywicielskich. Cystę tworzą samice 2 pokolenia. Mątwiki można zwalczać za pomocą płodozmianu – przez 4–5 lat stosując rośliny jednoliścienne, lub takie rośliny jak lucerna, kukurydza czy cebula, które poprzez wydzielanie substancji podobnych do roślin żywicielskich nęcą mątwiki, jednak dzięki swojej budowie uniemożliwiają wychodzącym z jaj larwom wniknięcie do ich wnętrza, w efekcie czego giną.

Mątwik sojowy – gatunek nicienia z rodziny mątwikowatych (Heteroderidae).

Mątwik ziemniaczany – gatunek nicienia z rodziny mątwikowatych (Heteroderidae). Nicień ten jest patogenem roślinnym, jednym z najgroźniejszych szkodników ziemniaka i innych roślin psiankowatych. W Polsce jest zaliczany do inwazyjnych gatunków obcych podlegających obowiązkowi zwalczania.

Mątwikowate (Heteroderidae) - rodzina nicieni. Do rodziny mątwikowatych zaliczane są następujące rodzaje nicieni:Afenestrata Bilobodera Ekphymatodera Globodera Heterodera

Niszczyk zjadliwy – gatunek nicienia z rodziny Anguinidae. Gatunek polifagiczny. Uszkadzają dorosłe, larwy oraz nimfy. Powodują zasychanie roślin. Żerują na zbożach, marchwi, cebuli. Liczba pokoleń w ciągu roku: 4–6. Rozwój jednego pokolenia trwa 19–30 dni. Jaja składane są wewnątrz roślin. Zimuje larwa inwazyjna w resztkach roślin. Wiosną następuje wnikanie przez podziemne części roślin. Rozprzestrzenia się poprzez wiązki naczyniowe. Jest to gatunek wilgociolubny więc jednym ze sposobów zwalczania go jest osuszanie terenu. Poza tym można stosować płodozmian. Cebule przechowywać w magazynach w temperaturze 0 °C ponieważ w temperaturze poniżej 10 °C zapada w stan anabiozy.

Owsik ludzki – robak pasożytniczy typu nicieni barwy białawej. Osiąga rozmiary: samica ok. 1 cm, a samiec ok. 3 mm. Pasożytuje wyłącznie w organizmie człowieka, w jelicie grubym, wyrostku robaczkowym oraz końcowym odcinku jelita cienkiego. Żywi się wyssaną treścią jelitową oraz zawartymi w niej substancjami. Samice żyją około 4 tygodni, a samce giną zaraz po zaplemnieniu.

Oxyuridae – rodzina nicieni pasożytujących na ssakach, m.in. na naczelnych. Przykładowym przedstawicielem jest owsik ludzki.

Pratylenchidae - rodzina nicieni. Wiele gatunków z tej rodziny odpowiedzialnych jest za zmęczenie gleby.

Rhabditida to rząd nicieni obejmujący rodziny:Cephalobidae Myolaimidae Panagrolaimidae Rhabditidae Steinernematidae Teratocephalidae

Rhabditidae – rodzina nicieni. Do tej rodziny zaliczane są następujące rodzaje:Ablechroiulus Bursilla Caenorhabditis Cruznema Curviditis Cuticularia Dolichorhabditis Mesorhabditis Pellioditis Pelodera Phasmarhabditis Protorhabditis Rhabditis Rhabditoides Teratorhabditis

Riszta – pasożyt podskórny człowieka, a także małp, psów, koni, bydła i innych ssaków. Wywołuje chorobę zwaną drakunkulozą. Obecnie występuje tylko w tropikalnych rejonach Afryki.

Spirurida – rząd nicieni z gromady Secernentea. Zwierzęta te charakteryzują się tym, iż w ich gardzieli można wyróżnić dwie części: przednią mięśniową i tylną gruczołową. Gruczoły gardzielowe są jednokomórkowe lub wielokomórkowe. Pochwa jest cewkowata i posiada mięsiste ścianki. Rozwój tych organizmów odbywa się zawsze za pośrednictwem żywiciela pośredniego jakim jest stawonóg.
Strongylida – rząd nicieni obejmujący rodziny:Amidostomatidae Ancylostomidae Cloacinidae Diaphanocephalidae Dictyocaulidae Globocephalidae Heligmosomidae Metastrongylidae Ollulanidae Strongyidae Strongylacanthidae Syngamidae Trichostrongylidae Uncinariidae
Tęgoryjec dwunastnicy – pasożyt człowieka należący do typu nicieni. Dorosły osobnik ma niespełna 2 cm długości i ciało jasnoróżowego koloru. Żyje w dwunastnicy.

Węgorki (Tylenchida) - rząd nicieni obejmujący rodziny:Allantonematidae Anguinidae Criconematidae Fergusobiidae Heteroderidae - mątwikowate Hoplolaimidae Iotonchiidae Neotylenchidae Pratylenchidae Psilenchidae Sphaerulariidae Tylenchidae Tylenchorhynchidae Tylenchulidae

Węgorek chryzantemowiec - gatunek nicienia z rodziny Aphelenchoididae. Występuje w szklarniach. Brak dymorfizmu płciowego. Kształt nitkowaty. Samica większa od samca. Endo i egzopasożyt. Żeruje na częściach nadziemnych m.in.: chryzantemy, dali, truskawek. Wnika przez szparki oddechowe. Objawami są brunatne zasychające plamy, żółto brunatne przebarwienia na liściach, rośliny zasychają. Liczba pokoleń w ciągu roku: 10-15. Jaja są składane na dolnej stronie liści. Zimują różne stadia rozwojowe w resztkach roślin. Aby zapobiegać należy przed sadzeniem roślin zastosować środek doglebowy.

Węgorek octowy – nicień żyjący w fermentujących owocach oraz w occie winnym. Jest wytrzymały, potrafi żyć w środowisku o charakterze kwasowym, którego pH wynosi od 1,6 do 1,1.

Węgorek sosnowiec – przedstawiciel gromady nicieni. Jest pasożytem drzew iglastych. Żyjąc w przewodach żywicznych, namnaża się. Tym doprowadza do ich zatykania, a w konsekwencji do śmierci rośliny. Węgorek przenoszony jest przez różne owady rozwijające się w zasiedlonym przez niego drewnie, a zwłaszcza z rodziny kózkowatych (Cerambycidae). Nicień pochodzi z Japonii. Rejestrowany w Europie i w Ameryce Północnej, gdzie przypuszczalnie dostał się w importowanym drewnie iglastym. Znajduje się na liście organizmów kwarantannowych.
Wuchereria – rodzaj nicieni z rodziny Filariidae.