WCaihong – rodzaj małych dinozaurów zaliczanych do Paraves, zamieszkujący tereny chińskiej formacji Tiaojishan, w okresie środkowo-późnej jury. Takson został po raz pierwszy opisany w 2018 na łamach „Nature Communications”.
WTeropody (Theropoda) – podrząd dinozaurów z rzędu dinozaurów gadziomiednicznych (Saurischia); nazwa theropod oznacza stopa bestii.
WNeoteropody (Neotheropoda) – grupa dinozaurów z podrzędu teropodów. Obecnie uznaje się tę grupę za obejmującą ostatniego wspólnego przodka Coelophysis bauri i Passer domesticus.
WAgnosfityz – dinozaur z podrzędu teropodów (Theropoda) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej
WAlwalkeria – dinozaur, jeden z najstarszych teropodów.
WAverostra – grupa dinozaurów, zdefiniowana pierwotnie jako grupa teropodów, której przedstawiciele posiadają charakterystyczny otwór w kości przysiecznej. Ezcurra i Cuny (2007) zdefiniowali natomiast tę grupę jako obejmującą ostatniego wspólnego przodka gatunków Allosaurus fragilis i Ceratosaurus nasicornis i wszystkich jego potomków.
WAvetheropoda – klad obejmujący Allosaurus fragilis, Passer domesticus, ich ostatniego wspólnego przodka i wszystkich jego potomków.
WBahariazaur – dinozaur z grupy teropodów (Theropoda). Żył w okresie kredy na terenach Afryki. Jego szczątki znaleziono w Egipcie. Rauhut (1995) uznał bahariazaura za przedstawiciela Carcharodontosauridae. Kręgi krzyżowe wykazują budowę typową dla abelizaurów a cały szkielet jest nieodróżnialny od Deltadromeus.
WBerberozaur (Berberosaurus) – rodzaj teropoda z grupy Neotheropoda. Żył we wczesnej jurze na terenie dzisiejszej północnej Afryki. Jego szczątki odnaleziono w okolicach miasta Warzazat w Atlasie Wysokim w Maroku. Jedynym opisanym gatunkiem jest Berberosaurus liassicus, nazwany w odniesieniu do epoki liasu. Epitet rodzajowy honoruje Berberów – rdzenną ludność północnej Afryki. Został opisany w oparciu o niekompletny szkielet pozaczaszkowy.
WCeluroid – dwunożny, mięsożerny dinozaur z grupy teropodów (Theropoda), pokrewny ornitolestom.
WCruxicheiros – rodzaj teropoda z grupy tetanurów (Tetanurae) żyjącego w środkowej jurze na obecnych terenach Europy. Został opisany w 2010 roku przez Rogera Bensona i Jonathana Radleya w oparciu o niekompletną prawą kość udową pochodzącą z datowanych na wczesny baton osadów formacji Chipping Norton Limestone, w Cross Hands Quarry w hrabstwie Warwickshire. Z lokalizacji typowej opisano także inne skamieniałości, przypuszczalnie należące do tego samego osobnika, co holotyp – kręgi, łuk naczyniowy, fragmentaryczną prawą kość łopatkowo-kruczą, niekompletną lewą kość biodrową, proksymalne zakończenie lewej kości łonowej oraz liczne żebra i fragmenty kości. Cruxicheiros wykazuje trzy cechy typowe dla tetanurów, jednak z powodu niekompletności materiału kopalnego ustalenie jego pozycji filogenetycznej jest utrudnione. Przeprowadzone przez Bensona i Radleya analizy kladystyczne umiejscawiają go jako najbardziej bazalnego tetanura, najbardziej bazalnego megalozauroida lub najbardziej bazalnego neotetanura. Od megalozaura, współczesnego mu teropoda występującego na tych samych terenach, odróżniają go niektóre cechy budowy wyrostków kolczystych, kości łonowej oraz głowy kości udowej. Cruxicheiros różni się od dubrillozaura większą liczbą komór pneumatycznych oraz złączeniem kości kruczej z łopatką. Poekilopleurona odróżnia od Cruxicheiros brak przedniej ostrogi na wyrostkach kolczystych kręgów ogonowych.
WCzilantajzaur (Chilantaisaurus) – rodzaj dużego teropoda z grupy tetanurów, żyjącego w późnej kredzie na obecnych terenach Azji. Gatunek typowy rodzaju, Chilantaisaurus tashuikouensis został opisany w 1964 roku przez Hu w oparciu o niekompletny szkielet pochodzący z formacji Ulansuhai w Mongolii Wewnętrznej i zaklasyfikowany do grupy karnozaurów. Skały, w których odnaleziono jego skamieniałości, datuje się na apt-alb lub turon. Ze względu na niekompletność materiału kopalnego ustalenie pozycji filogenetycznej czilantajzaura było utrudnione – zaliczano go do allozauroidów, megalozauroidów (spinozauroidów), Tetanurae incertae sedis. Roger B.J. Benson i Xu Xing dowiedli występowania u niego cech typowych dla neotetanurów, takich jak obecność przedpanewkowego dołu w kości biodrowej oraz trapezoidalny w przekroju kształt trzeciej kości śródstopia. Benson i Xu uznali hipotezę o przynależności czilantajzaura do allozauroidów za mało prawdopodobną i spekulowali, że może on reprezentować odrębną linię ewolucyjną bazalnych neotetanurów. Według analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Bensona i współpracowników w 2010 roku Chilantaisaurus tashuikouensis należy jednak do allozauroidów i jest bazalnym przedstawicielem kladu Neovenatoridae, grupy siostrzanej karcharodontozaurów. Wynik ten potwierdziła również analiza wykonana przez Carrano i in. (2012); autorzy zastrzegli jednak, że wystarczy wydłużenie drzewa filogenetycznego o zaledwie jeden stopień w stosunku do najbardziej parsymonicznego aby uzyskać drzewo, na którym czilantajzaur jest bazalnym przedstawicielem Carcharodontosauridae. Z kolei Allain i współpracownicy (2012) zaliczyli Chilantaisaurus tashuikouensis do rodziny Spinosauridae; według przeprowadzonej przez autorów analizy kladystycznej Chilantaisaurus był w nierozwikłanej politomii z rodzajami Spinosaurus, Irritator i Ichthyovenator oraz z kladem obejmującym rodzaje Suchomimus i Baryonyx. Natomiast Novas i współpracownicy (2012) sklasyfikowali Chilantaisaurus jako celurozaura o niepewnej pozycji filogenetycznej. Jego masę szacuje się na około 2,5 t, a długość kości udowej na 119 cm, co sugeruje, że osiągał rozmiary zbliżone do największych znanych teropodów, takich jak zaurofaganaks, mapuzaur, czy tyranozaury.
WCzuandongocelur – niewielki dinozaur z grupy teropodów (Theropoda).
WDaemonosaurus – rodzaj dinozaura żyjącego w późnym triasie na terenach współczesnej Ameryki Północnej. Cechował się stosunkowo krótkim pyskiem i dużymi przednimi zębami.
WDilofozaur (Dilophosaurus) – rodzaj dinozaura, teropoda żyjącego w Ameryce Północnej w epoce jury wczesnej, około 193 milionów lat temu. Trzy szkielety odkryto w północnej Arizonie w 1940, dwa najlepiej zachowane zebrano w 1942. Największą kompletnością cechuje się holotyp umieszczony początkowo w nowym gatunku rodzaju megalozaur jako M. wetherilli przez Samuela Wellesa w 1954. Welles znalazł większy szkielet należący do tego samego gatunku w 1964. Zrozumiał, że zwierzę nosiło grzebienie na czaszce i przeniósł je do odrębnego rodzaju Dilophosaurus w 1970, tworząc Dilophosaurus wetherilli. Nazwa rodzajowa oznacza "dwugrzebieniowego jaszczura", epitet gatunkowy upamiętnia Johna Wetherilla, członka rady Nawaho. Później znaleziono kolejne okazy, w tym młodocianego. Zwierzęciu przypisano też odciski stóp, w tym ślady odpoczynku. Kolejny gatunek, Dilophosaurus sinensis z Chin, nazwano w 1993, jednak później przeniesiono go do odrębnego rodzaju sinozaur.
WDryptozauroid – dwunożny, mięsożerny dinozaur z grupy teropodów (Theropoda)
WEmbazaur – dwunożny, mięsożerny dinozaur z grupy teropodów (Theropoda); jego nazwa znaczy "jaszczur znad (rzeki) Emba".
WEodromaeus – rodzaj teropoda żyjącego w późnym triasie na terenach współczesnej Ameryki Południowej. Został opisany w 2011 roku przez Ricarda Martíneza i współpracowników w oparciu o skamieniałości odkryte w osadach ogniwa Valle de la Luna w formacji Ischigualasto w argentyńskiej prowincji San Juan, w osadach datowanych na 232–229 mln lat. Holotypem jest PVSJ 560, niemal kompletny szkielet dorosłego osobnika nieobejmujący kości łopatkowo-kruczych, większej części prawej kończyny przedniej, niektórych żeber szyjnych i tułowiowych, gastraliów, czterech przednich kręgów ogonowych oraz większości szewronów. Odkryto również szczątki kilku innych osobników.
WFedrolozaur – dinozaur z grupy tetanurów (Tetanurae) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej; jego nazwa znaczy wdrapujący się jaszczur.
WGazozaur – mięsożerny dinozaur z grupy tetanurów (Tetanurae) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej; jego nazwa znaczy gazowy jaszczur – szczątki gazozaura zostały odkryte przez pracowników firmy naftowej. Żył w okresie jury na terenach wschodniej Azji. Długość ciała ok. 3,5-4 m, wysokość ok. 1,3 m, masa ok. 150 kg. Jego szczątki znaleziono w Chinach, w skałach formacji Shaximiao.
WJawerlandia (Yaverlandia) – rodzaj wczesnokredowego teropoda, którego szczątki złożone z niekompletnej czaszki odnalazł F. M. G. Abell w osadach formacji Wessex. Pochodzą one z barremu, dokładniej ich wiek szacuje się na 127-121 mln lat. Początkowo jawerlandię uznano za przedstawiciela rodziny Pachycephalosauridae, jednak hipoteza ta była kwestionowana przez Roberta Sullivana od 2000 roku. Późniejsze badania prowadzone przez Darrenna Naisha i Davida Martilla wykazały, że ten dinozaur jest w rzeczywistości teropodem, być może maniraptorem. Znaleziony fragment kości czołowej ma ok. 45 mm. Mimo że skamieliny jawerlandii zostały opisane przez Watsona w 1930, a Swinton wspomniał o tych szczątkach w 1936, rodzaj Yaverlandia został nazwany dopiero w 1971 przez Petera Galtona. Jeden z preparatorów skamielin w Museum of Isle of Wight Geology uznał jawerlandię za ankylozaura, ale holotyp nie posiada cech, na podstawie których można by było potwierdzić tę teorię. Inne dinozaury znane z formacji Wessex to m.in.: kompsognatyd Aristosuchus, tyranozauroid Eotyrannus, niepewny zauropod Eucamerotus, nodozaur Hylaeosaurus, allozauroid Neovenator.
WKajdziengozaur (Kaijiangosaurus) – rodzaj teropoda z grupy tetanurów (Tetanurae) żyjącego w środkowej jurze na obecnych terenach Chin, w skałach formacji Shaximiao. Został opisany przez He w 1984 roku w oparciu o kość jarzmową, kręgi szyjne oraz fragmenty obręczy barkowej i obu kończyn przednich. Ogólna morfologia kości jarzmowej przypomina tę monolofozaura, jednak z powodu zniszczenia skamieniałości nie można stwierdzić, czy także była pneumatyczna. Kręgi szyjne różniły się od kręgów monolofozaura, lecz przypominały należące do innych bazalnych tetanurów, takich jak Piatnitzkysaurus. Holtz, Molnar i Currie wspomnieli o kolejnych skamieniałościach kilku osobników reprezentujących większość szkieletu pozaczaszkowego, jednak szczątki te nie zostały formalnie opisane. Według autorów budowa łopatki wspiera hipotezę o przynależności kandziengozaura do tetanurów. Zhao i współpracownicy stwierdzają jednak, że jej proporcje przypominają występujące u ceratozaurów i niektórych bazalnych tetanurów – takich jak Piatnitzkysaurus – jednak są odmienne od proporcji występujących u innych bazalnych tetanurów, jak np. Megalosaurus, oraz bardziej bazalnych teropodów, takich jak Dilophosaurus. Kajdziengozaura jak dotąd nie uwzględniono w analizie kladystycznej, która mogłaby przybliżyć jego pozycję filogenetyczną.
WKakuru – rodzaj niewielkiego teropoda o niepewnej pozycji systematycznej. Najprawdopodobniej było to mięsożerne, dwunożne, osiągające ok. 1,5–2 m długości zwierzę. Występowało ok. 110 mln lat temu w wczesnej kredzie. Jego nazwa rodzajowa pochodzi od tęczowego węża z mitologii Aborygenów i odnosi się połyskiwania w różnych kolorach części holotypu tego dinozaura – opalizującej kości piszczelowej. Nazwa gatunkowa pochodzi od plemienia Guyani zamieszkującego obok miasta Andamooka, gdzie znaleziono skamieliny tego teropoda. Opisany na podstawie pojedynczej kości piszczelowej i niekompletnej kości strzałkowej. Skamieniałość ta została zauważona na wystawie sklepowej przez paleontologa Neville'a Pledge'a w 1973 roku. Pochodzi ona z formacji Maree obok miasta Andamooka w południowej Australii. Włącznie z nią sprzedano paliczek stopy. Przez 30 lat ta kość piszczelowa znajdowała się u prywatnego kolekcjonera, a w 2004 została zakupiona przez South Australian Museum za 22 000 dolarów. Piszczel jest złamana na dwa kawałki i mierzy ok. 323 m długości. Klasyfikacja tego awerostra jest niepewna. Dolna nasada kości piszczelowej przypomina tę występującą u gatunków Calamospondylus foxii i Coelurus gracilis, jednak ogólnie wyglądem przypomina kości udowe Microvenator celer i Ornitholestes hermanni. Rekonstrukcja nogi Kakuru wykazuje podobieństwo kości skokowej do „Ingenia” yanshini. W Afryce znaleziono kości skokową i piszczelową bardzo podobną do holotypu Kakuru, jednak nie została ona formalnie opisana. Paul (1988) i Molnar (1990) wykazali podobieństwo proporcji kości piszczelowej tego teropoda do awimima, jednak te same proporcje cechują wiele małych celurozaurów. Rauhut (2005) oraz Salisbury i współpracownicy (2007) sugerowali z kolei, że Kakuru mógł być niewielkim abelizauroidem; w późniejszej publikacji Agnolin i współpracownicy (2010) ograniczyli się do sklasyfikowania go jako przedstawiciela kladu Averostra o niepewnej pozycji filogenetycznej. W 2010 roku Barrett i in. uznali Kakuru za nomen dubium, stwierdzając, że holotyp nie wykazuje żadnej cechy autapomorficznej ani kombinacji cech pozwalającej odróżnić go od innych tetanurów.
WKelmajizaur (Kelmayisaurus) – rodzaj mięsożernego dinozaura z grupy teropodów, żyjącego we wczesnej kredzie na terenach dzisiejszej wschodniej Azji. Obejmuje jeden gatunek, K. petrolicus, opisany w 1973 r. przez Zhiminga Donga na podstawie kości czaszki odkrytych w Chinach. Prawdopodobnie miał rozmiary zbliżone do allozaura.
WKondorraptor – dinozaur z grupy tetanurów (Tetanurae) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej
WKriolofozaur (Cryolophosaurus) – rodzaj dużego teropoda należącego do grupy neoteropodów (Neotheropoda). Żył we wczesnej jurze na terenie dzisiejszej Antarktydy. Jest pierwszym nowym taksonem dinozaura odkrytym na tym kontynencie. Jego pozycja systematyczna jest niejasna – klasyfikowano go zarówno w grupie Tetanurae, jak i Dilophosauridae.
WKwilmezaur – dinozaur z grupy teropodów (Theropoda).
WLabokania – późnokredowy teropod o mocno niepewnej pozycji systematycznej.
WLorinanozaur – teropod z grupy tetanurów (Tetanurae) o niepewnej pozycji filogenetycznej, mogący być karnozaurem z rodziny Metriacanthosauridae/Sinraptoridae lub bazalnym celurozaurem. Jego nazwa znaczy "jaszczur z (formacji) Lourinhã".
WMarszozaur (Marshosaurus) – rodzaj teropoda należącego do grupy Avetheropoda o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej; nazwa została nadana na cześć amerykańskiego paleontologa Othniela Charlesa Marsha.
WMonolofozaur (Monolophosaurus) to niewielki późnojurajski teropod, którego nazwa oznacza „jaszczur z jednym grzebieniem”. Żył on ok. 170 mln lat temu w Chinach. Mógł osiągać 5,71 m długości, 1,8 m wysokości i 700 kg wagi. Posiadał niewielki grzebień na czaszce. Osady w których został pochowany zdradzają obecność wody, co może świadczyć, że monolofozaur żył na brzegu jeziora lub oceanu. Jego klasyfikacja jest niepewna.
WOrkoraptor – rodzaj dużego teropoda należącego do kladu Tetanurae. Żył w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Ameryki Południowej. Osady, w których odkryto jego skamieniałości pierwotnie datowano na mastrycht; późniejsze badania wskazują, że należy je datować na cenoman–santon, najprawdopodobniej na cenoman. Jego szczątki odnaleziono znaleziono w skałach formacji Pari Aike w południowej Patagonii (Argentyna). Nazwa Orkoraptor oznacza „rabuś znad Zębatej Rzeki” i pochodzi od „Orr-Korr” – lokalnego określenia rzeki La Leona, gdzie odkryto skamieniałości orkoraptora. Materiał kopalny obejmował niekompletny szkielet zawierający fragment czaszki, kręg ogonowy oraz część piszczeli. Spośród południowoamerykańskich teropodów zasięg występowania orkoraptora obejmuje jedne z najbardziej wysuniętych na południe terenów.
WOrnitomimoid (Ornithomimoides) – dinozaur z grupy teropodów (Theropoda).
WPiwetozaur – dinozaur z grupy tetanurów (Tetanurae) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej.
WPoekilopleuron – rodzaj teropoda z grupy tetanurów żyjącego w środkowej jurze na terenach współczesnej Europy. Jest to jeden z najwcześniej nazwanych taksonów dinozaurów – został opisany w 1838 roku przez Eudesa-Deslongchampsa, który określił go jako „dużego kopalnego gada, pośredniego między krokodylami a jaszczurkami”. Eudes-Deslongchamps opisał kręgi ogonowe, gastralia oraz kości kończyn przednich i stóp odkryte w Normandii. Mimo niekompletności są to jedne z najlepiej zachowanych szczątków środkowojurajskich europejskich teropodów. Jedyny znany okaz poekilopleurona, przechowywany w Musée de la Faculté des Sciences de Caen, uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej, jednak w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu odnaleziono kopie niektórych fragmentów szkieletu. Do megalozaurów (Megalosauridae) zaliczano wiele różnych teropodów, w tym również poekilopleurona. W 2002 roku Ronan Allain i Daniel Chure zidentyfikowali u niego jedną hipotetyczną synapomorfię megalozauroidów (spinozauroidów) – grzebień naramienny stanowiący ponad 45% długości kości ramiennej. Ze względu na brak cech diagnostycznych wstępnie uznali go za Spinosauroidea incertae sedis. W 2010 roku Roger B.J. Benson inaczej zinterpretował budowę kości udowej poekilopleurona, a według przeprowadzonej przez niego analizy filogenetycznej rodzaj ten jest bazalnym allozauroidem. Potwierdzenie takiej jego pozycji filogenetycznej czyniłoby go prawdopodobnie najwcześniejszym znanym przedstawicielem tego kladu, choć prawdopodobnie starszy od niego Shidaisaurus również mógł być allozauroidem. Wreszcie z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Carrano, Bensona i Sampsona (2012) wynika, że poekilopleuron jest megalozaurem z podrodziny Afrovenatorinae. Wystarczy jednak wydłużenie drzewa filogenetycznego o zaledwie jeden stopień w stosunku do najbardziej parsymonicznego aby uzyskać drzewo, na którym poekilopleuron zajmuje inną pozycję filogenetyczną w obrębie Megalosauridae, jest megalozauroidem z rodziny Piatnitzkysauridae lub jest allozauroidem.
WProtoawis (Protoavis) – niepewny rodzaj diapsyda, którego nazwa oznacza pierwszy ptak z Teksasu. Stał się on źródłem wielu kontrowersji i spekulacji co do pochodzenia ptaków.
WRapator – teropod żyjący we wczesnej kredzie na terenach dzisiejszej Australii. Znany z jednej kości o długości 70 mm, odkrytej w stanie Nowa Południowa Walia; kość ta może być paliczkiem lub kością śródręcza. Holtz i współpracownicy (2004) uznali R. ornitholestoides za tetanura o niepewnej pozycji systematycznej, podkreślili jednak podobieństwo jego zachowanej kości do paliczków teropodów z rodziny alwarezaurów (Alvarezsauridae). Salisbury i współpracownicy (2007) sugerowali, że Rapator mógł być bazalnym celurozaurem podobnym do afrykańskiego rodzaju Nqwebasaurus. W późniejszej publikacji ci sami autorzy uznali R. ornitholestoides za nomen dubium; zasugerowali też, że mógł on być karnozaurem z kladu Megaraptora w większym stopniu podobnym do australijskiego rodzaju Australovenator niż do południowoamerykańskiego Megaraptor.
WSciurumimus – rodzaj teropoda z grupy tetanurów (Tetanurae) żyjącego w późnej jurze na terenach współczesnej Europy. Został opisany w 2012 roku przez Olivera Rauhuta i współpracowników na podstawie doskonale zachowanego szkieletu juwenilnego osobnika. Skamieniałość odkryto w datowanych na późny kimeryd osadach pochodzących z kamieniołomu Rygol w pobliżu Painten w Bawarii.
WSinocelur – dinozaur z grupy teropodów (Theropoda); jego nazwa znaczy "chiński wydrążony (pusty) ogon" lub "chiński celur".
WSinozaur (Sinosaurus) – mięsożerny dinozaur z grupy teropodów; jego nazwa znaczy "chiński jaszczur".
WSiuanhanozaur (Xuanhanosaurus) – rodzaj teropoda z grupy tetanurów. Jego dokładna pozycja filogenetyczna jest niepewna. Rauhut (2003) uznał go za tetanura nienależącego do celurozaurów, nie był jednak w stanie stwierdzić, czy był on bazalnym tetanurem nienależącym do kladu Avetheropoda, czy może bazalnym przedstawicielem karnozaurów. Według analizy kladystycznej Holtza i współpracowników (2004) Xuanhanosaurus był taksonem siostrzanym do kladu tworzonego przez Avetheropoda i Spinosauroidea, natomiast według analizy Bensona (2010) był on bazalnym przedstawicielem nadrodziny Megalosauroidea nienależącym do rodziny Megalosauridae ani do Spinosauridae i mógł być blisko spokrewniony z rodzajami Piatnitzkysaurus, Condorraptor i Marshosaurus.
WSyczuanozaur (Szechuanosaurus) – teropod znany z czterech zębów odkrytych w osadach późnojurajskiej formacji Kuangyuan w chińskiej prowincji Syczuan; jego nazwa znaczy „jaszczur z Syczuan”. Obejmuje jeden gatunek, Szechuanosaurus campi Yang, 1942. Carrano, Benson i Sampson (2012) stwierdzili, że na podstawie budowy jego zębów można go tylko zaliczyć do teropodów, bez możliwości stwierdzenia, do której ich grupy należał. Do tego gatunku zaliczano też okaz CV 00214, niekompletny szkielet pozaczaszkowy odkryty w osadach formacji Shangshaximiao w Syczuanie. Razem z tym okazem zachowały się zęby przypominające zęby S. campi; jednak Paul (1988) stwierdził, że zęby znalezione razem z CV 00214 nie mają korzeni, co sugeruje, że są to złamane zęby padlinożercy, który posilał się na CV 00214. Tym samym nie są znane żadne zęby okazu CV 00214, w związku z czym niemożliwe są jego porównania z Szechuanosaurus campi i nie można stwierdzić, czy należy on do tego gatunku. Carrano i współpracownicy zaliczyli CV 00214 do gatunku Yangchuanosaurus shangyouensis, zaś S. campi uznali za nomen dubium. Nie można też potwierdzić bliskiego pokrewieństwa S. campi z domniemnanym drugim gatunkiem z rodzaju Szechuanosaurus, opisanym w 1993 r. "Szechuanosaurus" zigongensis Gao, 1993; Carrano i współpracownicy przenieśli ten gatunek do rodzaju Yangchuanosaurus.
WSyjamotyran – teropod o niepewnej pozycji systematycznej
WTawa – rodzaj niewielkiego drapieżnego dinozaura gadziomiednicznego, prawdopodobnie teropoda, żyjącego w późnym triasie na obecnych terenach Ameryki Północnej. Jego skamieniałości odnaleziono w osadach Hayden Quarry w Parku Narodowym Skamieniałego Lasu datowanych na noryk, około 215–213 mln lat. Odkryto kilka niemal kompletnych szkieletów wykazujących kombinację cech prymitywnych i zaawansowanych. Poza holotypem i paratypami odnaleziono także izolowane kości. Niemal wszystkie spośród nich pochodzą od dużych osobników, co dowodzi, że holotyp i paratypy nie osiągnęły pełnych rozmiarów. Oprócz szczątków Tawa hallae w Hayden Quarry odnaleziono również skamieniałości temnospondyli, fitozaurów, aetozaurów oraz innych przedstawicieli grupy Suchia, a także liczne dinozauromorfy, takie jak Dromomeron, dinozauromorf przypominający silezaura oraz teropody czindezaur i co najmniej jeden przedstawiciel celofyzoidów.
WTetanury (Tetanurae) – grupa zaawansowanych teropodów; jej przedstawiciele charakteryzowali się zredukowanymi dwu- lub trójpalczastymi kończynami przednimi oraz usztywnionymi ogonami.
WWalgettozuch – dinozaur z grupy tetanurów (Tetanurae) o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej; jego nazwa znaczy "krokodyl z Walgett".