36 Władcy Bretanii

Alan II Krętobrody, książę Bretanii, hrabia Vannes, Poher i Nantes, syn Mathuedoiego, hrabiego Poher, i jego nieznanej z imienia żony, córki króla Bretanii Alana I Wielkiego.

Alan III – książę Bretanii, syn księcia Godfryda I i Hawisy, córki Ryszarda I Nieustraszonego, księcia Normandii.

Alan IV Fergant, książę Bretanii, hrabia Rennes i Nantes, najstarszy syn księcia Hoela II i Jadwigi, córki księcia Bretanii Alana III.

Alicja z Thouars, księżna Bretanii, najstarsza córka Gwidona z Thouars i księżnej Konstancji Bretońskiej, córki księcia Conana IV Młodszego.

Anna Bretońska – córka księcia Franciszka II z dynastii Kapetyngów i Małgorzaty de Foix. Ostatnia niezależna księżna Bretanii, królowa Francji.

Artur II, książę Bretanii, najstarszy syn księcia Jana II i Beatrycze, córki Henryka III Plantageneta, króla Anglii.

Artur III – książę Bretanii, młodszy syn księcia Jana V Zdobywcy i Joanny, córki Karola II Złego, króla Nawarry. Przed objęciem tronu Bretanii znany jako Artur de Richemont. Nosił również wówczas tytuł pana de Parthenay.

Artur I Plantagenet, Artur Pogrobowiec – był pogrobowym synem Godfryda II Plantageneta i Konstancji – księżnej Bretanii.

Conan II, książę Bretanii, syn księcia Alana III i Berty, córki Odona II, hrabiego Blois.

Conan III Gruby, książę Bretanii, syn księcia Alana IV Ferganta i Ermengardy, córki Fulka IV, hrabiego Andegawenii.

Conan IV Młodszy, książę Bretanii, syn Alana Bretońskiego, 1. hrabiego Richmond, oraz Berty, córki księcia Bretanii Conana III Grubego. Od strony ojca był w prostej linii potomkiem innego księcia Bretanii, Godfryda I.

Franciszek I, książę Bretanii, najstarszy syn księcia Jana VI Mądrego i Jolanty de Valois, córki króla Francji Karola VI Szalonego.

Franciszek II, książę Bretanii i hrabia d'Étampes, syn Ryszarda, hrabiego d'Étampes, i Małgorzaty Orleańskiej, hrabiny de Verus, córki Ludwika de Valois, księcia Orleanu.

Franciszek III de Valois – delfin Francji i książę Bretanii, najstarszy syn króla Francji Franciszka I i Klaudii, córki króla Francji Ludwika XII.

Godfryd I – książę Bretanii od 992 r., najstarszy syn księcia Conana I Krzywego i Ermengardy, córki hrabiego Andegawenii Godfryda I Szarej Opończy. Jego osiągnięciem było zjednoczenie Bretanii.

Godfryd Plantagenet, książę Bretanii, młodszy syn króla Anglii Henryka II i Eleonory, dziedziczki księstwa Akwitanii.

Hawisa Normandzka – hrabina Rennes, księżna i regentka Bretanii w latach 1008–1026.

Henryk II – król Francji od 1547 r., syn króla Franciszka I (1494–1547) z dynastii Walezjuszów i Klaudii Walezjuszki.

Hoel III, książę Bretanii, syn księcia Conana III Grubego i Maud FitzRoy, nieślubnej córki króla Anglii Henryka I Beauclerca.

Jan I Rudy, książę Bretanii, najstarszy syn Piotra I Mauclerca i Alicji z Thouars, księżnej Bretanii, córki Gwidona z Thouars.

Jan II, książę Bretanii, najstarszy syn księcia Jana I Rudego i Blanki, córki Tybalda I Pogrobowca, króla Nawarry.

Jan III Dobry, fr. Jean III le Bon, książę Bretanii, najstarszy syn księcia Artura II i Marii, córki Gwidona VI, wicehrabiego de Limoges. Władzę w Bretanii objął po śmierci swojego ojca w 1312 r.

Jan IV de Montfort – książę Bretanii, hrabia de Montfort, czwarty syn księcia Artura II, a pierwszy z jego drugą żoną Jolantą, hrabiną de Montfort, córką Roberta IV, hrabiego de Dreux.

Jan V Zdobywca – książę Bretanii, syn księcia Jana IV i Joanny Flandryjskiej, córki Ludwika Flandryjskiego, hrabiego de Nevers.

Jan VI Mądry, książę Bretanii, najstarszy syn księcia Jana V Zdobywcy i Joanny, córki Karola II Złego, króla Nawarry.

Joanna, hrabina de Penthievre, księżna Bretanii, jedyne dziecko Gwidona, hrabiego de Penthievre, młodszego brata księcia Bretanii Jana III, i Joanny, córki Henryka IV, pana d'Avaugour.

Karol de Blois − książę Bretanii w prawach swojej żony Joanny, młodszy syn Gwidona I, hrabiego Blois, i Małgorzaty, córki Karola I, hrabiego de Valois. Siostrzeniec króla Francji Filipa VI. Tercjarz franciszkański, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Klaudia Walezjuszka, Klaudia francuska, – królewna francuska z dynastii Walezjuszów, księżna Bretanii od 1514 roku, królowa Francji od 1515 roku jako pierwsza żona Franciszka I.

Konstancja Bretońska – księżna Bretanii w latach 1166-1201 i hrabina Richmond w latach 1171-1201. Jedyne dziecko Conana IV, księcia Bretanii i hrabiego Richmond, oraz jego żony Małgorzaty, córki Henryka Szkockiego, 3. hrabiego Huntington.

Ludwik de France, książę Bretanii – delfin Francji.

Morman, występuje również jako Morvan, Morwan, Moruuan, przywódca bretoński, który ogłosił się królem (rex) po śmierci cesarza Karola Wielkiego w 814 r. Jest on pierwszą osobą, która występuje w źródłach z tytułem króla Bretanii.

Nominoë, pierwszy książę Bretanii od 846 r. do śmierci, nazywany przez bretońskich działaczy narodowych "ojcem ojczyzny".

Piotr I Mauclerc, Piotr de Dreux – książę Bretanii, młodszy syn Roberta II, hrabiego de Dreux, i Jolanty, córki Raoula I, pana de Coucy. Był w prostej linii prawnukiem króla Francji Ludwika VI Grubego.

Piotr II, książę Bretanii, młodszy syn księcia Jana VI Mądrego i Joanny, córki króla Francji Karola VI Szalonego.

Salomon, książę Bretanii, który po 868 r. używał tytułu królewskiego, ponadto hrabia Rennes, Nantes, Avranches i Coutances. Był synem Riwallona III z Poher. W 852 r., w zamian za przysięgę wierności złożoną królowi zachodniofrankijskiemu Karolowi Łysemu, otrzymał hrabstwa Rennes i Nantes.