WAlbrecht Eusebius Wenzeslaus von Wallenstein, – czeskiego pochodzenia wódz i polityk z okresu wojny trzydziestoletniej.
WFryderyk Wilhelm – niemiecki książę Brunszwiku-Lüneburga i Oleśnicy z dynastii Welfów. Przejściowo także władca Brunszwiku-Wolfenbüttel.
WHeinrich Josef Johann von Auersperg – austriacki dostojnik państwowy, książę ziębicki w latach 1713–1783, gubernator Galicji w latach 1774–1780.
WHenryk I z Podiebradów (Starszy) – książę ziębicki i hrabia kłodzki od 1465, władca na Podiebradach w latach 1471–1495, od 1495 książę oleśnicki i wołowski.
WJan I Olbracht (Albrecht), – król Polski w latach 1492–1501, książę głogowski 1491–1498.
WJan Jerzy Hohenzollern – książę Karniowa, pan Bytomia, Tarnowskich Gór i Bogumina.
WJan Nepomucen Sułkowski herbu Sulima – V książę bielski z magnackiego rodu Sułkowskich, syn Franciszka Sułkowskiego i Judyty Marii Wysockiej, wnuk Aleksandra Józefa Sułkowskiego z Rydzyny.
WJan z Pernsteinu – morawski i czeski szlachcic z rodu Pernsteinów.
WJerzy Fryderyk Hohenzollern – margrabia Ansbach i Bayreuth, książę karniowski, książę opolsko-raciborski potem żagański, wolny pan Bytomia, Tarnowskich Gór i Bogumina, od 1578 opiekun księcia Prus.
WJerzy Hohenzollern – margrabia Ansbachu, książę karniowski, pan Bytomia, współzałożyciel Tarnowskich Gór, od 1532 roku również książę raciborski.
WJoachim Podiebradowicz, czeski: Jáchym z Minstrberka lub Jáchym z Poděbrad, niem.: Joachim von Münsterberg lub Joachim von Podiebrad – książę ziębicki i oleśnicki w latach 1536-1542, książę-biskup brandenburski w latach 1545-1560, tytularny hrabia kłodzki z dynastii Podiebradów.
WJohann Weikhard von Auersperg – austriacki polityk, książę ziębicki 1654–1677.
WKarol Fryderyk Wirtemberski – książę oleśnicki
WKarol I Podiebradowicz , w latach 1498-1536 książę ziębicki, w latach 1498-1501 hrabia kłodzki, w latach 1495-1536 książę oleśnicki. Starosta generalny Dolnego Śląska od 1517 r. oraz Górnego Śląska od 1528 r.
WKarol II – niemiecki książę Brunszwiku-Lüneburga z dynastii Welfów w latach 1815–1830, jako Karol IV książę oleśnicki w latach 1815-1826.
WKarol II Podiebradowicz, czes. Karel II minstenbersko-olesnicky, niem. Karl II von Münsterberg-Öls lub Karl II von Podiebrad – książę ziębicki i oleśnicki.
WKarol Krystian Erdman Wirtemberski – książę oleśnicki.
WKarol Fryderyk Wirtemberski – książę oleśnicki.
WKrystian Ulryk Wirtemberski – książę oleśnicki.
WChrystian Ulryk I – książę oleśnicki.
W
W
WAleksander Antoni Sułkowski herbu Sulima – Książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1752, generał lejtnant wojsk koronnych od 1785, II ordynat rydzyński, starosta odolanowski, III książę bielski, austriacki marszałek polny porucznik, uczestnik wojny siedmioletniej.
WAleksander Edward Sułkowski herbu Sulima – VIII książę bielski z magnackiego rodu Sułkowskich, syn Ludwika Jana Nepomucena Sułkowskiego i Marii Gemperle – córki szwajcarskich mieszczan i kupców z Rorschach. Uchodził za habsburskiego lojalistę, żywo oddanego sprawom Habsburgów. Negatywnie reagował na wszelkie przejawy nacjonalizmów, które pojawiły się na początku XX w. na ziemiach czeskich i węgierskich.
WAleksander Józef Sułkowski, herbu rodowego Sulima – polski arystokrata i saski polityk. W latach 1733–1738 pierwszy minister Elektoratu Saskiego, hrabia i książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, szambelan Augusta III, generał lejtnant wojsk koronnych od 1734, saski generał major piechoty, pułkownik królewskiego lejbregimentu, łowczy nadworny litewski od 1729 roku, starosta nowodworski w 1738 roku, dyrektor generalny królewskich zbiorów sztuki 1734–1738, I książę bielski.
WAugust Kazimierz Sułkowski książę herbu Sulima – II książę bielski, I ordynat rydzyński, wojewoda gnieźnieński 1768–75, w latach 1775–1776 marszałek Rady Nieustającej, wojewoda kaliski od 1775, wojewoda poznański od 1778, generał lejtnant wojsk koronnych od 1782, starosta nowodworski w 1766 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1786, starosta szczercowski w 1768 roku.
WFranciszek de Paula Sułkowski herbu Sulima – książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, generał inspektor piechoty koronnej, członek Komisji Wojskowej, generał lejtnant, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego (1765), starosta cudnowski, IV książę bielski, zwierzchnik komandorii Świętego Jana Chrzciciela kawalerów maltańskich, podkomorzy (szambelan) dworu austriackiego.
WJózef Maria Ludwik Sułkowski herbu Sulima – VII książę bielski z magnackiego rodu Sułkowskich, pierworodny syn Ludwika Jana Nepomucena Sułkowskiego i Anny Elżbiety Franciszki von Dietrich (1823–1853). Rodzicami Anny był baron Josef von Dietrich (1780–1855) i Anna Clara Albina z domu von Béra zu Biharfalva und Mezö Levagya (1792–1862). Józef Maria to najbardziej ekscentryczna postać w historii bielskiej linii książęcego rodu Sułkowskich.
WLudwik Jan Nepomucen Sułkowski herbu Sulima – VI książę bielski z magnackiego rodu Sułkowskich, syn Jana Nepomucena Sułkowskiego i Luizy von Larisch-Nimsdorf. Brat Maksymiliana Sułkowskiego.
WSylwiusz Nimrod Wirtemberski – książę Wirtembergii-Weiltingen, pierwszy książę oleśnicki z dynastii Wirtembergów.
WSylwiusz Fryderyk Wirtemberski – książę oleśnicki.
WWilhelm – niemiecki książę Brunszwiku-Lüneburga z dynastii Welfów w latach 1831–1884, książę oleśnicki w latach 1826-1884.
WZygmunt I Stary – od roku 1506 wielki książę litewski, od 1507 roku król Polski. Był przedostatnim z dynastii Jagiellonów. Na tronie polskim zasiadł po śmierci swego brata Aleksandra Jagiellończyka. Był przedostatnim z sześciu synów Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, ojcem m.in. Zygmunta II Augusta. Dwukrotnie żonaty: z Barbarą Zápolyą (1512), a po jej śmierci z Boną z rodu Sforzów (1518).