WCadre Noir – najsłynniejsza francuska szkoła jazdy konnej mająca swoją siedzibę w Saumur.
WJeździectwo – termin określający wszystkie konkurencje sportów konnych wraz z powożeniem.
WDrużyna książęca – siły zbrojne księcia pozostające pod jego rozkazami i na jego utrzymaniu.
WDżygit – kaukaski jeździec konny, góral, czasem wojownik lub rozbójnik, świetnie panujący nad koniem. Najważniejsze jego atrybuty to kindżał i papacha.
WEdwina Tops-Alexander – australijska amazonka. Jako pierwsza amazonka z Australii znalazła się w pierwszej 10. na WEG. Od 2006 cały czas utrzymuje się na pierwszym miejscu w rankingu osób, które zarobiły najwięcej pieniędzy w zawodach zaliczanych do LGCT.
WForyś – dawniej u możnej szlachty konny pachołek z trąbką poprzedzający karetę w celu zbadania drogi; także pomocnik stangreta powożącego wielokonnym zaprzęgiem. Jechał na koniu z przedniej pary.
WHipoterapia – metoda rehabilitacji ruchowej na bazie neurofizjologii, prowadzona przy udziale konia. Jest jedną z wielu form rehabilitacji wieloprofilowej (psycho-ruchowej), oddziałującej jednocześnie psycho-motorycznie, psychoruchowo, sensorycznie, psychicznie i społecznie. Stosowana jest w różnym wieku zarówno u dzieci jak u młodzieży czy dorosłych.
WHiszpańska Dworska Szkoła Jazdy Konnej, także Hiszpańska Szkoła Jazdy Konnej, Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy, Hiszpańska Szkoła Jazdy – ośrodek kultywujący tradycje klasycznego jeździectwa w Wiedniu. Najstarsza istniejąca nieprzerwanie tego typu instytucja na świecie, której Hohe Schule wraz z wiedzą o klasycznym stylu jazdy konnej wpisane są przez UNESCO na listę austriackiego dziedzictwa kulturalnego.
WHubertus, hubertowiny – święto myśliwych, leśników i jeźdźców, organizowane przez jeźdźców na zakończenie sezonu, a przez myśliwych na początku sezonu polowania jesienno-zimowego, zwykle w okolicach 3 listopada. Nazwa pochodzi od świętego Huberta, którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest właśnie 3 listopada.
WMaść izabelowata – maść kasztanowata rozjaśniona pojedynczą kopią genu Cream. Sierść od złotokremowej po czekoladową, grzywa i ogon w kolorze kłody bądź jaśniejsze. Źrebięta tej maści rodzą się z niebieskimi oczami, które z wiekiem ciemnieją do bursztynowych.
WJazda, kawaleria, konnica – wojsko walczące lub poruszające się na koniach.
WJazda kozacka – lekko i średniozbrojna jazda w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, używana zazwyczaj jako wsparcie husarii w XVI i XVII wieku będąca poprzednikiem pancernych i odpowiednikiem petyhorców z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
WKask jeździecki jest formą ochronnego nakrycia głowy, noszonego podczas jazdy konnej. Ten rodzaj kasku jest specjalnie zaprojektowany z myślą o ochronie głowy jeźdźca podczas upadków z konia oraz przypadkowych uderzeń twardymi elementami lub kopytem.
WKaszubskie Stowarzyszenie Promowania Sportów Konnych – ogólnokrajowe stowarzyszenie, działające na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadające osobowość prawną.
WKawaleria polska, (daw.) jazda polska – rodzaj wojsk polskich złożony z jeźdźców, którzy przemieszczają się oraz walczą na koniu.
WKawalkator, także berajter – zawodowy trener i ujeżdżacz koni.
WKoń domowy – gatunek ssaka nieparzystokopytnego z rodziny koniowatych.
WLansjerzy – w dawnych armiach lekka kawaleria uzbrojona w lance. W wojsku polskim odpowiednikiem lansjerów byli ułani.
WMasztalerz – osoba zajmująca się końmi w stadninach; starszy stajenny mający nadzór nad personelem i powierzonymi końmi.
WPfingstritt - zielonoświątkowa, konna procesja odbywająca się pomiędzy bawarskimi miejscowościami Bad Kötzting i Steinbühl. Należy do największych tego typu przedsięwzięć w Europie.
WMonty Roberts – trener koni, który na podstawie obserwacji dzikich mustangów stworzył własną metodę porozumienia z końmi, nazwaną przez niego "językiem equus". Według zwolenników, metoda ta jest lepsza od zwykle stosowanych, gdyż nie zawiera elementów "łamania" woli konia i akcentuje porozumienie pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem.
WSaumur – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Kraj Loary, w departamencie Maine i Loara. Jej burmistrzem jest wybrany na lata 2014–2020 Jean-Michel Marchand.
WStajenny – osoba pracująca przy koniach w stadninach. Zajmuje się ich karmieniem i pojeniem, czyszczeniem sierści, podawaniem leków i suplementów. Ich praca sprowadza się też do prostych prac gospodarczych na terenie stadniny. Nie należy mylić ich z masztalerzami, do obowiązków których dochodzi jeszcze: podjeżdżanie i zajeżdżanie młodych koni, sprawdzanie stanu ich zdrowia oraz ogólna opieka nad wszystkimi końmi w stadzie.
WStangret – dawniej powożący końmi w bryczce lub karecie, będący w służbie u właściciela pojazdu, którym był np. dziedzic.
WSzarże kawalerii polskiej na niemieckie czołgi – mit rozpowszechniony przez niemiecką, nazistowską propagandę oraz powojenną propagandę komunistyczną dotyczący rzekomych ataków polskiej kawalerii na niemieckie czołgi w czasie kampanii wrześniowej. Według historyków we wrześniu 1939 roku nie odbyła się ani jedna szarża kawaleryjska na niemieckie czołgi. Pomimo że mit ten nie znajduje żadnego potwierdzenia w faktach historycznych, propaganda polityczna XX wieku zakorzeniła go tak głęboko w świadomości obcokrajowców oraz polskiego społeczeństwa, że uznawany jest za prawdę i funkcjonuje do czasów obecnych jako synonim tzw. polskiej głupoty.
WTatersal – dawniej zorganizowane targowisko koni w miejscu zamkniętym; także publiczna ujeżdżalnia lub szkoła jazdy konnej.
WUłan – żołnierz jazdy lekkiej uzbrojonej w lance, szable oraz broń palną, charakterystycznej głównie dla kawalerii polskiej.
WYabusame − japońskie łucznictwo konne, szczególnie popularne w okresie Kamakura.
WZbroja końska – końskie opancerzenie ochronne, nazywane też ladrem lub ladrowaniem.