WAlbatros brunatny – gatunek ptaka z rodziny albatrosów (Diomedeidae). Występuje w południowej części Oceanu Atlantyckiego i Indyjskiego oraz na Oceanie Południowym, miejscami aż po Antarktydę.
WAlbatros ciemnogłowy (Phoebetria palpebrata) – gatunek morskiego ptaka z rodziny albatrosów (Diomedeidae), żyjącego na Oceanie Południowym i na południu Oceanu Spokojnego, Indyjskiego i Atlantyku. Jest to małej wielkości gatunek albatrosa, blisko spokrewniony z nieco mniejszym albatrosem brunatnym, od którego różni się ciemnoniebieskim paskiem u dołu dzioba i jaśniejszym grzbietem. Nie wyróżnia się podgatunków.
WAlbatros czarnobrewy – gatunek dużego ptaka z rodziny albatrosów (Diomedeidae), przebywającego w południowych częściach Oceanu Spokojnego, Atlantyckiego i Indyjskiego oraz w północnej części Oceanu Południowego. Gniazduje na Falklandach, wyspach u południowych wybrzeży Chile oraz na odległych wyspach oceanicznych np. Auckland, Tristan da Cunha czy Georgia Południowa; na wielu z nich nie ma praktycznie żadnych wrogów.
WAlbatros szarogłowy – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny albatrosów (Diomedeidae). Zamieszkuje Ocean Południowy oraz południowe rejony oceanów: Atlantyckiego, Spokojnego i Indyjskiego. Zagrożony wyginięciem.
WAlbatros wędrowny – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny albatrosów (Diomedeidae), zamieszkujący oceany południowej półkuli. Narażony na wyginięcie, jeden podgatunek zagrożony krytycznie.
WFulmar południowy – gatunek morskiego ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Wytrwale szybuje na usztywnionych skrzydłach. Często spotykany w stadach. Jest to gatunek monotypowy.WyglądDługie skrzydła i krępy tułów. Dziób silny, w większości różowy, z czarnym końcem. Pióra białe z szarym odcieniem na potylicy, piersi i bokach. Kantar ciemniejszy. Płaszcz, kuper i ogon niebieskawoszare, podobnie jak wierzch skrzydeł. Tylna krawędź skrzydeł czarno obrzeżona. Na końcach lotek I rzędu czarne plamy różnej wielkości. Spód skrzydeł w większości biały.RozmiaryDługość ciała 46–50 cm, rozpiętość skrzydeł 114–120 cm. Masa ciała: samce 720–1180 g, samice 720–1020 g.Zasięg, środowiskoOceany półkuli południowej. Lęgi odbywa na wybrzeżach Antarktydy i otaczających ją wyspach takich jak Sandwich Południowy, Orkady Południowe, Szetlandy Południowe, Wyspa Bouveta czy Wyspa Piotra I. Podczas zimy występuje na wybrzeżach Ameryki Południowej, osiąga też wybrzeża Południowej Afryki, Australii i Nowej Zelandii.Podobne gatunkifulmar
WKormoran niebieskooki – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Gniazduje w koloniach, poza sezonem lęgowym często tworzy duże stada.
WMewa południowa, mewa dominikańska – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae). Zasięg występowania obejmuje: Falklandy, Georgię Południową, Sandwich Południowy, Orkady Południowe, Szetlandy Południowe, południowe wybrzeża Afryki, Ameryki Południowej, Australii oraz Nową Zelandię. Jedyny gatunek mew występujący na Półwyspie Antarktycznym i we wschodniej części Antarktydy.Cechy gatunkuWyraźny jedynie dymorfizm wiekowy. Długość ciała ok. 54–65 cm, rozpiętość skrzydeł 128–142 cm, masa ciała 0,9–1,34 kg. Samce są większe od samic. Osobnik dorosłe: biała głowa, korpus i ogon. Z wyjątkiem białych brzegów zewnętrzna strona skrzydeł i grzbiet między nimi czarne. Dziób żółty z czerwoną plamką na jego spodniej części. Osobniki młodociane mają szaro-brązowe, dropiate ubarwienie, czarny dziób. BiotopBrzegi mórz i wody przybrzeżne.
WNurzec mały – gatunek ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Lata nisko nad falami, furkocząc skrzydłami. Do gniazda przylatuje nocą.WyglądKrótkie skrzydła. Dziób czarny, nogi niebieskie, z czarnymi błonami. Ciemna głowa i białe gardło. Wierzch ciała czarny, z charakterystycznymi szarawobiałymi barkówkami. Wierzch skrzydeł czarny, z brązowym odcieniem na lotkach I rzędu. Końce lotek II rzędu białe. Spód ciała biały, bardziej szary na bokach piersi i brzucha. Spód skrzydeł białawy, podbarkówki i lotki ciemniejsze.RozmiaryDługość ciała 18–21 cm; rozpiętość skrzydeł 30–33 cm; masa ciała 90–150 g.Zasięg, środowiskoGniazduje na subantarktycznych wyspach. Przypuszczalnie osiadły.PodgatunkiWyróżnia się dwa podgatunki P. georgicus:nurzec mały Murphy & Harper, 1916 – wyspy subantarktyczne nurzec epoletowy Fischer et al., 2018 – Wyspa Codfish. Proponuje się podniesienie tego taksonu do rangi gatunku.
WOceannik żółtopłetwy, nawałnik żółtopłetwy, nawałnik Wilsona – gatunek niewielkiego ptaka oceanicznego z rodziny oceanników (Oceanitidae). Zamieszkuje on wody wokół Antarktydy. Zimuje w okolicach równika, pojawiając się wówczas na półkuli północnej. Do Polski zalatuje wyjątkowo.
WPetrel antarktyczny – gatunek średniej wielkości ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae), przedstawiciel monotypowego rodzaju Thalassoica. Nie wyróżnia się podgatunków.
WPetrel śnieżny – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae), przedstawiciel monotypowego rodzaju Pagodroma. Występuje na oceanach opływających Antarktydę.SystematykaMiędzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki P. nivea:P. n. nivea (G. Forster, 1777) – Georgia Południowa, Scotia Arc, Antarktyda P. n. major (Schlegel, 1863) – Sandwich Południowy, Antarktyda. Nazwa podgatunku zastąpiła wcześniej używaną P. n. confusa Mathews, 1912.Niekiedy oba te taksony podnosi się do rangi osobnych gatunków.EtymologiaNazwa „petrel” pochodzi od imienia Piotra Apostoła i jego nieudanej próby chodzenia po wodzie, opisanej w Ewangelii Mateusza. Pierwszy człon łacińskiej nazwy ptaka pochodzi z języka greckiego, w którym pagos oznacza lód, a dromos – bieżnię. Drugi człon nazwy – nivea – jest formą żeńską przymiotnika łacińskiego niveus, -a, -um, który pochodzi od słowa nix, nivis.MorfologiaMierzy 36–41 cm, waży 200–600 g. Rozpiętość skrzydeł wynosi 76–79 cm. Śnieżnobiałe upierzenie, ciemnoszare nogi, czarne oczy i dziób, na końcu hakowato zagięty. Pisklęta szare z białym czołem.Zasięg występowania i środowiskoGnieździ się na klifach, rozpadlinach i zboczach Antarktydy i niektórych wysp Subantarktyki, w tym Georgii Południowej i Sandwichu Południowego. Resztę roku, tzn. zimę hemisfery południowej, spędza na otwartym morzu. Czasami nazywany „aniołem Antarktydy”.Ekologia i zachowanieOprócz głowonogów, mięczaków, szczętek i padliny jego pożywienie stanowią głównie ryby. Ptak częściowo aktywny nocą. Stanowiska lęgowe mogą znajdować się do 300 km w głąb lądu. Samica składa 1 jajo, inkubacja trwa 50 dni. Pisklę jest w pełni opierzone po 7 tygodniach. Jeżeli miejsca lęgowe są zamarznięte, lęg nie odbywa się. Żyje 14–20 lat.StatusMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje petrela śnieżnego za gatunek najmniejszej troski. Liczebność światowej populacji w 2004 roku szacowano na ponad 4 miliony osobników.
WPetrelec olbrzymi, także petrel olbrzymi – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych. Występuje na wszystkich oceanach półkuli południowej, głównie na południe od zwrotnika Koziorożca.
WPetrelec wielki – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Występuje na wszystkich oceanach półkuli południowej, głównie pomiędzy zwrotnikiem Koziorożca i południowym kołem podbiegunowym.
WPetrelek antarktyczny – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych. Zamieszkuje Ocean Południowy, gniazduje na położonych na nim wyspach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
WPetrelek popielaty – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae), zamieszkujący wyspy i oceany półkuli południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem, choć jego populacja maleje.
WPingwin białobrewy – gatunek dużego nielotnego ptaka wodnego z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkującego chłodne oceany półkuli południowej.
WPingwin białooki, pingwin Adeli – gatunek dużego, nielotnego ptaka wodnego z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkujący wody wokół Antarktydy. To jeden z pięciu gatunków pingwina żyjących na Antarktydzie. Jest blisko spokrewniony z pingwinem białobrewym i pingwinem antarktycznym. Nie wyróżnia się podgatunków. W większości krajów jest to gatunek chroniony.
WPingwin cesarski – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), endemiczny dla Antarktydy. Jest największym żyjącym przedstawicielem tej rodziny. Jest nielotem, ma opływowe ciało, a skrzydła usztywnione i spłaszczone w płetwy, odpowiednie do życia w siedlisku morskim. Ptaki te osiągają wysokość do 130 cm i ważą do 45 kg. Samce i samice mają podobne upierzenie. Ich pióra głowy i grzbietu są czarne i ostro kontrastują z białym brzuchem i jasnożółtymi: piersią i obszarami wokół uszu.
WPingwin królewski – gatunek dużego nielotnego ptaka wodnego z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkujący chłodne oceany półkuli południowej. Gnieździ się na obrzeżach Antarktydy, Ziemi Ognistej, Falklandach i innych wyspach tej części świata. Jeden z najbardziej znanych gatunków pingwinów, zaraz po pingwinie cesarskim.
WPingwin krótkoczuby, skocz krótkoczuby – podgatunek pingwina złotoczubego, ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae). Występuje na subantarktycznej wyspie Macquarie i sąsiednich wyspach. Ma około 70 cm wysokości i waży 3–8,1 kg. Zwierzęta te zakładają gniazda na plażach lub skałach pokrytych roślinnością. Żywią się krylem, rybami i kałamarnicami. Naukowa nazwa gatunku upamiętnia niemieckiego zoologa Hermanna Schlegla. Takson o niepewnej pozycji taksonomicznej, czasami wyodrębniany do rangi gatunku.
WPingwin maskowy, pingwin antarktyczny – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkującego wybrzeża i wyspy Antarktyki oraz niektóre wyspy subantarktyczne.WyglądMa charakterystyczny wzór na głowie przypominający maskę lub policyjną czapkę. Wierzch ciała czarny, spód głowy i przód biały z wąskim paskiem. Nieopierzony, krótki dziób, ogon o długich, wąskich, sztywnych piórach.Rozmiarydługość ciała: około 75 cmmasa ciała: około 5,5 kgZasięg i środowiskoOkołobiegunowy, pospolity ptak lęgowy na Półwyspie Antarktycznym i przybrzeżnych wyspach Antarktydy, na Szetlandach Południowych, Sandwichu Południowym i Orkadach Południowych; niewielkie populacje lęgowe także na Georgii Południowej, Wyspach Bouveta, Wyspach Balleny’ego i Wyspie Piotra I; czasami spotykany jest dalej na północ. Nie wyróżnia się podgatunków.StatusMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina maskowego za gatunek najmniejszej troski. Liczebność światowej populacji w 1999 roku szacowano na około 4 miliony par lęgowych.
WPingwin złotoczuby – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), występującego na Półwyspie Antarktycznym, południowym krańcu Ameryki Południowej i na wyspach subantarktycznych.
WPochwodziób żółtodzioby, pochwodziób biały – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny pochwodziobów (Chionidae). Występuje w Ameryce Południowej, w Antarktyce i na wyspach subantarktycznych.
WRybitwa antarktyczna – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych (Laridae). Występuje na wyspach i wybrzeżach półkuli południowej, w tym na Oceanie Południowym. Nie jest zagrożony wyginięciem.
WRybitwa popielata – gatunek średniego, wędrownego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae).
WWydrzyk antarktyczny – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny wydrzyków (Stercorariidae). Zasiedla morza w okolicach północnej Grenlandii, północno-zachodniej Ameryki Północnej oraz wokół Antarktydy. Nie jest zagrożony.
WWydrzyk brunatny – gatunek dużego ptaka z rodziny wydrzyków (Stercorariidae). Zamieszkuje wody półkuli południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.