
Marian Bernaciak, ps. Orlik, Dymek – podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, członek ZWZ-AK, dowódca oddziału partyzanckiego AK, a następnie Zrzeszenia WiN na Lubelszczyźnie.

Adam Borys ps. „Pług”, „Adam Gałecki”, „Bryl”, „Kar”, „Dyrektor”, „Pal” – podpułkownik Wojska Polskiego, organizator i pierwszy dowódca batalionu „Parasol”, cichociemny, inżynier rolnik.

Wacław Chojna ps. „Majewski”, „Młotek”, „Świerczyński”, „Świerk”, „Horodyński” – major artylerii Wojska Polskiego, żołnierz Kedywu.
Józef Czuchra ps. „Orski”, „Mnich”, „Bogumił”, „Podhalanin” – porucznik czasu wojny, dowódca oddziału partyzanckiego NOW i AK w Rzeszowskiem.

Hieronim Kazimierz Dekutowski, ps. „Zapora”, „Odra”, „Reżu”, „Stary”, „Henryk”, „Zagon”, „Mieczysław”, „Piątek” – major Polskich Sił Zbrojnych, cichociemny, dowódca oddziałów partyzanckich Armii Krajowej, Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj i Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.

August Emil Fieldorf, ps. „Nil” – generał brygady Wojska Polskiego, organizator i dowódca Kedywu Armii Krajowej, zastępca Komendanta Głównego AK. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.

Wanda Gertz ps. „Lena”, „Kazik” – działaczka patriotyczna i niepodległościowa, major Wojska Polskiego, żołnierz Kedywu.

Stanisław Gilowski vel Jan Michalski vel Jan Limbert, po wojnie używał nazwisk Jan Michalski i Jan Tadeusz Gilowski, pseud.: „Gotur”, „Wojewoda”, „Limba”, „Sosna”, „Jan” – major kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.

Marian Gołębiewski vel Marian Gortat vel Marian Śliwa vel Marian Gołębiowski ps. „Irka”, „Korab”, „Lotka”, „Ster”, „Swoboda” – cichociemny, żołnierz Kedywu AK i WiN, pułkownik rezerwy piechoty , członek opozycji antykomunistycznej w PRL.

Dominik Zbigniew Hipolit Horodyński herbu Korczak, ps. „Wileński” – oficer Armii Krajowej, dziennikarz, publicysta, działacz społeczny i polityczny.

Mirosław Kryszczukajtis ps. Szary – polski żołnierz i wynalazca, kapitan saperów Wojska Polskiego, oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz Armii Krajowej, cichociemny, powstaniec warszawski. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Aleksander Kunicki, ps. „Karaś”, „Francuz”, „Rayski”, „Marian” – kapitan WP, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej oraz III powstania śląskiego, a w czasie II wojny światowej działacz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.

Stanisław Bolesław Likiernik ps. „Staszek”, „Stach” – podpułkownik Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego, politolog pochodzenia żydowskiego. Posiadał podwójne obywatelstwo: polskie i francuskie.

Władysław Miciek ps. „Młot”, „Mazepa”, „Wojewoda” – polski wojskowy, uczestnik kampanii wrześniowej i walk we Francji, cichociemny, powstaniec warszawski. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Franciszek Niepokólczycki, ps. Teodor, Szubert, Franek, Żejmian, Halny – pułkownik saperów Wojska Polskiego. W czasie II wojny światowej dowódca Związku Odwetu, oficer Związku Walki Zbrojnej i Kedywu Armii Krajowej. Uczestnik powojennego podziemia antykomunistycznego, prezes Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość w latach 1945–1946, więzień polityczny okresu stalinowskiego. Kawaler Orderu Orła Białego.

Alfred Paczkowski ps. „Wania” – lekarz, oficer Armii Krajowej, cichociemny.

Józef Paroński, ps. „Chevrolet” – major inżynier Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Witold Pilecki herbu Leliwa ps. „Witold”, „Druh”; nazwiska konspiracyjne „Roman Jezierski”, „Tomasz Serafiński”, „Leon Bryjak”, „Jan Uznański”, „Witold Smoliński”; kryptonim T-IV – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz Armii Krajowej, więzień i organizator ruchu oporu w KL Auschwitz. Autor raportów o Holocauście, tzw. Raportów Pileckiego. Oskarżony i skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na karę śmierci, stracony w 1948. Unieważnienie wyroku nastąpiło w 1990. Pośmiertnie, w 2006 otrzymał Order Orła Białego, a w 2013 został awansowany na stopień pułkownika.

Edward Jan Pisula ps. „Tama” – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, szef Kedywu Okręgu Tarnopolskiego Armii Krajowej.

Jan Piwnik ps. „Donat”, „Ponury” – kapitan Wojska Polskiego i aspirant Policji Państwowej, cichociemny, pośmiertnie awansowany do stopnia majora, a następnie do stopnia pułkownika (2012); dowódca partyzancki Armii Krajowej w Górach Świętokrzyskich i na Nowogródczyźnie.

Janusz Pudykiewicz – podporucznik Armii Krajowej. Pseudonim Fuks, podpułkownik Wojska Polskiego.

Józef Roman Rybicki, ps. „Andrzej” – polski filolog klasyczny, nauczyciel, oficer Armii Krajowej w stopniu kapitana, dowódca Kedywu Okręgu Warszawa, uczestnik powstania warszawskiego, członek Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, więzień polityczny okresu stalinowskiego w latach 1945–1954, działacz środowisk abstynenckich, współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Stanisław Michał Sojczyński ps. „Warszyc”, „Wazbiw”, „Wojnar”, „Świrski”, „Awr”, „Zbigniew” – kapitan piechoty Armii Krajowej, organizator i dowódca Konspiracyjnego Wojska Polskiego.

Stanisław Janusz Sosabowski, ps. Staszek, Stasinek – polski lekarz, major Wojska Polskiego, oficer Kedywu Armii Krajowej w stopniu porucznika, powstaniec warszawski. Kawaler Orderu Virtuti Militari. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Stefan Tarnawski pseud. Tarło – polski lekarz wojskowy, pułkownik służby zdrowia, generał brygady (1994), żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski.

Witold Waligórski, ps. „Odrowąż”, „Waligóra”, „Witold Chwalibóg”, „Wujek”, „Wujaszek”, „Witek”, „Zbigniew”, „Mocny” – podporucznik Wojska Polskiego, harcerz, oficer wywiadu, żołnierz Armii Krajowej, członek Tajnej Organizacji Wojskowej, członek organizacji „Nie” („Niepodległość”), członek Kedywu Armii Krajowej, służył w Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj, członek Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, dowódca oddziałów Dywersji Pozafrontowej na Podhalu, oficer informacyjny Zgrupowań Partyzanckich AK "Ponury", pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Odrowąż.

Stanisław Wierzyński ps. „Klara” – porucznik Wojska Polskiego. W 1986 został mianowany kapitanem przez władze RP na uchodźstwie.

Tadeusz Wiwatowski – polski filolog, pracownik naukowy i dydaktyczny tajnego Uniwersytetu Warszawskiego, żołnierz obrony z września 1939 oraz AK, uczestnik powstania warszawskiego.