
Koniowate (Equidae) − rodzina ssaków z podrzędu koniokształtnych (Hippomorpha) w obrębie rzędu nieparzystokopytnych (Perissodactyla).

Ewolucja koniowatych – proces ewolucji części nieparzystokopytnych przebiegający od środkowego paleocenu. W tym czasie u przodków współczesnych koniowatych następowała radiacja, w której wyniku powstało kilkadziesiąt linii ewolucyjnych, z których do czasów współczesnych przetrwał jedynie rodzaj Equus. W jednej z tych linii następowała stopniowa przemiana od niewielkiego, czteropalczastego i posiadającego krótkie korony zębów trzonowych Hyracotherium – poprzez gatunki pośrednie – do jednopalczastego pliohippusa, rozmiarami, wysokością koron i kształtem ciała przypominającego współczesnego konia.

Brumby lub Brumbee – zdziczałe konie australijskie, które pochodzą od wielu ras i typów koni oraz kuców, sprowadzonych na ten kontynent. Zwierzęta te człowiek uwalniał lub same uciekały do buszu. Konie pojawiły się na kontynencie australijskim w 1788; pierwsza ucieczka miała miejsce w 1804. Konie były rozmnażane ze względu na swoją przydatność w rolnictwie, transporcie, przemyśle wydobywczym, policji i sporcie. W 1850 australijska populacja koni wynosiła około 160 tysięcy. Wyłapywano konie dzikie, by sprzedawać je i użytkować. Przodkowie współczesnych Brumby służyli podczas obydwu wojen światowych oraz II wojny burskiej. Nieprzydatne już konie były wypuszczane na wolność.

Kiang tybetański, kiang – gatunek dużego ssaka z rodziny koniowatych. Zamieszkuje góry w Tybecie, na wysokości od 4000 do 7000 metrów n.p.m., Nepal, Chiny i Indie. Niektórzy naukowcy klasyfikują go jako podgatunek osła azjatyckiego E. hemionus kiang, jednak - wyniki badań genetycznych wskazują, że kiang jest odrębnym gatunkiem.

Koń (Equus) – rodzaj ssaka z rodziny koniowatych (Equidae).

Koń domowy – gatunek ssaka nieparzystokopytnego z rodziny koniowatych.

Koń Przewalskiego – ssak z rodziny koniowatych, współcześnie jedyny dziko żyjący gatunek koni. W 2018 roku badania filogenetyczne kości znalezionych na stanowisku kultury Botai w północnym Kazachstanie wykazały, że jest potomkiem koni udomowionych przez lud Botai. Zgodnie z tymi badaniami koń Przewalskiego nie byłby gatunkiem dzikim, lecz zdziczałym.
Kułan azjatycki, onager, osioł azjatycki, kułan – ssak z rodziny koniowatych, z grupy osłów, dzikich osłów azjatyckich.

Kułan indyjski – podgatunek kułana azjatyckiego zamieszkujący Indie.

Kułan perski, onager perski – podgatunek kułana azjatyckiego, zwierzę z rodziny koniowatych (Equidae), zaliczane do grupy półosłów. Żyją w niewielkich stadach na stepach południowo-zachodniej Azji.

Muł – mieszaniec międzygatunkowy klaczy konia domowego z ogierem osła, najbardziej znana hybryda. Najczęściej bezpłodny.

Osioł asinara – bardzo rzadka rasa osła. Charakteryzuje się białą sierścią. Osiąga 80-105 cm i waży 80-90 kg. Prawdopodobnie pochodzi od austro-węgierskiej rasy osłów barokowych, przewiezionych na wyspę Asinara.

Osioł kataloński – rasa osła domowego pochodząca z Hiszpanii.

Osioł nubijski, osioł afrykański, także osioł dziki – gatunek ssaka z rodziny koniowatych (Equidae). Jego forma udomowiona to osioł domowy.

Osioł poitou – rasa osła domowego pochodząca z francuskiej prowincji Poitou. Jest to rasa największych osłów.

Osioł zwyczajny – udomowiony gatunek ssaka z rodziny koniowatych (Equidae). Charakteryzuje się dużą głową, długimi uszami, cienkim ogonem z kitą na końcu, małymi wymaganiami pokarmowymi i odpornością na brak wody.

Osłomuł lub oślik – mieszaniec międzygatunkowy ogiera konia domowego z klaczą osła. Całkowicie bezpłodny. Zewnętrznie podobny bardziej do matki. Sierść szarej maści, na brzuchu jasna, posiada typowo ośle uszy oraz cienki zakończony pęczkiem ogon. Jest niższy i słabszy od muła i dlatego jest dużo rzadziej hodowany. Czasami wykorzystywany w zastępstwie osła w onoterapii.

Tarpan dziki – gatunek koniowatych z rodzaju Equus, obejmujący udomowione konie domowe oraz nieudomowione tarpany i konie Przewalskiego. Tarpan wymarł w XIX wieku, a koń Przewalskiego został uratowany na krawędzi wyginięcia i pomyślnie reintrodukowany. Najbardziej prawdopodobnym przodkiem konia domowego jest tarpan żyjący w czasie udomowienia koni na stepach Eurazji.

Ząb wilczy – pierwszy ząb przedtrzonowy (P1) konia i innych przedstawicieli koniowatych. Może występować zarówno w łuku zębowym górnym jak i dolnym, choć w górnym występuje zdecydowanie rzadziej. U wielu osobników w ogóle nie wyrasta.
Zebra – ssak z rodziny koniowatych charakteryzujący się obecnością białych pasów na czarnej sierści. Zwierzęta te należą do rodzaju Equus.

Zebra górska – gatunek ssaka z rodziny koniowatych.

Zebra pręgowana, zebra Grevy'ego, zebra Grevyego – gatunek ssaka z rodziny koniowatych, należący do grupy zebr.

Zebra równikowa – najmniejsza z sześciu podgatunków zebry stepowej.

Zebra sawannowa – podgatunek zebry stepowej. Występuje na pograniczu Kenii i Ugandy.

Zebra stepowa – gatunek ssaka z rodziny koniowatych, najliczniejszy gatunek zebry. Często spotykany w ogrodach zoologicznych, również w Polsce. Jest uznawany za bliski zagrożenia wyginięciem.

Zebroid – mieszaniec, krzyżówka międzygatunkowa zebry z innym koniowatym. W języku polskim zebroidem określany jest potomek klaczy zebry i samca osła lub konia, w języku angielskim stosuje się ten termin w szerszym znaczeniu – bez względu na płeć zebry-rodzica.

Zebrula – zebroid, mieszaniec międzygatunkowy ogiera zebry i klaczy konia domowego. Jak większość bastardów, zebrule są bezpłodne.

Zebryna – rodzaj zebroida, międzygatunkowy mieszaniec będący potomkiem klaczy zebry i osła. Zebryny mają zmienną liczbę chromosomów, mogą występować chromosomy niesparowane. Osioł ma ich 62, zaś zebry zależnie od gatunku od 44 do 62.